Er zijn.

 We zijn net als iedereen, voor zover ik concludeer, op zoek naar mogelijkheden om het mileu te sparen en onze portemonaie . Wij hebben nog een rijdje een vast contract dus dat is geluk hebben voor dit moment.  Maar wat is het vreselijk voor mensen die de rekening niet kunnen betalen. Wat een zorgen.  Daar weet ik vanuit mijn verleden alles van. Gelukkig kwam ik er altijd wel weer uit maar het is moeilijk om als het niet meer gaat nog vrolijk te blijven. Ook dat zijn dan weer omstandigheden waardoor ik me realiseer dat het ook heel anders zou kunnen zijn. 

Ik hoor zoveel problemen om me heen en vaak sta ik dan met lege handen . Aan materiele dingen kun je dan soms nog wat bijdragen , meedenken  als erom gevraagd wordt advies geven. Maar er zijn zoveel omstandigheden waar je nauwelijks iets  mee kunt doen. Iedereen leeft uiteindelijk in het eigen vaak afgesloten weereldje en heeft maar weinig ruimte om buiten het eigen perspectief te kijken.  En ndan sta je als buitenstaander met lege handen.  Ook al zie je oplossingen voorhanden vaak passen ze niet bij degene die in de problemen zit. 

Steeds meer zie ik wat er gebeurd en dat bewijst voor mij maar weer dat iedereen uiteindelijk de eigen oplossingen moet vinden onder de omstandigheden waarin hij of zij leeft.  Helpen is vaak geen optie. Je kunt er alleen maar zijn voor de ander als dat nodig is. Maar ook dat kan al heel veel betekenen.  Gelukkig., En dat is goed. 

Het leven is goed voor mij.

 Altijd weer is het zoeken naar de meest comfortabele manier van kijken en zien. Ik heb dan ook een arsenaal aan brillen liggen en ieder keer is het kijken weer anders, Ik herinner me dat mijn moeder ook vaak op zoek was naar een bril die het beste was voor het moment. Ik vond het maar raar en begreep het niet. Maar nu ik zelf ook steeds meer moeite krijg met focussen omdat juist die focus verdwenen en vergrijsd iwazig is  begrijp ok het wel. 

Van de varifocus brilword ik momenteel steeds duiziliger en het is erg vermoeiend altijd weer te zoeken naar een punt naast de focus zodat ik het grootste deel van het plaatje zo scherp mogelijk kan zien.  Gister had ik zoveel last van duizeligheid dat ik de moed opgaf en de bril afdeed. Dan zie ik op afzstand redelijk want met de staar operatie heb ik daar lenzen voor gekregen. En nu zit ik dus met een sterke leesbril te werken  en dat is toch wel beter en minder vermoeiend omdat die een groter oppervlak bestrijkt en dat compenseert de middelste dode vlek., . Helaas kan ik dan op een grotere afstand zoals het scherm niet meer scherp zien en ga ik zo met de tablet in de hand dicherbij de ogen de tekst nakijken waarbij er dan steeds letters wegvallen maar die worden dan wel door mijn wetende hersenen over het zinsverband ingevuld. 

En zo rommel ik  verder maar toch heel blij omdat ik onder zulke mooie omstandigheden leef. Alle hulpmiddelen voor handen en een lief die heel zorgzaam is. al kan ik geen auto meer rijden hij brengt me overal waar ik naar toe wil. Een prachtig appartement in een mooie omgeving die ik nog steeds kan zien en waar ik zo enorm van geniet. Wat is mijn wereld. mooi. Ik hoop al is het op een beperkt niveau dat ik daar nog lang van kan genieten. Net als van het fotograferen en schilderen waarbij ik me steeds aan pas aan wat ik nog wel opmerk al duurt het wat langer voor ik de objecten die een rol spelen gevonden heb. 

Het leven is goed voor mij.

Het duurt wat langer maar met aanwijzongen vind ik ze nog steeds

Solidariteit

  Ik ben jarig vandaag.  En zo heerlijk, ik hoef het niet meer te  vieren van mijzelf. Een heerlijk rustig dagje. Om twaalf uur zijn we met een gebakje naar schoonmama gegaan 

Er overvalt me op dit moment een herfstig gevoel. Als ik naar buiten kijk regent het en de bladeren aan de kastanjeboom zijn al helemaal btuin. Dat is niet van de herfst maar van een ziekte waar veel kastanjebomen aan lijden,  We gaan richting winter en de vreselijk warme dagen zullen nu wel voorbij zijn. Daar hebben veel mensen last van gehad. Ik gelukkig niet zoveel want ik heb het sneller te koud dan te warn. 

Toen we thuis kwamen van Ma heb ik meteen op internet in Friesland warme sloffen besteld van Schapenvacht. Eerder bestelde ik daar al een vachtje voor op de leren bank die altijd koud aanvoelt. In de hete zomer is dat wel lekker maar nu ligt het vachtje er weer op en is dat voor mij veel aangenamer.  Ik ben benieuwd hoe de pantoffels zijn die ik dus van het geld kocht dat ik van ma kreeg. Vind ik ook altijd wel leuk dat ik haar dan kan vertellen hoe ik het besteed heb,  Zo kom ik de winter wel weer door.

Dat geeft altijd zo'n heerlijk warm gevoel in mijn eigen huisje te zitten met de dingen om mij heen waar ik blij mee ben. Zo'n winters gevoel dat er weer aankomt. Hopelijk wordt het ook bewaarheid want intussen staat de wereld op de kop. Oorlog en klimaatverandering met alle gevolgen van dien zijn aan de orde van de dag.  Rusland is nog steeds in Oekraïne de boel aan het terroriseren en  draait de gaskraan voor het westen dicht. De prijzen over de hele wereld rijzen de pan uit. Er komt steeds meer schaarste en de mensen met de minste inkomens zijn er de dupe van.  Op de lange duur zal de schaarste zeker ook door gaan werken naar de middenklasse die n al geraakt worden en regeringen proberen met maatregelen de schaarste en pijn  te beperken. Maar hoe het allemaal werkt, daar heb ik niet echt verstand van ook al heb ik wel zo mijn eigen ideeën  en begrijp ik van veel maatregelen niet zo veel. 

De regeltjes worden steeds ingewikkelder gemaakt.

Laatst popte er zo'n idee bij me naar boven. Waarom leveren alle mensen en bedrijven die het kunnen missen biet 10 % in  om de wereld en het klimaat er weer bovenop te helpen. Simpel toch. Alles in een grote pot waarmee we de hele wereld kunnen helpen om te overleven. Maar ja zoveel solidariteit is er niet over de hele wereld. 

Ja ja ik weet dat het niet haalbaar is maart volgens mij is het DE oplossing. Toen we vroeger nog naar de kerk gingen was dat de manier om de kerk te onderhouden en van het kleine beetje geld dat mijn vader verdiende  wist mijn moeder toch wekelijks  nog 10 % af te dragen.  Ze vond het heel normaal en zette de tering naar de nering.  Maar die tijden zijn voorbij en er is niemand meer die de tering naar de nering wil zetten. Iedereen wil meer en beter .  Maar ik denk dat ook die tijden wel eens voorbij zouden kunnen zijn. 

Wij proberen in ieder geval een klein steentje bij te dragen en nijn lief is druk doende zich te informeren om voor een groot deel op elektrisch over te gaan.  Het zijn maar kleine dingen die we zelf in kunnen brengen. Zo draai ik de heet waterkraan niet meer als vanzelfsprekend open. Eigenlijk een lachtertje op wereld niveau maar het gaat erom dat iedereen zich meer bewust wordt van de noden in de wereld. 

En ook voor de flamingo's is het afzien. Ze hebben dan wel wat meer ruimte dan ik op een vorig blogje liets zien maar dit is ook niet optimaal, helaas, 

Constante

Het is alweer vrijdag. De eerste week van het nieuwe seizoen 2022-2023 dat ik weer volop met zoomcontacten bezig ben geweest en de verschillende onderwerpen weer vn start zijn gegaan. Toch wel heerlijk om weer in dat ritme te komen alhoewel ik de zomer vakantie ook heerlijk vind. 

Maar voor dit blogje liggen ook nog wat fotootjes die ik maakte in de dierentuin.
Zo lag deze Python vlak voor het raam/ Dat zijn dan zo van die cadeautjes die  af en toe voor een leuk plaatje kunnen zorgen.

En als ik dan wat beter kijk, verbaas ik me over de prachtige kleuren  die te zien zijn. Als ik hem meestal op een afstand in het verblijf zie liggen is het maar een saai beestje tussen al de grijstinten maar op de volgende foto is er wel degelijk meer kleur te zien dan op een afstand\

En deze keer heb ik ook wat fotootjes gemaakt van de ontelbare visjes die in de sloot zwommen om de Rimba. In dat donkere water zijn ze bijna onzichtybaar. Maar mooi zijn ze 

En dan was er nog dat jonge aapje met zijn onschuldig kopje . Hij had een zeer rechter armpje en gebruikte het nauwelijks. Maar hier zie ik toch dat hij het niet alleen maar liet hangen. 

Hij had een leuk speeltje gevonden

De jonge beren worden al erg groot en bijna nog groter dan hun moeder enhet is een grappig gezicht ze als baby s nog bij moeder te zien drinken.  

\

Ja en als je geen jandjes hebt zul je het moeten doen met een veertje op je neus.   Je zou er scheel van gaan kijken. 

En intussen zit ikme een beetje aan  de tekst te ergeren want bij verbeteringen verspringt de lettergrote regelmatig en kan ik het niet goed op een constante grote ingesteld krijgen. Dus weer werk aan de winkel. Misschien als standaard in de instellingen beter instellen en daar ga ik nu naar kijken. 

Fijn weekend.