Er is iets vreemds gebeurd. Deze is bovenaan in mijn gepupliceerde blogs komen staan. Nou het is een oudje maar hij mag blijven 😝
Ik zal wel iets verkeerd hebben gedaan
Ook vandaag maakte ik een wandelingetje maar nam mijn fototoestel mee. Ja dan ben ik veel langer onderweg voor zo"n klein ommetje. Er komen veel mensen in het park van het verpleeghuis en kinderen van de scholen steken een hoekje af door het park als ze van en naar school gaan met de fiets.
Ik kwam een verpleeghuisbewoner tegen in een elektrische rolstoel. Nee hij had er geen bezwaar tegen als ik fotootjes voor het web van hem maakte en hij legde me uit dat hij altijd de vogeltjes voerde en daar speciaal voer voor kocht. Ook de honden die in het park uitgelaten werden, kregen altijd iets lekkers. Die wisten het al precies.
Eerst kregen de Nijlganzen hun deel en als ze genoeg hadden gingen ze hun veren poetsen op de tak in de vijver.
dan zijn de kleinere eenden aan de beurt
En dan verplaatst hij zich naar een kaal plekje in het gras en strooit, achtervolgt door de eenden, het gekochte zaad uit.
We wensen elkaar een plezierige dag toe en ik loop naar de Sawah Belanda. Er vlak naast. Het Indisch monument. Een gerealiseerd project van de zusjes Bloem.
Helaas is Joyce die het landschap creëerde nog niet zo erg lang geleden overleden. Er heeft een herdenking plaatsgevonden op 15 augustus. Vanuit mijn raam kan ik dan de mensen op het terrein zien als ik erop attent wordt gemaakt want mijn ogen herkennen dat niet meer zeker niet van zo'n afstand.
Er zijn bloemen gelegd op een van de verhaal tableaus die Marion Bloem schreef.
En het rijstveldje ligt er mooi en waterig bij. Dat is andere jaren wel eens minder geweest.
En dan wandel ik verder en maak nog verschillende opnamen van alles wat er verder nog te beleven valt.
De achterste vijver is een en al kroos en niet meer als vijver herkenbaar
Zouden de bramen rijpen nu ze ze weinig regen hebben gehad deze zomer?
