Of dat ook werkelijk zo is vraag ik me af. Het kan ook wel een bepaalde vorm van computer luiheid zijn of misschien zelfs desinteresse.
Jarenlang heb ik geschreven over allerlei zaken die ik heel belangrijk in het leven vond en het is niet zo dat ik al die dingen waar ik over schreef nu niet meer belangrijk vind.
Maar
Ik kom steeds meer tot de ontdekking dat iedereen zo zijn eigen invalshoek heeft en daar vanuit gaande ontstaat er vaak een heel verschillende levensfilosofie. Dat is goed en niet noodzakelijk dat we allemaal op dezelfde manier in het leven staan. Het zou een saaie boel worden. Iedereen wil gelukkig zijn en zoekt daarin zijn/haar eigen weg binnen zijn/haar eigen mogelijkheden.
Toch zijn er enkele basisvoorwaarden voor een gelukkig leven. Dat heeft te maken met de manier waarop de dingen bestaan. Niet de manier waarop wij naar de wereld kijken, want dat is altijd kijken door je eigen gekleurde bril. Daar zijn we zo gewoon aan dat we menen dat het de werkelijke vaststaande wereld is. Maar dat klopt niet. Dat lijkt ons alleen maar zo omdat we niet anders dan door onze eigen bril kunnen kijken.
Je kunt hooguit een keer een andere bril opzetten maar ook die heeft weer een kleurtje.
En dat geeft niet, als je het maar weet. Dus weet dat je eigenlijk niet weet wat de werkelijkheid is.
Alles, de hele wereld het hele universum en ieder macro en micro deeltje tot in het oneindige, kan alleen maar bestaan op basis van oorzaken, omstandigheden en benoemingen. Een van de lastigste dingen is het om DAT in de gaten te krijgen. Zo zijn alle dingen gebaseerd op deze drie hoofdzaken.
Dat doorgronden tot in de essentie, daar kan jaren op gestudeerd worden en dat weten betekent ook nog niet dat het helemaal je eigen is geworden.
Zolang dat niet zo is zouden we kunnen functioneren we op basis van NIET WETEN
Doe daarbij liefde en compassie voor AL wat leeft.
Wat zouden we dan gelukkig zijn.
