CD en platenbeurs

We hebben vanmorgen heerlijk lopen scharrelen op de beurs en kwamen thuis met een zak vol CD's. Dat wordt luisterplezier voor het belachelijke bedrag van €1.00 per stuk.

Wat leuk om te snuffelen tussen zoveel CD's en er dan een tussenuit te vissen van precies dát wat je mooi vindt. We zijn behoorlijk aan onze trekken gekomen en ik heb een stapeltje van Wibi Soerjadi, Nigel Kennedy, Astor Piazzola en een verzameling van Gouden herinneringen uit vroegere jaren waar je je helemaal in kunt verliezen.
Nu draait de computer Nigel Kennedy  die zich uitslooft met het vioolconcert van Tchaikovsky. in D opus 35.

Nou ja informatie waar jullie misschien niet zoveel aan hebben. Maar misschien toch even meeluisteren op Youtube. Zeker niet minder mooi gespeeld door Itzhak Perlman die prachtige klanken tevoorschijn tovert.

Waar komt die rotzooi toch vandaan

Ik las op de log bij Essenloog en reageer daarop met het volgende.

ik las jouw alarmerend berichtje over jongeren. Deze hoge percentages zijn gebaseerd op de doelgroep de top 600 van geweldplegers. Ja dat is heftig om te lezen en triest want ook deze jongens zullen weinig geluk kennen en zijn zich daar misschien nauwelijks van bewust. Heel zorgelijk en mij wordt het warm om het hart in plaats van koud. 

Zelf ben ik nog kort geleden met een jochie van veertien en zijn vader in aanraking gekomen en de typische logica die ze erop nahouden die voor hen de werkelijkheid is waar je niet doorheen breekt. Zeker niet in een kort gesprek. Daar is heel wat meer voor nodig dan alleen maar hard straffen. Want dat geeft onbegrip, woede, haat  en vaak harder terugslaan. Hierbij moet ik altijd denken aan de film Dead man walking met Jean Pin. Een schitterend voorbeeld van menselijk handelen op dat gebied.

Er zal heel veel moeten gebeuren willen we op termijn een mooie altruïstische samenleving creëren. Dat is in eeuwigheden nog niet gelukt. Kijk alleen maar naar de duistere middeleeuwen, heksenvervolging, de kruistochten en wat al niet meer. Waarmee ik niet wil zeggen dat we de moed maar op moeten geven.

Ligt niet onze hele maatschappij ten grondslag aan ons gedrag? Of begint het nog dichterbij, bij de enkeling die iedereen is en ik ben.Bij het grote graaien waar  velen het over hebben, vergeten we dat wevaak dat er bijna niemand aan ontkomt dat het niet alleen maar gaat om de banken ook al wijzen we graag naar anderen. Ook ik wil van alle welstand en mogelijkheden zoveel mogelijk gebruik maken. En zo is ook die jonge delinquent, Ook hij wil gelukkig zijn. Gelukkig ben ik, dat ik een hoger IQ heb maar desalniettemin laat ik de welvaart liever niet vrijwillig aan mijn neus voorbijgaan.  Door mijn intellect en de goede omstandigheden in mijn maatschappelijke kringetje ga ik anders om met... dan een geweldpleger uit een heel ander milieu en een anders gericht denkvermogen. Godzijdank en daar heb ik niet veel voor hoeven doen, het geeft ook meer mogelijkheden om gelukkig te zijn. Natuurlijk moet er gestraft worden bij delicten en misschien wel zwaarder dan nu, maar laat het ons niet koud om het hart worden omdat wij in andere omstandigheden leven, maar met een warm hart alles wat we hebben in de strijd gooien om een weg te bewandelen ten behoeven van hen die in ongunstige omstandigheden opgroeien. 

Ik pleit niet voor zachte heelmeesters maar wel voor verdere degeneratie door onverstandig denken en egocentrisch handelen met koude harten.

Want wat hebben wij, een ieder persoonlijk, over, als het aan onze eigen omstandigheden afbreuk gaat doen, voor betere opvang en begeleiding, betere gezondheidszorg en andere zaken in de welzijnszorg, betere omstandigheden voor onze medemens ? Die vraag stel ik mijzelf ook hoor. Overal wordt op bezuinigd en niemand wil inleveren  Altijd moet die ander het maar doen en schuiven we de verantwoordelijkheid af.

Het kaartenhuisje van onze welvaartsstaat lijkt ieder moment te kunnen ontploffen, waardoor? 

Er is niets dat op zichzelf bestaat alles leeft in onderlinge verbondenheid.  Dat maakt het lastig om grote algemene problemen aan te pakken maar het biedt de mogelijkheid om bij jezelf te beginnen en daardoor zinvol bezig te zijn.


Gezamenlijk trekken we ieder persoonlijk ten strijde  ;-)

Correspondentie

We hadden een kleine briefwisseling. Walter en ik.
En dat spoorde mij aan om toch te doen wat ik al lang van plan was, maar iets weerhield me tot nog toe.

Ik ga mijn boek 'Als de hemel valt'  op een nieuw blog plaatsen. En zal de hoofdstukken regelmatig aanvullen.

Voor de liefhebbers te lezen op- en ook vermeld in de zijkolom
http://alsdehemelvalt.blogspot.nl/

Onze correspondentie zag er zo uit:

Hoi Elly, voor de zoveelste keer een goed en inzichtelijk nieuwjaar gewenst.

Ik wil je eindelijk eens laten weten wat je boek 'Als de hemel...' met mij deed en nu weer met mij doet.

De eerste poging tot lezen verlamde mij...Peter werd mijn vader en jij mijn moeder.

Dus verder werd ik ook jullie zoons, en af en toe werd ik  zelfs even 'Peter'.

Dat werd me allemaal teveel.

Dankzij een vroege scheiding en hard werken aan mijzelf ben ik niet zoals mijn vader geworden....maar mijn zoons zijn helaas toch beschadigd,ook al roepen ze aan alle kanten van niet.

De 'Peter' heeft mij behoorlijk beschadigd, gelukkig heb ik, door schade en schande wijzer geworden, hem tijdens zijn leven kunnen vergeven.

Mijn moeder had de kracht helaas niet die jij wist op te brengen.

Haar verlossing kwam toen mijn vader door zijn verslaving overleed. 73.

Je boek, ik zit er nu intens diep in.

Misschien ga ik er iets mee doen op Werkwijze.

Een intens boek dat aandacht mag, misschien wel moet hebben.

Dank je Elly!

En ik antwoordde hem:

Wat lief Walter dat je alsnog reageert.

Ik hoorde van een enkeling al eerder dat het te heftig was om te lezen en ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Toen ik het zelf nog  niet allemaal had verwerkt kon ik ook geen enkele film kijken waarin een vrouw werd mishandeld en had ik een hekel aan alle mannen met een dikke buik. Zo werkt dat nou eenmaal. 

Een goede vriendin zei tegen mij, toen ik dacht dat ik alles had verwerkt en een opmerking maakte : 'Dan heb je dat dus nog NIET verwerkt.''  Ik werd heel boos, maar achteraf weet ik dat ze gelijk had. Een wijze vrouw die me heel goed geholpen heeft.

Ik ben een gelukkig mens dat ik van deze ervaringen heel veel heb kunnen leren. Dat die mogelijkheid kennelijk in mij aanwezig was. Evenals jij erg veel van je verslaving hebt geleerd.

Natuurlijk hebben mijn kinderen ook hun deel meegekregen en ik ben alleen maar dankbaar dat ik ze niet kwijt ben geraakt en ze er toch een weg in hebben kunnen vinden op hun eigen manier. Die weg moeten we ook aan hen overlaten en respect hebben voor hun manier van ermee omgaan. Ook daar zit voor mij nog steeds een groot leerproces in. 

Het is heel apart zoals een mens van dag tot dag kan veranderen. Zo denk ik nu weleens, als ik het nu had geschreven waren er misschien veel meer dingen in komen te staan van ook het goede en leuke dat ik in die periode meemaakte. Het blijft natuurlijk altijd een subjectieve beschrijving, waarvan mijn oudste zoon opmerkte: zo erg was het toch niet. En misschien heel logisch en nu voor mij begrijpelijk terwijl ik jarenlang alleen maar naar bevestiging zocht voor mijn ellende.

Maar alles is goed gekomen ;-) Ruim een jaar geleden (of langer? de tijd vliegt) vroeg ik aan een uitgever of hij het op grotere schaal uit wilde geven. Na verschillende telefoontjes heb ik er uiteindelijk nooit een goed antwoord op gekregen alhoewel hij me heel vriendelijk benaderde en ik daar waarschijnlijk foute conclusies uittrok. 

Natuurlijk mag je er iets op je blog mee doen. Dat vertrouw ik jou wel toe.

Bedankt voor je reactie Walter en je gaat er hopelijk toch niet wakker van liggen hè. Leef je er niet teveel in, dat doe ik ook niet meer en kan er nu van een afstand naar kijken. Alles gaat voorbij en ondanks de crisis liggen er voldoende mooie en nieuwe perspectieven open in 2014. Ik wens je alle goeds en bedankt voor je aandacht. 

Iedere dag is het dubbel en dwars waard om volledig te worden geleefd. Ik hoop voor dit jaar en de volgende dat je er ten volle gebruik van kunt maken.