Dat is boffen

 Dus nu geen gesnoep meer. En ik voel me al een stuk beter.

Ik krijg weer zin om te schilderen en mijn energie huishouding doet er zijn voordeel mee. 

dat is boffen.

FF checke

 Tja ik heb nog nooit zoveel contact met mijn huisarts gehad als vandaag.

Ik voelde me niet zo... Maar ach, de leeftijd he.  Van het een kwam het ander. Toch maar eens ff checke. Zo vermoedt ze dat mijn bloedsuikerspiegel erg instabiel is dus plasje, daarna prikje telefoontjes  en nu maandag een speciale bloedafname. Ik ben benieuwd wat daaruit komt. Zou me niet bevreemden als ik zie hoe ik het ene moment vol energie kan zijn en het andere moment geen knip voor de neus waard. 

En het begint weer te kriebelen. Ook wel weer een fijne tijd. Helaas niet voor iedereen.

Herfstverzameling

 Ik heb zo'n  zin in mooie dingen. Dus pok in de komende kerst.

Gister kwam een vriendin me een bos bloemen uit de tuin brengen. Een prachtige herfst verzameling. 

Die wilde ik hier gewoon even delen en als je er net zo blij van wordt als ik dan is deze dag weer goed.

Energie in beweging.

Er zijn nog steeds mensen die zich niet laten ontmoedigen. Ik kom ze tegen en het lijkt alsof de energie er bij hen niet uit te branden is. Ze blijven zich inzetten binnen de regeltjes die voor velen beperkend en vaak benauwend werken. Zo door te kunnen gaan onder alle omstandigheden is voor mij een groot voorbeeld.

Even zo vaak  hoor ik hoeveel last men heeft van de omstandigheden en logisch want zo makkelijk is dat niet. En nu merk ik dat ik met dit blogje daar dus alweer op uitkom en dat is niet mijn bedoeling. Ik wil het gewoon hebben over de dagelijkse dingen die gewoon door kunnen en moeten gaan. Een soort discipline die ons door moeilijke tijden heen kan  helpen.

Vanmorgen kwam de nieuwe bureaustoel voor Fer want hij zit niet goed en als je veel tijd achter de computer doorbrengt en een gevoelige rug hebt is een goede stoel onontbeerlijk. Hopelijk krijgt hij deze stoel goed ingesteld. 

Ik heb de tafel waar ik aan schilder omgedraaid en nu zit ik met mijn gezicht naar het raam. Het is steeds weer aanpassen en altijd lastig om het licht op de juiste manier te gebruiken met die k ogen. In het licht kijken ontneemt me vaak het zicht door het accommoderen  van de ogen zie ik alleen nog maar de grijze vlek waar maar moeilijk het  beeld doorheen breekt. Aan de zijkant van de focus is het beeld goed maar daar zit de fous niet. Dus hoopte ik met het licht vanaf de zijkant beter te zien. Maar dan valt de schaduw achter de hand waar ik mee werk en dan zie ik ook weer slecht. Dus tafel toch weer omgedraaid en nu valt het licht vol op tafel als het dan verblindend wordt moet ik maar iets met gordijnen regelen. 

Het leuke is dat ik het dan weer helemaal naar mijn zin heb en zoals vandaag met dat grijze en saaie weer ja da is voor mij ideaal  Dat licht kan ik prima gebruiken en dan zie ik als de beste. Nou jaaaa ;-). Ook is het leuk dat ik zo op de weg kan kijken. Dat doe ik de laatste jaren nauwelijks meer omdat het meeste me ontgaat. Zo zie je maar Ieder voordeel heb zn nadeel  maar in dit geval weer andersom. Ik weer helemaal blij. Het zijn de kleine dingen die het doen denk ik dan maar en merk dat door er plezier in te hebben en ervan te genieten dat mijn energie ook weer wat in beweging komt.