Steeds beter leer ik met mijn windows laptop annex tablet omgaan en de mogelijkheden zijn eindeloos. Ik merk steeds meer dat het handiger om ook als ik de windows modus gebruik toch de tablet instellingen te handhaven. Dat heeft voor mij veel voordelen.
ik ben alle foto's van de grote computer over aan het zetten op externe sticks of schijf zodat ik ze gewoon op de laptop kan gebruiken en in de tablet modus heb ik dan een heerlijk groot scherm en een compleet toetsenbord als ik dat wil gebruiken zoals nu.
Maar dat is niet het enige waar ik mee bezig ben. Ook op mijn gitaar ben ik regelmatig aan het oefenen. Afgelopen woensdag was er in Vreedenhoff, het verzorgingshuis hiernaast een bonte avond georganiseerd. Wat was het leuk. Het personeel voerde allerlei stukjes op. Af en toe lag ik dubbel van het lachen. De zaal was overvol en geen van de bewoners scheen behoefte te hebben na de pauze te verdwijnen. Ik heb samen met een collega vrijwilliger ook nog wat liedjes gezongen met de gitaar. Wel eng hoor maar we hebben het er redelijk vanaf gebracht en de bewoners hebben een mooie avond gehad.
Vrijdag middag ben ik weer op de klassieke toer gegaan en heb in een huiskamer pianostukken en concertgedeelten gedraaid van LangLang. De muziek moet oorverdovend hard zodat ik het niet meer om aan te horen vind omdat de apparatuur dat volume niet aan kan maar de bewoners genieten er dan pas van. Ja zo zie je maar.
Nu nog even een fotootje van een vakantie in 2007. Een van de fotootje waar ik nu druk mee bezig ben, Heel leuk om al dat oude spul weer tegen te komen.
Echt een heel blogje over oud spul. Maar ja wat wil je op mijn leeftijd. Ik geniet ervan ghaghagha.
De foto's in de blogs kun je in de lichtbak bekijken als je ze aanklikt.
Alle blogs op data volgorde
zaterdag 7 maart 2020
zaterdag 22 februari 2020
Laptop
Ja ja. Ik ben nu bezig op een laptop en niet meer op mijn oude getrouwe pc. Dat is een hele overschakeling. Sommige dingen gaan makkelijker maar vooral foto`s bewerken geeft wat meer problemen. Ik was zo gewend op de pc en kon ermee lezen en schrijven. Maar ja ik wilde er ook heel graag op kunnen tekenen en dan ook nog de mogelijkheid bebben er usb ingangen in te hebben.
Best wel wat noten op mijn zang dus.
Uiteindelijk na jaren rondkijken en zoeken heb ik hem gevonden. Ik hoop dat het mijn trouwe maatje wordt en dat ik er net zo eigen mee zal worden als met de pc.
De eerste expirementen zijn gelukt maar ik moet nog veel dingen verder installeren en onderzoeken
Best wel wat noten op mijn zang dus.
Uiteindelijk na jaren rondkijken en zoeken heb ik hem gevonden. Ik hoop dat het mijn trouwe maatje wordt en dat ik er net zo eigen mee zal worden als met de pc.
De eerste expirementen zijn gelukt maar ik moet nog veel dingen verder installeren en onderzoeken
zaterdag 8 februari 2020
Op stap
We zijn de laatste tijd regelmatig op stap geweest. Met dit zachte winterweer en die lage lichten is het goed fotograferen
We waren afgelopen week in Zutphen.
Nu ben ik op mijn tablet aan het uitproberen hoe ik zonder problemen een blogje kan schrijven en dan ook nog tussendoor fotootjes in kan passen vanuit de cloud. Maar dat valt nog lang niet mee want tussendoor raak ik dingen die ik dacht op te slaan kwijt. Dus moet het nog anders. Ik geloof dat het nu begint te dagen. Nu nog een extra fotootje en dan heb ik het geloof ik dóór.
helaas rechtstreeks vanuit de onedrive hier plaatsen lukt niet. Dan moet ik ze eerst op de tablet plaatsen. En dat wilde ik juist voorkomen. Want een tablet heeft minder geheugen om al die fotootjes op te slaan. En nu is hij ook nog klein. Dus het is beter zonder de app te werken en gewoon met de internet uitvoering.Het houd je wel van de straat. Die uitzoekerij. Nu kijken wat het wordt. Publiceren.
woensdag 22 januari 2020
Over het schilderen
Ooit schreef ik dat het schilderen synchroon loopt met mijn leven. Maar dat klopt niet helemaal. Het is anders. Eens kijken of ik daar de juiste woorden voor kan vinden.
Nu na 75 jaar terugkijkend, is mijn hele leven niet meer en niet minder dan een bundeling van heel veel grote en kleine verhalen. En dat is waar mijn schilderijen over vertellen. Je zou het leven in kunnen delen in hele grote en kleine perioden. Daarbij vind ik het beeld dat ik in theosofie en boeddhisme leerde van een snoer kralen ook heel passend. Iedere kraal is een eigenheid en er loopt een draad doorheen die ze tot een snoer maakt. Dat geld in het groot voor reincarnatie en laat duidelijk zien dat in principe de ene kraal iets heel anders is dan de andere kraal wat meteen aangeeft dat reïncarnatie niets met de persoonlijkheid te maken heeft.
Maar zo is het mijns inziens ook in één heel leven. Iedermoment en jedere periode is anders. Steeds nieuwe verhalen die ontstaan op de draad van het bewustzijn dat mij vormt. Waaraan ik uitdrukking geef door middel van mijn leven en creativitiet. Het is de bewustzijnsstroom die alles verbind en tot een geheel maakt.
Ieder schilderij dat ik maak geeft daar uitdrukking aan.
Nu begrijp ik ook waarom ik abstracte schilderijen wel enorm waardeer en prachtig vind maar ze niet zelf kan maken omdat ik er dan mijn verhaal niet in terugvind. Als ik iets abstracts heb gemaakt wat ik wel goed vind, kijk ik er in vertwifeling naar en denk... EN NU? ...
Pas op het moment dat ik die link met mijn verhaal kan leggen op wat voor manier dan ook wordt het mijn werk en is het klaar. Dan geeft het uitdrukking aan wat ik wil vertellen. Dat is de synchronisatie met mijn leven. Het kan terugspringen op herinneringen die in mijn bewustzijn zijn opgeslagen. Herinneringen van de korte maar ook van de lange termijn.
Dat is ook de reden waardoor mijn werk zulke grote verschillen vertoont omdat het niet alleen gaat over wat ik zie maar ook over wat ik leef en beleef. Daar loopt de rode draad van mijn bewustzijn en fysiek van mijn handschrift doorheen, herkenbaar in zijn eigenheid.
ellyvandoorn@blogspot.com schilderijen blog
Wat ter tafel komt
Nu na 75 jaar terugkijkend, is mijn hele leven niet meer en niet minder dan een bundeling van heel veel grote en kleine verhalen. En dat is waar mijn schilderijen over vertellen. Je zou het leven in kunnen delen in hele grote en kleine perioden. Daarbij vind ik het beeld dat ik in theosofie en boeddhisme leerde van een snoer kralen ook heel passend. Iedere kraal is een eigenheid en er loopt een draad doorheen die ze tot een snoer maakt. Dat geld in het groot voor reincarnatie en laat duidelijk zien dat in principe de ene kraal iets heel anders is dan de andere kraal wat meteen aangeeft dat reïncarnatie niets met de persoonlijkheid te maken heeft.
Maar zo is het mijns inziens ook in één heel leven. Iedermoment en jedere periode is anders. Steeds nieuwe verhalen die ontstaan op de draad van het bewustzijn dat mij vormt. Waaraan ik uitdrukking geef door middel van mijn leven en creativitiet. Het is de bewustzijnsstroom die alles verbind en tot een geheel maakt.
Ieder schilderij dat ik maak geeft daar uitdrukking aan.
Nu begrijp ik ook waarom ik abstracte schilderijen wel enorm waardeer en prachtig vind maar ze niet zelf kan maken omdat ik er dan mijn verhaal niet in terugvind. Als ik iets abstracts heb gemaakt wat ik wel goed vind, kijk ik er in vertwifeling naar en denk... EN NU? ...
Pas op het moment dat ik die link met mijn verhaal kan leggen op wat voor manier dan ook wordt het mijn werk en is het klaar. Dan geeft het uitdrukking aan wat ik wil vertellen. Dat is de synchronisatie met mijn leven. Het kan terugspringen op herinneringen die in mijn bewustzijn zijn opgeslagen. Herinneringen van de korte maar ook van de lange termijn.
Dat is ook de reden waardoor mijn werk zulke grote verschillen vertoont omdat het niet alleen gaat over wat ik zie maar ook over wat ik leef en beleef. Daar loopt de rode draad van mijn bewustzijn en fysiek van mijn handschrift doorheen, herkenbaar in zijn eigenheid.
ellyvandoorn@blogspot.com schilderijen blog
Wat ter tafel komt
Abonneren op:
Posts (Atom)
Blogarchief
-
►
2011
(105)
- ► augustus 2011 (18)
- ► september 2011 (14)
- ► oktober 2011 (16)
- ► november 2011 (21)
-
►
2012
(346)
- ► januari 2012 (42)
- ► februari 2012 (18)
- ► maart 2012 (31)
- ► april 2012 (16)
- ► augustus 2012 (27)
- ► september 2012 (38)
- ► oktober 2012 (32)
- ► november 2012 (27)
-
►
2013
(151)
- ► januari 2013 (22)
- ► februari 2013 (20)
- ► maart 2013 (19)
- ► april 2013 (13)
- ► augustus 2013 (10)
- ► september 2013 (9)
- ► oktober 2013 (9)
- ► november 2013 (9)
-
►
2014
(106)
- ► januari 2014 (15)
- ► februari 2014 (11)
- ► maart 2014 (15)
- ► april 2014 (14)
-
►
2015
(106)
- ► januari 2015 (14)
- ► februari 2015 (22)
- ► april 2015 (1)
- ► september 2015 (20)
-
►
2016
(116)
- ► februari 2016 (25)
- ► april 2016 (1)
- ► augustus 2016 (11)
- ► oktober 2016 (21)
-
►
2017
(87)
- ► januari 2017 (13)
- ► maart 2017 (1)
- ► oktober 2017 (10)
-
►
2018
(146)
- ► januari 2018 (16)
- ► maart 2018 (26)
- ► april 2018 (21)
- ► augustus 2018 (15)
- ► september 2018 (11)
- ► oktober 2018 (10)
-
►
2019
(110)
- ► januari 2019 (16)
- ► februari 2019 (14)
- ► maart 2019 (17)
- ► april 2019 (12)
- ► oktober 2019 (8)
-
►
2020
(161)
- ► maart 2020 (9)
- ► april 2020 (7)
- ► augustus 2020 (17)
- ► september 2020 (17)
- ► oktober 2020 (9)
- ► november 2020 (25)
-
►
2021
(268)
- ► januari 2021 (26)
- ► februari 2021 (21)
- ► maart 2021 (24)
- ► april 2021 (22)
- ► augustus 2021 (23)
- ► september 2021 (32)
- ► oktober 2021 (19)
- ► november 2021 (15)
-
▼
2022
(121)
- ► januari 2022 (11)
- ► februari 2022 (15)
- ► maart 2022 (13)
- ► april 2022 (12)
- ► augustus 2022 (20)
- ► september 2022 (13)