Ik weet het niet meer

 Wat een weertje weer. Plotseling wil ik zoveel. 

Ik wil naar buiten, ik wil schrijven, ik wil fotograferen, ik wil, schilderen, ik wil fotootjes plaatsen en ......pff

Waar zal ik mee beginnen. We moeten ook nog wachten op een pakketje dat bezorgd wordt. 

Ik weet het niet meer

Eerst maar wat fotootjes erop zetten dan kom ik later wel weer terug.

Herkenning

 Zo dat boek is uit, maar misschien moet ik het begin nog een keer lezen. Pas over de helft kreeg ik een beetje 'grip' op het verhaal. Ik denk dat de 'plaatjes' van de eerste helft beter op hun plek vallen als ik het nu nog eens zou lezen maar ook terugdenkend is het me al veel duidelijker.  

Een intrigerend boek van Adriaan van Dis. KLIFI. Ik heb besloten meer digitaal te gaan lezen.

 Het blijft na zoemen in mijn hoofd.

En verder kijk herkenning. Ik bedoel dit kleine beeldje heb ik ook. Tientalle haren geleden gekregen van een nichtje die in Parijs was geweest. Ik vind het nog steeds prachtig. 

Bron van inspiratie

In 2019 waren we in Noorwegen. 

Ik wilde veel fotootjes daarvan in de cloud gaan zetten zodat ik ze makkelijker op mijn andere apparaten kan gebuiken.  Ik ben er weer een poosje mee aan het stoeien geweest. 

O o wat is dat toch een prachtig land. Het is genieten om met die plaatjes op herhaling te zijn.  Binnen kort ook hier eens wat meer landschappen delen . En ook voor het schilderen kan ik ze gebruiken. Wat een bron van inspiratie

ze vliegen de grond uit

Een klein wandelingetje door het park zo heerlijk maar ook weer zo confronterend. De lage zon en de hoge lichten. Mijn zicht lijkt zo achteruit te gaan. In huis valt het wel mee maar oner de omstandigheden van die lichten buiten is er nog maar zo weinig huidelijk. Ik herken geen vogeltje meer en zelfs geen gezichten meer en zie soms alleen maar wat beweging in blaadjes die op de grond liggen en weet dan, dat moet een vogeltje zijn. Ook zie  ik alleen maar een vlek paars van een troepje bloempjes. Maar gelukkig stellen de fototoestellen zelf scherp en kan ik thuis

goed bekijken hoe ze de grond uitvliegen.

En ook de vermoeidheid. De ene keer heb ik het gevoel dat ik uren door kan wandelen en de andere keer kom ik na een klein rondje met de tong op de schoenen terug. Hebben jullie dat nou ook?