zondag 5 mei 2019

Valkenburg

Aangekomen in Valkenburg zijn we toch nog de weg vanaf het hotel naar beneden afgelopen om een wandelingetje door Valkenburg te maken. Voorzichtig mijn voet steeds goed recht plaatsen en uitkijken waar ik liep, ging het goed.




Ze was zo druk en zag niet dat ik wachtte tot ze aan de kant zou gaan. En toen heb ik de foto maar gemaakt. De olude man zag ik de kerk inlopen links.


Ja en als je er dan in kunt, ga ik altijd even kijken. Van een andere bezoekster hoorde ik dat je niet verder dan het hek kon maar binnenkort zou de kerk opengesteld worden voor bezichtiging.







En weer kalm aan de heuvel op naar het hotel waar een heerlijk warm en koud buffet voor ons klaar stond. Wat hebben ze een fantastisch goede kok. Dat gaat me minstens een pond of zo kosten 👌😊



zaterdag 4 mei 2019

Pech

Dus kwamen we in Thorn aan. Het zonnetje scheen, de temperatuur was goed om lekker in beweging te blijven. Toch eerst even een kopje koffie en een toilet opzoeken. Onder het poortje door voorbij de kerk zijn genoeg horeca gelegenheden. Toilettten beneden in de kelderruimte.
En toen helaas, zag ik de laatste twee treetjes naar beneden niet.



Een pijnlijke ervaring om op de grond te komen voor je je er bewust van bent. Tja dat soort kleinigheden kun je missen als je blikveld door macula niet altijd zuiver is. Daarom loopt Fer mij ook altijd te waarschuwen voor allerlei onregelmatigheden ondewrweg. Zo zie je maar een ongeluk zit in een klein hoekje.
Maar ik merkte al snel dat er niets gebroken was, gelukkig. Wel werd het lopen een voorzichtige en pijnlijke bezigheid. En ben ik maar even op een bankje neergestreken.



Ook op mijn plekje in de zon heb ik nog enkele opnamen kunnen maken.





Later toch ook al weer voorzichtig lopend kwamen er meer mooie plekjes in beeld.






Tijdens het vervolg van de reis kon ik mijn been op de bank leggen want er was gelukkig plaats genoeg in de bus.
Hierna ging het iedere dag een beetje beter en heb ik me gelukkig goed kunnen redden. Twee dagen later kreeg mijn voet een mooi kleurtje als troost.


Vakantie

We zijn een paar dagen op stap geweest en onder het label 'vakantie in Limburg en België'  en onder het bopvenstaande kopje 'reisjes', zal ik regelmatig de fotootjes die ik heb uitgezocht hier plaatsen.

Over de Rijnbrug vertrokken we richting Duitsland passeerden Emmerik en mooie landschappen. Meteen als ik in de bus stap en om mij heen kijk heb ik last van dat heerlijke vakantie gevoel.  Nergens voor hoeven zorgen en alles wordt geregeld,





Dan rijden we  langs Kleef. De kerk en de burcht torenen hoof uit boven het verscholen plaatsje





We rijden allereerst naar Thorn om daar een kopje koffie te drinken en een paar fotootjes te maken in dat witte dorpje.


Maar er staat mij een onaangename verrassing te wachten.
Wordt vervolgd.

vrijdag 26 april 2019

vriendschappen

Nu ik het op wil schrijven is het verdwenen. Ik weet niet of ik het al schrijvend weer op kan roepen. 

 Het lijkt alsof er een soort van nieuwe of andere fase is begonnen. Nog meer dingen loslaten. In dit geval denk ik aan oude en nieuwe contacten of vrienden. Ik vroeg me af of ik me nog in wilde spannen om contacten in stand te houden waarvan ik voel dat ze  feitelijk ten dode zijn opgeschreven. Ik merk dat ik daar steeds minder behoefte aan heb. Wat komt dat komt en is goed maar wat niets van zich laat horen is ook goed.  
Sommige lijntjes blijven altijd en hebben gewoon geen versteviging nodig. Andere lijken heel makkelijk te verbreken alleen al door  de tijd verwateren de dingen of krijg je meer inzicht in wat je wel of juist niet samen bindt. 

Het is ook heel apart  te merken hoe je zelf verandert. Er is eigenlijk niets meer over van de Elly die ik 40 jaar geleden of nog langer geleden was. En zo is het ook met sommige contacten uit die tijd. Er is zoveel gebeurd en mensen zijn zo veranderd dat er geen band meer is.  Anders is dat met degene waar je altijd contacten mee hebt gehouden. Waar ook als er weinig contact was, de band mee is blijven bestaan.  

Ook nieuwe contacten lijken minder diepgang te hebben dan de contacten die dan wel zijn gebleven. Contacten die onder alle omstandigheden stand houden. Nieuwe kennissen vallen op de lange duur vaak toch weer af.  
Het is goed zoals het is en ik hoef me niet meer af te vragen of ik met wie of wat dan ook nog wat moet.  
Het is wat het is.


Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...