zaterdag 18 december 2021

Rust onder de kerstboom, daar is het goed toeven

 Ik zit hier rustig, min of meer onder een kleine kerstboom in een warm huis van alle gemakken voorzien en voel me o tevreden. Op de sociale media komt van alles voorbij van over de hele wereld. en 's avonds zie ik praatprogramma's en nieuws en niet te vergeten films, docu's en detectives op de TV.  Ik heb mijn contacten. Betrekkelijk weinig lijfelijk de laatste tijd maar wel veel via de digitale mogelijkheden. Ik hoef de deur niet meer uit om aan mijn maatschappelijke verplichtingen te voldoen en kan me bezig houden met dat wat ik belangrijk vind en dat is het Boeddhistische pad dat ik ga en dat is niet ergens in de wolken maar hier op dit moment in het functioneren van mezelf oplettend zijnen in alles wat er in en om me gebeurd. Doe dat dagelijks niet alleen op mijn kussentje maar ook door de dag heen onder alle omstandigheden. Die bewustwording.  Ik heb daar alle tijd voor en ondervind daar ook veel voldoening aan.

Zo ziet het leven er dagelijks voor me uit en iedere dag is weer nieuw en anders. Nooit een saai moment. Natuurlijk is die rust en tevredenheid niet aan iedereen gegeven en het is ook mij niet aan komen waaien. Het is een vorm en samenspel  van bewustwording en gunstige omstandigheden, Dat laatste is natuurlijk iets waar niemand ooit zeker van is en dat is nu in deze periode heel duidelijk. Iedereen vraagt naar een uitzicht in de pandemie maar het is duidelijk, die zekerheid is nooit te geven want het hele leven blijft onvoorspelbaar door de omstandigheden die een mens nooit in de hand zal hebben evenals alle andere  natuurverschijnselen. 

Het enige dat we wel in de hand hebben is de manier van omgaan met de omstandigheden. En dat schijnt voor het gros van de mensheid in deze luxueuze westerse maatschappij erg moeilijk te zijn. Het lijkt wel of we denken dat het leven maakbaar is en dat is het niet. Het is puur geluk als de omstandigheden gunstig zijn. En nu stevenen we weer af op een pittige lock down in verband met de pandemie waar we al lang in ronddobberen zonder een uitweg te zien tot op heden. 

Daarmee om leren gaan is voor velen heel zwaar. En het lijkt wel of er overal compensatie gedrag naar boven komt die ten koste gaat van de medemens. Helaas we lijken elkaar niet van dienst te kunnen zijn maar juist tegen te werken en dat maakt het allemaal  niet makkelijker. 

Ik zit dan in een gunstige positie zodat ik het allemaal van een afstand kan bekijken. En lees hoe de winkelcentra's ook nu weer vol lopen en de drukte overal abnormaal is. Niemand schijnt de dagelijse gewoonten en zorgen los te kunnen laten en het te kunnen doen met het moment waarin we zitten. Zorgen rept de mens naar buiten om alsnog de tijd in te halen of erop vooruit te lopen. En helaas tijd is nooit in te halen. We moeten het doen met wat is. 

Nou dit rammelde ik er maar eens even snel uit op mijn lap topje en wens daarbij iedereen die dit leest veel sterkte toe in de komende tijd. Hopelijk een vredige en rustige kerst onder alle omstandigheden voor iedereen zodat de rust een beetje kan indalen en we daar zelf de ruimte in ons innerlijk voor creeëren . Want vrede kun je alleen maar vinden in je eigen diepste binnenste en dan verder vooral veel gezonde en heilzamen omstndigheden voor nu en het volgende jaar. 






donderdag 16 december 2021

Mislukt

 We hebben al een tijdje nieuwe buren. Reuze aardige mensen. Zo langzamerhand raken ze een beetje gesetteld en we hebben al wat contact gemaakt. Het klikt. 

Ze zijn op zoek naar iets aan de muur en druk aan het zoeken. Ze leenden wat schilderijen die intussen weer terug moesten in de kelder en hebben nu weer drie andere meegenomen. Het valt nog lang niet mee om een goede keus te maken. En het gaat duidelijk niet om precies MIJN schilderijen maar om de kleuren en de afmeting voor de aankleding. Nou goed hoor daar heb ik echt geen problemen mee. Ze hebben me vanmorgen geholpen alles in de kelder weer een beetje op een rijtje te krijgen en andere meegenomen. Alles staat nu beneden weer netjes in het gareel en daarna hebben we  gezellig samen koffie gedronken. 

Gister in de namiddag reden we door de donkere straten. Ik was bij een vriendin op bezoek geweest en het was reuze leuk. Weer als vanouds alsof er geen tientallen jaren tussen zaten waarin zij in een andere stad woonde en alleen maar spraken of chatten met elkaar op afstand.. Nu is ze weer hiernaartoe gekomen en het was een soort feest van herkenning. 

Die terugweg was ook zo leuk. Al die lichtjes en de donkere straten met de silhouetten van de bomen tegen de huizen. In een noodvaart probeerde ik wat foto's te maken vanuit de auto. Eens even kijken of het wat geworden is maar ik vrees het ergste wat de fotootjes betreft. Het was natuurlijk veel te donker en ze zullen allemaal wel mislukt zijn. 


Nou dit is de enige die een beetje toonbaar is.  En geeft wel een beetje het sfeertje weer. 



dinsdag 14 december 2021

Kerstkaarten zonder trauma

 Ziezo. Ik heb toch weer de adressen zelf op de enveloppen gekregen. Ook al is het lastig te zien. Ik schrijf ze min of meer op gevoel want de vertekeningen die de macula geeft, maken dat ik al ik niet op gevoel doorschrijf op een verkeerde plek doorschrijf omdat de letters verspringen. 

Er zijn nog misschien een paar  kaartjes die ik alsnog even op een rijtje moet zetten en versturen. 


Tja, dingen op een rijtje zetten. Dat doet ne denken aan lang geleden toen ik in een scheiding verwikkeld was die een zware wissel trok op mijn mind.  Af en toe zag ik door de bomen het bos niet meer omdat ik bedreigd werd door mijn ex om dat hij me van kant wilde maken.  De kinderen in de pubertijd en  ik kon geen kant op omdat ik was wegelopen en geen eigen onderdak had. Afhankelijk van de goodwil van, gelukkig schatten vab  ouders en familie. . pff. dat waren tijden en regelmatig gebruikte ik die uitdrukking als het me allemaal even teveel werd. ''Even alles op een rijtje zetten''. Als je wilt kun je het allemaal lezen in het boek dat ik later ook nog op internet zette. Gratis leesvoer voor de kerst en waar gebeurd. 

Als de hemel valt 

En hier zit ik dan. Het is allemaal goed afgelopen hoor. En ik heb er gelukkig geen trauma's aan overgehouden maar wel een veel beter leven. Soms moet je door een zwaar dal om het leven te leven zoals het voor jou zinvol kan zijn en o wat waardeer je dan alles wat er is.  






zondag 12 december 2021

Feed back aan blogger voor pennetje.

 Ik zag een vraagtekentje rechtsboven naast mijn fotootje en zocht naar 'post bewerken' .  Natuurlijk kreeg ik geen goed antwoord voor mijn probleem met het verdwenen pennetje maar helemaal onderaan kon ik feed back geven en dat deed ik. Ik klikte op het linkje dat ik niet goed geholpen was en in het reactie formjulier en meldde ik mijn wens naar het bewerkingspennetje.


Wie weet, als we dat noiu allemaal doen zet dat hopelijk zoden aan de dijk en komt het pennetje weer terug.


Ik wacht vol spanning. 






Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...