Dat als eerte natuurlijk. Ik hoop dat dit een gezond en vredevol jaar wordt voor iedereen. En verder heb ik vanmorgen mijn eigen leven zitten overdenken en daar kwam dit uit tevoorschijn.
Weer een heel nieuwjaar aangebroken. We hebben zoals gewoonlijk een heel rustige oudjaarsavond gehad. TV kijken en wachten tot twaalf uur. Geen feest geen sprudelwein lekker oliebollen en Simpel zonder suiker. Maar wat voel ik me ontzettend gelukkig. Samen met Fer als twee zielsverwanten en geen enkele behoefte aan wát meer dan ook. Gewoon genieten van dat we er zijn, samenzijn en het zo ontzettend goed hebben.
Het lijkt wel of ik me steeds meer realiseer hoe goed het leven voor ons is. Vanmorgen aan de ontbijttafel had Fer een cd van Mozart opgezet die ik vrijdagmiddag mee wil nemen naar Vreedenhoff voor het luisteruurtje klassieke muziek en terwijl ik naar buiten keek ben ik me er zo van bewust dat het goed is. Dat alles altijd op zijn plek valt en alles met elkaar onlosmakelijk verbonden is.
Vroeger toen het diep in mij niet zo lekker zat en ik ontevreden was in een moeilijk huwelijk, was ik vaak alleen en eigenlijk altijd eenzaam. Als ik dan alleen s avonds, wanneer de kinderen op bed lagen, muziek aanzette en luisterde dan stelde ik me een leven voor en dat was precies zo'n leven als ik nu kan leiden. Is dat niet geweldig. In die tientalle jaren die daartussen liggen is er heel veel gebeurd. Een leven realiseren waar ik me gelukkig in voel is niet altijd vanzelf gegaan. Niet alleen aan de omstandigheden heb ik moeten werken maar ook aan mijn eigen innerlijke beleving. En aan een innerlijk en spiritueel leven kun je alleen maar werken als de omstandigheden dat toelaten of als je daar de omstandighrden voor hebt kunnen realiseren.. Ja, dat had ik toen niet kunnen bedenken maar nu als ik alles kan overzien wordt dat steeds duidelijker.
De jaren hebben me ook geleerd dat je onder alle omstandigheden moet leren in je eigen midden te blijven. Te veranderen wat binnen je mogelijkheden ligt en te accepteren wat je niet kunt veranderen en van daaruit in overgave je leven leiden.
Wat heb ik enorm veel van de Boeddhistische en Theosofische lessen geleerd die ik tientalle jaren volgde en waar ik me nog steeds verbonden mee voel.
Nog dagelijks komen die filosofieën van pas en lees ik erover. Nu het liefst op de tablet die me ondanks het slechte zicht de mogelijkheid biedt toch alles te kunnen lezen wat ik wil en ik ben zo gelukkig met een heel arsenaal aan boeken die daarvoor beschikbaar zijn. Toch kom ik nog veel te weinig toe aan alles wat ik zou willen doen.
Lezen dus, maar ook het schilderen en tekenen. Wat heb ik daar een plezier in zoalng het mogelijk is. Er is altijd wel een plekje te creëren met een verlichting die goed genoeg is om nog behoorlijk te kunnen zien. We zijn pas weer aan het kijken geweest of er nog een verbetering mogelijkheid is, maar dat is nu even op de lange baan geschoven want ...
We zijn op zoek naar een andere uto. Heel spannend. Ik ben benieuwd wat het wordt.
En dan heb ik nu dus ook nog de gitaar waar ik me op kan uitleven nu mijn vingers niet meer zo zeer doen van de snaren omdat ze een aardig eeltlaagje vertonen. Ook weer zo leuk om na werkelijk hoe is het mogelijk, na 60 jaar weer op re pakken.
Maar het is de vraag of ik ook gelukkig kan blijven als essentiële dingen voor dat materiële geluk wegvallen. Dan hoop ik in ieder geval de rust en stabiliteit te kunnen vinden om heel tevreden te blijven. Want die tijd zal waarschijnlijk nog komen als ik niet voor die tijd overlijd en zoals ik nu denk zal ik ook daar op een goede manier mee om kunnen gaan en in overgave vertrekken. Want er is niets waar ik me zorgen over hoef te maken. Zorgen vóór wil ik wel, zorgen maken óver, dat heb ik geloof ik aardig afgeschaft.
Al met al een nieuw jaar om me op te verheugen en blij mee te zijn. Wat het ook moge brengen.
