Vandaag wordt Gelek Rinpoche gecremeerd.
Alles is bewustzijn. Manifestatie is vergankelijk.
Ik was vroeg wakker en dan komen er allerlei overdenkingen aan de hand van de dingen waar ik mee bezig ben naar boven. De enige reden om bezig te zijn met dat wat ik plezierig vind is de reden dat ik het plezierig vind.
Dat is nou niet bepaald een Mahayana gedachte. Dan doe ik het om er voor anderen te zijn. Dan stel ik niet mezelf in het middelpunt maar de ander. Die gedachte ligt eigenlijk als vanzelfsprekend in het leven zelf besloten. Er is immers niets dat zonder het ander kan bestaan al denken we dat vaak, het is niet zo. Alles bestaat uit onderlinge afhankelijkheid. Dus is het eigenlijk heel vanzelfsprekend dat ik blij en dankbaar ben omdat ik dankzij de ander, dat kan doen waar ik plezier in hebt of gewoon dat doe wat ik doet. En dat kan niet anders dan op basis van wederkerigheid bestaan.
Die overdenkingen hebben zoveel diepgaande consequenties. Je kunt je vasthouden aan het idee dat je iets waardevols neerzet maar dat is helemaal niet zo belangrijk. Voor jezelf kan het waardevol zijn in het moment en dat kan als motivatie dienen om ermee door te gaan, maar je hebt niet meer dan dit moment. Het volgende moment kan het verdwenen zijn. Daarmee te kunnen leven en blij te zijn en te doen wat je wilt doen, houd in dat je niets vast hoeft te houden, want dan blijft er met het verdwijnen van het idee waardevol en al die andere overwegingen, niets meer over. Voor wie, voor wat zou je het vast moeten houden? De ander heeft zowiezo heel andere ideeën over dat wat waardevol.is. Gewoon doen wat je wilt doen en daar genoegen in scheppen. Blij zijn met wat is en wat zich voor doet. Happyness is the way.
En dat alles bedacht ik omdat, wanneer dit tablet niet meer functioneert, kapot gaat of wat dan ook, ik ook dit dagboekje kwijt zou zijn. Dat gebeurde al eerder met een weblog die ik onderhield en verdween. Gelukkig was ik me toen ook al min of meer bewust van de vergankelijkheid en vind steeds meer plezier in het doen wat ik doe niet meer en niet minder.
Dank je wel Rinpoche