zaterdag 19 mei 2012

Filosofie en het innerlijke weten

Ik lees een boek van J.J. v.d.Leeuw: Illusie en werkelijkheid.
Een heel interessant boek. Uit het hoofdstuk: intuïtie en intellect, maakte ik een kleine samenvatting voor de liefhebbers. Maar eigenlijk is het toch weer uit zijn context gehaald en kan nooit verwoorden en de duidelijkheid geven over dat wat met zorg in de tekst is opgebouwd.
Al lezende word ik er helemaal blij van. Het is op mijn lijf geschreven :-)

Een sluitende redenering en een ogenschijnlijk sluitend bewijs kunnen bij gebrek aan tegenargumenten een schoorvoetende instemming achterlaten, maar kunnen nooit opwegen tegen een innerlijke en directe gewaarwording van waarheid.
Het vermogen om waarheid waar te nemen en te erkennen hebben we nodig om onderscheid te kunnen maken  tussen de levende wijsheid, in welke gedaante ook, en een briljante maar lege intelectuele schittering. In deze tijd van het intellect zijn er maar weinigen in staat om de stem van de intuïtie te herkennen, als die ontbreekt kunnen de logica en de argumenten haar niet vervangen.
Voor velen wordt de intuïtieve erkenning van waarheid geassocieerd met ideeën van onzekerheid en vaagheid.


Hoe kunnen we onderscheid maken tussen een goede en verkeerde intuïtie?
Wij kunnen kracht putten uit de wetenschap dat de grootste leraren aller tijden  hun conclusie over de innerlijke waarde steeds als intuïtie hebben gepresenteerd. Wij kennen geen Christus of Boeddha die de waarheid van zijn leer bewijst of logisch beredeneert.


Toch zouden we de waarde van de logische redenering en het intellectuele bewijs nooit mogen miskennen als een techniek  van communiceren van datgene wat we weten aan onze medemens. 





1 opmerking:

  1. Dat zou ik inderdaad in zijn geheel willen lezen......ot...goed dat je je blog en facebook heb weten te linken

    Love you

    BeantwoordenVerwijderen

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...