dinsdag 14 februari 2012

Onsterfelijkheid

We geloven niet in onsterfelijkheid omdat we het kunnen bewijzen, maar we proberen onsterfelijkheid te bewijzen omdat we het niet kunnen helpen dat we erin geloven.
Harriet Martineau


Wat ik geloof?
Dat er iets doorgaat staat voor mij als een paal boven water, maar of het bewustzijn dat doorgaat zich van zichzelf bewust is, dat is de vraag.

Als dat niet zo is, wat gaat er dan door. IK? Wat is dat IK dan, bewustzijn? Wat is bewustzijn werkelijk zonder hersenen (het denken) en zintuigen?
Ik wil en kan dat in  mijn diepere zelf onderzoeken en ervaren. De plek waar je de Stilte kunt raken.


De religieuze verhalen over het voortbestaan na de dood hebben vooral als doel ons te helpen deze werkelijkheid te ontdekken. Daarom helpen deze verhalen ons niet alleen om onze dood serieus te nemen, maar ook ons leven.


Uit: de dood serieus nemen
Perspectieven op leven na de dood


Dr. Daniël van Egmond.

11 opmerkingen:

  1. Nevels van leegte. (Eentje uit een van mijn oude dozen, Elly.)


    Is de eeuwige dwaling
    het gevolg van herhaling?

    Keer op keer
    en telkens weer

    zal de zandloper waardoor wij figuurlijk glijden het leven verslaan.
    Als een dode planeet zal onze aarde in de schaduw van de zon staan.

    Een gestaag voortschrijdende natuurlijke evolutie
    zich niets aantrekkend van menselijke discussie.

    Het einde der tijden zal zonder twijfel komen.
    Sommigen zien het vaag in onverklaarbare dromen.

    Gelijk hebben is dan niet meer van tel.
    Net zo min als het bestaan van hemel of hel.

    Wanneer de geest, samen met de mens zal zijn verdwenen
    zal het lijken alsof de zon het leven nooit heeft beschenen.

    De liefde die we te weinig aan elkaar hebben gegeven
    worden nevels van leegte door een ijle ruimte omgeven.


    Lenjef

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat geweldig mooi bezongen Lenjef.

      'Wanneer de geest, samen met de mens zal zijn verdwenen'

      Voor mij blijft de vraag of die geest, als deel van het geheel, KAN verdwijnen. Of dat diezelfde geest, 'terug gevloeid'in de oceaan van universeel bewustzijn, zorgt voor een eindeloze micro en macro (universa) herhaling.

      Te kunnen leven in zo'n ervaring van tijd en ruimte maakt het noodzakelijk en normaal te leven vanuit liefde en genegenheid vanwege dat wat er uit iedere ervaring voort zal komen. Niets bestaat opzichzelf en alles komt voort en is met elkaar verbonden.

      Verwijderen
  2. Wie het weet mag antwoord geven. Ik denk nog even verder.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Als een paal boven water? nee, ik zeg liever dat ik het niet weet, ik ga steeds meer twijfelen eigenlijk.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heb ik ook hoor Margreet, maar ik bedoel te zeggen dat er iets doorgaat lijkt me het meest waarschijnlijk maar dat heeft misschien wel helemaal niet meer met IK en Mij te maken, want wat weet ik dan nog? Dus is ook daar de twijfel over gerechtvaardigd. Maar ik denk wel dat er altijd een vorm van leven zal zijn. Dus iets, waar je dan misschien het woord 'bewustzijn' aan kunt geven, dat doorgaat.

      Verwijderen
  4. Er was een periode dat ik dacht het te weten, en te voelen, en te herkennen. Nu ben ik zwevende.... Ben wel een beetje van mijn geloof gevallen na het lezen van de nieuwste inzichten en onderzoeken van de neuropsychologie. Ben sceptischer geworden. Zijn het niet allemaal hanteringstools om het leven te behappen? Het gekke is dat dat wel een bepaald soort opluchting geeft. Ben minder bezig met de vraag wat mijn pad is en of ik zinvol bezig ben. Ik ben gewoon, that's it. En eigenlijk veranderd mijn wezenlijke ik niet door wat ik geloof of denk te weten. Het is goed zo....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk ook zo over die tools Miriam. evenals alle religieuze stromingen zijn het handvaten of methodieken om er het beste van te maken. En dat mislukt nogal eens :-).
      Daarom vind ik het toch goed, maar ook leuk om toch te blijven (onder)zoeken en niet alles klakkeloos aan te nemen.

      Verwijderen
  5. Ja zoals Miriam het omschrijft, heel duidelijk, zo denk ik nu ook. Maar opluchting weet ik niet, het geeft mij ook een gevoel alsof het er allemaal niet zo toe doet, aan de ene kant prettig maar ook alsof het leven zinloos is. Zonder diepere zin bedoel ik. Het vergt ergens ook moed om dat in te durven zien? Aan de andere kant is er geen ontkomen aan haha..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik herken dat ook hoor. En ik denk dat het op die manier ook twee kanten in zich heeft. Voor mij begon daar het gegeven: Ik wil er zelf iets zinvols aan geven. Volgens mij is dat gewoon mogelijk, want het leven IS. En de rest doen we zelf. De een via zus de ander via zo ;-)

      Verwijderen
  6. Als rasechte agnost kan ik slechts stamelen: ik weet het niet...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Nou ja wat zal ik zeggen ik zeg maar niks ahum.

    BeantwoordenVerwijderen

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...