Ik zou het niet weten. Niet dat het zo belangrijk is dat ik weet wat voor mogelijkheden er allemaal in mij huizen en eveneens welke onmogelijkheden ik in mij heb. De onmogelijkheid om dat te weten heeft te maken met de omstandigheden. Het is onmogelijk om alle omstandigheden die er mogelijk zijn in één leven mee te maken, dus kan ik ook niet weten hoe ik op dingen die ik niet ken zal reageren. En onder andere omstandigheden zou zelfs mijn hele karakter er wel eens anders uit kunnen zien dan ik van mijzelf ken.
Het betekent dat de dingen die ik wel ken helemaal niet zo vast staan als ik vermoed. Ik weet bijvoorbeeld dat ik gevoelig kan zijn voor hiërarchie, maar onder bepaalde omstandigheden kan ik heel dominant zijn. Als ik me vastpin op het zelfbeeld van 'onderdanigheid' en 'afhankelijkheid' en weinig zelfvertrouwen dan kan ik wel eens een heel vertekend beeld van mijzelf hebben.
Nee, ik hoef ook niet te onderzoeken wat er allemaal in me zit, veel te vermoeiend. Als ik maar opmerk wat er gebeurd en hoe ik reageer is dat voldoende. Het is goed te zijn zoals ik ben. Ieder moment brengt nieuwe mogelijkheden met zich mee en steeds weer heb ik de mogelijkheid daarmee anders om te gaan. Dat is niet verwarrend, dat is helder, duidelijk en geeft rust. Zo mag ik zijn. Vaak verbaas ik me over mezelf en moet glimlachen, zowel over de leuke als de minder leuke dingen.
Het lijkt dubbel, want toch wordt er gezegd dat het kennen van jezelf heel belangrijk is en daar ben ik het ook volkomen mee eens. De interpretatie kan zijn dat het zelf onveranderlijk is, maar ook dat het nooit hetzelfde is en dat ik alle mogelijkheden in mij heb. Ik ga voor dat laatste. Ik denk niet dat, als alles kan veranderen ikzelf gekristalliseerd kan zijn tot iets onbeweeglijks. Alles stroomt en ik stroom mee.
Juist in ieder moment ligt de mogelijkheid mezelf te ervaren zoals ik ben.
De vergankelijkheid van ieder moment en daarmee leven is een eindeloze verwondering.
Als de Lotusbloem zich opent
kan zij zich slechts toevertrouwen
aan alles wat er in het zonlicht speelt.
.jpg)
Mooi beschreven..
BeantwoordenVerwijderenGroetjes van Walter.
Een flits.
BeantwoordenVerwijderenIk ben mezelf al heel mijn leven
aan het beleven.
Soms bewust, soms ook niet.
Jezelf ervaren, is dat wie je bent of hoe je jezelf ziet?
Elk individu zal wel voor een spiegel staan
in zijn mooiste waan.
Vlees geworden energie in een vorm gegoten
waarin het zijn zit opgesloten.
Toch is ‘het’ niet echt gevangen.
De onzichtbare dwingeland drijft zijn drager door onbekende levensgangen.
Met een klein beetje geluk zijn in die grillige tunnels schemerige
lichten aan.
Zo niet zal men zijn weg tot aan de ‘verlichting’ in het duister
moeten gaan.
Gelukkig is deze dwaaltijd, kosmisch gezien geweldig
kort.
Een flits in de eeuwigheid, ’t verleden waarin toekomst geboren
wordt.
Heel graag gelezen, Elly.
Lenjef
Zoals jij het verwoordt kan niemand het! :-)
VerwijderenBedankt voor al dit moois.
Dank je wel, Elly! Zo’n mooi compliment heb ik nog nooit gekregen!
VerwijderenBloos, bloos!
Heel genegen,
Lenjef
Welk een levensgeluk wanneer je jezelf (nog) kunt verwonderen over het wonder dat IK heet.
BeantwoordenVerwijderenZal ik het dan ook maar zeggen. Tegenwoordig doet bijna iedereen zijn reactie er tenslotte mee af...
BeantwoordenVerwijderenGraag gelezen....
Ik vond de foto van grote schoonheid.
Zeer vereerd Plato ghaghagha
VerwijderenErg mooi stuk, Elly. Vooral "Juist in ieder moment ligt de mogelijkheid mezelf te ervaren zoals ik ben",raakt me.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het altijd erg moeilijk om de vraag te beantwoorden: Wie ben je? Of: Stel je zelf eens voor. Dat hangt er vanaf, heb ik dan de neiging om te antwoorden. Van het moment, of de context... Tja, vandaar dat ik nog steeds mijn profiel op mijn blog niet heb ingevuld :-)
Ach meis als ik maar weet wie je bent!! :-)
Verwijderen