zaterdag 18 juli 2020

Mister Motley

Op dinsdagmorgen ben ik altijd op de koffie bij Locatie Spatie of Motel Spatie het een hoort bij het ander en hoe dat nou precies  zit dat ga ik toch maar eens uitzoeken.

Gerda van de Glind is onze gastvrouw en kunstenares schrijfster. Ze heeft altijd wel iets interessants te melden samen met Kimya en we leren elkaar zo aardig kennen. Eerst was het een digitale bijeenkomst maar nu ben ik er twee keer life geweest en dat kan goed buiten als het niet regent.

Gerda schrijft voor Mister Motley een digitale kunstkrant en deze keer schreef ze een artikel waarbij ze onze inbreng publiceerde als kijken door de ogen van ouderen. Ach, weet je wat
ga zelf maar even kijken. Ik mocht er ook mijn zegje doen.

https://www.mistermotley.nl/art-everyday-life/kijken-naar-het-werk-van-rabi-koria-vibeke-mascini-afra-eisma-en-raquel-van-haver




dinsdag 14 juli 2020

Oogdruppels

Ik kijk nog een beetje wazig uit mijn ogen van de druppeltjes om de pupil te vergroten zodat de professor erin kan kijken.. Maar dat gaat wel over.  Net terug van de oogkliniek en met toestemming voor de tweede staar operatie aan het andere oog. Zit er eindelijk weer schot in. In de hoop dat het net zo verbeterd als het eerste oog..


Niets duurt eeuwig.

Ik weet nog maar weinig van dat wat zich op straat en in de winkels afspeelt. Een keer in de week ga ik boodschappen doen en verder leef ik al maanden in mijn eigen thuisbubbel. Het vrijwilligerswerk op Vreedenhoff was gestopt. Ik heb helemaal geen behoefte om de stad in te gaan. Familie of vriendenbezoek is er nauwelijks en je kunt dus wel zeggen dat ik in een behoorlijke lock down leef.

Heb ik er last van? Nee eigenlijk helemaal niet. Ik voel me thuis prima op mijn plek en contacten heb ik via de moderne media die ons tegenwoordig ter beschikking staan. Corona gekte of andere problemen ken ik alleen maar van horen zeggen.

Maar gister stapten we in de auto om mijn tablet naar die grote winkel terug te brengen want hij laadt niet meer op en de garantie is nog niet verstreken.  Dan zie ik alle ingrepen die er plaats hebben gevonden zoals ik dat ook wekelijks ervaar met de boodschappen. In de super ben ik daar nu een beetje aan gewend alhoewel dat even lastig was. omdat we nu een super uitzochten waar het wat coronabestendiger aanvoelde dan die waar ik altijd ging. Door mijn slechte ogen is het wat lastiger om daar mijn weg te vinden maar in ben daat nu ook alweer wat beter mee op de hoogte.
Maar goed voor mijn tablet in de winkel zag ik alle voorbehoedmiddelen duidelijk aangegeven en de schermen waarachter je kunt communiceren.  Interessant zullen we maar zeggen.

Binnenkort is het ook weer de bedoeling dat ik een cdtje met mooie muziek in Vreedenhoff ga spelen voor de bewoners en daar zal het ook aangepast worden. Ik ben benieuwd alhoewel ik daar zelf nog niet zo op zit te wachten. 
Alle verjaardagen hebben we nog steeds afgezegd want we zijn niet van plan met een hele familie die zich overal in het dagelijks leven alweer aan blootstelt n een kleine tuin of kamer te gaan zitten. De corona is echt nog niet verdwenen ook al denken velen dat het onzin is, wij zijn liever voorzichtig.

Dat mijn tijd van leven steeds korter wordt naarmate ik ouder ben is duidelijk en daar heb ik tot nog toe weinig moeite mee maar ziek worden,.. Het komt zoals het komt maar ik zal de korte periode die er nog is zeker niet nonchalant verkorten.

Gewoon lekker kalm aan de tijd afwachten totdat het virus is uitgestorven of overwonnen. Het is goed in mijn eigen bubbel met alles erop en eraan. En wat lijkthet me leuk straks weer allerlei dingen te kunnen ondernemen zonder je voorzichtig op te stellen. Ik merkte dat nu al onderweg naar de tabletwinkel overviel me even het gevoel alsof we een dagje uit gingen, Zelfs in mijn fantasieën kan ik genieten, merkte ik op.

Dat laat dan weer extra goed zien dat de goede dingen die we hebben niet zo vanzelfsprekend zijn. Daar kunnen we dan alleen maar dankbaar voor zijn dat we in deze tijd leven waarin zo'n ziekte ook weer met allerlei middelen overwonnen kan worden.

Niets duurt eeuwig


zaterdag 11 juli 2020

Toch iets anders

Was het dan toch iets anders dan luiheid.?

Nadat ik het vorige blogje had geschreven werd het duidelijk. Of de darmklachten die dan weer opspelen CU al eerder ondergronds woekeren? Ik weet het niet maar de hele week was ik weer uitgeteld.  Veel slapen en vermoeidheid en pijn wat het vervelendste is.  Gisteren was er geen pijn meer en voelde ik de energie weer wat verbeteren. En hier ben ik weer. Niet dat mijn energie nu overstroomt maar ik heb er wel weer zin in. Het weer wordt beter en dat vind ik wel fijn.

Alhoewel al de regen die we hier deze week kregen wel heel goed voor het groen is. De lindebomen hier voor mijn raam staan er niet meer o treurig bij en lijken weer te stralen. Hopelijk komen ze zoor de zomer gezond door.

Mijn tablet laadt niet meer zo eenvoudig op. Het is een heel gedoe om het ding iedere keer weer op de laad aansluiting te laten reageren. Ik ben beng dat hij vandaag of morgen de geest geeft. Daar had ik met mijn vorige samsung ook al ellende mee. Zou het aan het merk liggen? Het lastigst vind ik dat het ook mijn e reader is en er staan heel wat boeken en naslagwerken op. Nu probeer ik maar zoveel mogelijk op de laptop over te zetten waarop ik nu ook een e reader heb geinstalleerd. Dat was nog een heel gezoek naar een die op window 10 werkt en doet wat ik wil. Maar goed, ik krijg het allemaal steeds beter in  de hand.

Zo maar weer eens een wandelingetje gaan maken. Dat is goed voor een mens.


Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...