Pijnbestrijding met ervaring

 Als de pijn na de ochtend minimaal is geworden, breng ik zo n bankhangen verder meestal in volle tevredenheid door. Het is een opluchting niet meer in de pijn weggezogen te worden want dat vergt al mijn aandacht om bewust te worden van wat ik werkelijk voel en niet in de weerstand te schieten  want dat is funest en maakt het alleen maar heftiger.  Ontspannen en aandachtig zijn, dat werkt voor mij het beste. Pijnbestrijding uit ervaring. 

Als peutertje gaan mijn herinneringen heel ver terug. Mijn moeder zat zo vaak bij me over het ledikantje gebogen en zei dan tegen me: Blijf maar heeeel stil liggen en haal maar rustig adem. Dat helpt wel.

Dus de ontspanningsoefeningen zijn me met de paplepel aangereikt. 

Maar vandaag kan ik er weer tegen. Wanneer de pijn blijvend is wordt of is het meestal een ontsteking maar dat is gelukkig meestal niet het geval en wordt het vandaag weer een mooie dag.

Bankhangen

Gelukkig het begint weer te zakken  pijn en het me beroerd voelen van die stomme darmen. Dat wordt weer een dagje bankhangen. Maar wie weet ben ik hopelijk vanmiddag weer een beetje bij bloed. 

Nostalgie

 Gelukkig mijn suiker is goed volgens de laboratorium uitslag. Ik moet nog wel even bij de assistente langs. Dat zou morgenvtoeg moeten maar ze belde me vanavond om de afspraak te verzetten terwijl ik midden in een zoom sessie zat. Een hele fijne trouwens waar ik zo mijn ei in kwijt kan. Maar goed ze belt morgenvroeg op voir een andere afspraak en ik hoef niet vroeg op. Heerlijk.  

En die blaasontsteking is gelukkig ook over 

Al met al drukke weken. Het is tlch wel heerlijk dat we maar een ding tegelijk kunnen doen en het geen enkele zin heeft alles wat ook moet op mijn nek mee te slepen dus we komen er successievelijk wel doorheen. 

 Al drie dagdelen aan het schilderen geweest. Ook zo fijn. Maar nu is de afvoer weer verstopt. Jaren geen last van gehad maar nu komt het regelmatig terug.  Hij loopt superlangzaam door en kan ik me niet permiteren nog even lekker onder de warme douche te blijven staan want dan gaat ie over het randje. Wel goed voor het milieu natuurlijk .

Het schijnt druk te zijn bij de ontstopbrigade want ze kunnen vrijdag pas komen en we leven er al twee dagen mee.  Maar we zijn mog niet ondergelopen en hebben nog steeds droge voeten.

Een tijdje geleden kwam ik dit tafereeltje tegen in het openluchtmuseum. Kijk zo zat mijn moeder dagen achter de naaimachine toen zij haar zus en schoonzus een eigen bedrijfje waren gestart en ameskleding  maakte. Wat een herinnering wat een nostalgie

Het was een mooie dag

 Zondag was een heerlijke dag. Prachtig weer en windstil. Dat is ideaal weer om te fotograferen. Zaterdag heb ik de laatste antibiotica pil ingenomen en mijn fitheid was beslist niet op een hoogtepunt maar we gingen lekker naar Wageningen want even naar buiten in de lage herfstzon is nooit weg. Dat is genieten.

Het gebouw van het Depot is ook weer open en zeker een bezoekje waard maar nu, met dit mooie weer lekker buiten rondkijken. En er was genoeg te zien.\

Lekker wandelen en de lichtval is zo mooi

bij de vijver waar we zomers de kikkers en libellen zien kijk ik nu mijn ogen uit op de hortensia's die achter het bankje aan de vijver staan. 

De vergankelijkheid heeft voor mij toch altijd weer iets fascinerends. De schoonheid van de vergankelijkheid.

Maart er waren zelfs nog parende libellen

Frisse roosjes tussen de bottels.

Een nog jong uitziend zandoogje op een oud blad

Nou ja je begrijpt het wel, toen 's middags ook zoon en schoondochter met Niels nog eens kwamen en we met zijn alleen aan de Indische rijsttafel zaten kon mijn dag niet meer stuk. Enige consequentie was dat ik later op de avond  hondsmoe was. Maar daarvoor hebben we een geweldig bed.

En vanmorgen kon ik weer fris en vrolijk aan het schilderen. 

Morgen prikken voor de suiker controle en meteen na laten kijken of de blaasontsteking verdwenen is.