Spinselmotrups

En uiteindelijk kruipt de laatste spinselmotrups uit het web in de kaalgevreten boom.

Vrijheid en juist handelen

Als er nou eens niet zo'n dictatortje in mijn hart zou zitten die in de gaten hield wat ZIJ eraan had. 

Hoe meer ik dat in de gaten krijg des te meer ik opmerk dat er maar heel weinig is dat ik spontaan en zonder overwegingen doe. Als iets haar tegenstaat zeg ik nee dat wil ik niet, als ze iets leuk vindt of er profijt van kan hebben staat ze vooraan om mee te doen. Dat dictatortje heeft me aardig onder controle en regeert mijn handelingen. Ik laat me van alles door haar opleggen. Ze zorgt ervoor dat ik bij voorbaat al weer iets heb bedacht om het wel of niet te willen.

Wat zou er een enorme vrijheid zijn als ik haar overboord kon gooien en ik overal als een kind open en vrij tegenover zou kunnen staan. Als ik er kon zijn voor het leven zelf met alles erop en eraan en niet omdat alles om mij draait.

En toch vind ik het al een heel gewin dat ik dat dictatortje heb ontdekt. Het geeft me gelukkig een wat eerlijker zelfbeeld zonder uitvluchten en de keus naar haar te luisteren of niet.

Ik zou al die zelfopgelegde beperkingen graag weg willen blazen als de pluizen van de paardebloem

of is dat willen ook weer aan dat dictatortje gerelateerd?

Daar zal ik deze week toch ook eens op letten.

Oplettendheid kent geen einde 

en dat dictatortje is zo handig 

een eindeloos spel van nieuwsgierigheid voor mij :-)

Zondagmorgen

Aan de ontbijttafel kijken we naar buiten het park in. De vroege zon speelt laag door de bomen.

Een  papa achter de wandelwagen

en het mispelboompje staat volop in bloei voor het raam.

Prachtig weer om de ochtend met fotograferen in de Heemtuin achter het huis door te brengen.

Ook daar is het zo mooi. Meer kan een mens zich toch niet wensen.
De resultaten komen vanzelf weer hier of op
 http://ellyvandoorn.wordpress.com/ .

Filosofie en het innerlijke weten

Ik lees een boek van J.J. v.d.Leeuw: Illusie en werkelijkheid.
Een heel interessant boek. Uit het hoofdstuk: intuïtie en intellect, maakte ik een kleine samenvatting voor de liefhebbers. Maar eigenlijk is het toch weer uit zijn context gehaald en kan nooit verwoorden en de duidelijkheid geven over dat wat met zorg in de tekst is opgebouwd.
Al lezende word ik er helemaal blij van. Het is op mijn lijf geschreven :-)

Een sluitende redenering en een ogenschijnlijk sluitend bewijs kunnen bij gebrek aan tegenargumenten een schoorvoetende instemming achterlaten, maar kunnen nooit opwegen tegen een innerlijke en directe gewaarwording van waarheid.
Het vermogen om waarheid waar te nemen en te erkennen hebben we nodig om onderscheid te kunnen maken  tussen de levende wijsheid, in welke gedaante ook, en een briljante maar lege intelectuele schittering. In deze tijd van het intellect zijn er maar weinigen in staat om de stem van de intuïtie te herkennen, als die ontbreekt kunnen de logica en de argumenten haar niet vervangen.
Voor velen wordt de intuïtieve erkenning van waarheid geassocieerd met ideeën van onzekerheid en vaagheid.


Hoe kunnen we onderscheid maken tussen een goede en verkeerde intuïtie?
Wij kunnen kracht putten uit de wetenschap dat de grootste leraren aller tijden  hun conclusie over de innerlijke waarde steeds als intuïtie hebben gepresenteerd. Wij kennen geen Christus of Boeddha die de waarheid van zijn leer bewijst of logisch beredeneert.


Toch zouden we de waarde van de logische redenering en het intellectuele bewijs nooit mogen miskennen als een techniek  van communiceren van datgene wat we weten aan onze medemens.