Maandag wasdag

Ik verbaas me erover hoe het mogelijk is dat iedere dag een ander gevoel of idee met zich meebrengt. Ook al leven we al jaren niet meer in het ritme van de verplichte werkzaamheden,  er blijven toch bepaalde gevoelens hangen. Zo heb ik vrijdags altijd het blije 'nijna weekend' gevoel terwijl we de hele week niet hoeven te werken en naar een baas hoeven te gaan er er is toch naltijd weer een vrij weekend gevoel.  Nu op maandagmorgen is er weer het gevoel dat de werkweek weer  begint. 

Nu is het vakantie en normaal ga ik op maandagmorgen naar het schilder atelier en word dan weer geinspireerd door wat mijn mede schilders allemaal aan enthousiasme inbrengen,  Dat is altijd een mooi begin van de week.  Dus nu is er ook weer dat vakantie gevoel van enkele weken thuis lekker mijn eigen ding doen terwijl  naar de schildergroep gaan ook mijn eigen ding is. 

Ook de zoom cursussen die ik graag doe en waaardoor ik makkelijk contacten met gelijk gestemden kan onderhouden en communiceer,, is dus even verdwenen en dat helpt oppk mee aan dat vakantie gevoel.  Geen 'verplicht leesvoer'  om geinformeerd te zijn over de onderwerpen die worden besproken en dat geeft ook een vrij gevoel terwijl er totaal niet van een verplichting sprake is. Maar het meest vreemde is eigenlijk dat iedere dag onder alle omstandigheden toch altijd het maandag-, dinsdag-, woensdaggevoel enzovoort met zich meebrengt. Nu, vandaag op  maandag is er  dus toch weer het gewone doordeweekse maandag gevoel. Ik zou bijna zeggen: Maandag, wasdag.  En daar heb ik in mijn archief, zeker weten, een gepast fotootje bij. Maar helaas die is niet zomaar voor het grijpenn bij deze blog methode maar nmisschien plaats ik hem later.

Toch gevonden 

We maken er hopelijk een mooie en goede week van 

In het vrije weekend ben ik weer een beetje aan het stoeien geweest op mijn tablet met digitale waterverf,. Spannendn om uit te vinden nhoe de verschillende penselen werken en je ermee kunt spelen.

Blogpraat

 Het is vakantie en dat is goed merkbaar. Ik heb het idee dat het overal rustig is. Zeker op het blog merk ik dat. Ik blog al tientalle jaren maar de vaart zoals vroeger is er helemaal uit. Bloggen en volgers en statistieken zijn denk ik erg afhankelijk  en werken ook op basis van wederkerigheid. Als je zelf niet veel meer op bezoek gaat en reageert op andere blogs wordt het op het eigen blog ook minder. 

Nou is dat niet zo'n ramp want ik vind het vooral belangrijk om te bloggen voor het plezier dat ik er in heb. En soms weet ik heel weinig te bloggen of misschien wel niets en een andere keer heb ik er reuze plezier in om een beetje in de rondte te kletsen en te rammelen op een toetsenbordje. 

Wat ik wel jammer vind is dat het zien steeds lastiger wordt. Door de blinde vlekken kijk ik veel tikfouten over het hoofd en dat is de ene keer erger dan de andere keer.

Gisteren bijvoorbeeld had ik een slechte ogendag. Dan heb ik ook nog eens bij die blinde vlekken (of halve letters die wegvallen zodat ik voor de h een n zie en zo meer of hele letters die ik niet zie maar waarbij het automatisme me gewoon door laat lezen) een waas voor de ogen en dan lijk ik mijn moeder wel, die zat ook altijd met een zakdoekje het vocht uit haar ogen te halen in de hoop iets beter te zien. Maar op zo'n dag helpt dat niet zoveel. Ik ga steeds meer op mijn moeder lijken en heb soms zelfs het gevoel dat ze een beetje in mij doorleeft.  Het oud worden of zeg maar gerust oud zijn brengt veel bijzondere dingen met zich mee. 

Vanmorgen bij het wakker worden merkte ik dat ik wat rustiger uit mijn ogen keek, Mooie gelegenheid om weer eens wat te bloggen in de hoop niet al te veel fouten over het hoofd te zien. En wat er toch aan fouten blijft staan moet je me maar vergeven. Want ik moet ook nog eens met de instellingen aan de gang. Er komen geen rode streepjes hier onder de fouten te staan en af en toe vult compie zelf een ander woord in dan mijn bedoeling is en dat pakt soms heel apart uit, Voordeel is dat een heel ander woord wel zichtbaar is maar foute letters zie ik over het hoofd  evenals een ontbrekende letter of een letter teveel. 

En verder over die rust die ik ervaar,  die is er misschien helemaal niet zo en zal het op de campings en in de diverse uitgaans mogelijkheden en parken vast erg druk zijn want het is mooi weer en er zijn veel nederlanders in eigen land op vakantie.  Dat merkte ik deze week in de dierentuin waar we even naartoe gingen. Daar was het inderdaad wel druk. Net zo druk als in de weekenden en dan gaan we nooit vanwege de drukte maar dinsdag leek het wel weekend. Dus misschien deze weken de dierentuin maar even vermijden .

In de dierentuin zitten niet alleen dieren in een kooi maar daar vliegen ze ook vrij rond en snoepen van wat toeristen laten vallen. 

Maar ja, daar heb ik verder niet zoveel weet van. Het is de bedoeling dat wij zo op ons gemak weer gaan fotografgeren, Dan zoeken we een plekje uit waar het lekker rustig is en we heerlijk onze gang kunnen gaan. Heel vaak komen we dan in het Depot Wageningen terecht. Daar is zoveel te zien aan planten, bloemen, waterplassen en insecten. En heel fijn vandaag ook nog eens  rondkijken met een open en minder wazige blik blik. 👀

 ik ben nog steeds de meest confortabnele manier aan het uitzoeken  over hoe, wat en waar ik het makkelijkst mijn fotootjes op kan slaan om ze overal eenvoudig voor het grijpen te hebben en dan voor de blog op een wat lagere kwaliteit om ruimte te besparen. 

En dit zijn dan wel gekortwiekte dierentuinvogels . Ik maakte ze vanaf de overkapping in de safari met de zoomlens. 

Wel of niet veranderd

 Met vriendinneke aan de wandel

We kennen elkaar al meer dan 60 jaar en hebben altijd bij elkaar in de buurt gewoond. We leerden elkaar door de kinderen kennen. De kinderen die naar dezelfde kleuteschool gingen en we zijn elkaar nooit meer uit het oog verloren , Zij verhuisde naar Arnhem uid en ik ging er enkele jaren later achteraqan, 

We hbben al die jaren veel samen gewandeld en al woon ik nu allanf   in noord de vtirndschap is onveranderd Venmorgen gingen we weet eens lopen in park Immerlo. Vroeger deden we dat vaker. Zij woonde aan de ene kant van de plas en ik aan de andere kant. Het park lag daartussen. Daatwas niet zoveel veranderd en toch was het anders. Zoals met alles er is niets dat hetzelde blijft.  Maar de wandeling, onveranderd en toch anders, was weer heerlijk. 

Gevaarlijk?

 Weer een zonnige dag vandaag en het wordt nog warmer. Vanmiddag op verjaarsvisite. Ik hoop dat het een beetje te doen is met de warmte. Er is een grote tuin maar ik denk dat het binnen aangenamer zal zijn.

Zou iedereen trouwens op vakantie zijn? Het is zo rtustig overal. Of komt dat door de warmte?

Gisteren gingen we weer naar wageningen. Ook onderweg was er weinig verkeer. We rijden dan altijd via Oosterbeek en komen over de snelweg naar Het Depot langs de uiterwaarden van de Rijn. 

In de winter en bij hoog water wil het daar nog weleens onder lopen . Even verderop  waar de weg iets naar boven gaat staan de fabrieken van Parenco de papier dabrieken. Daar voorbij kun je vanaf de weg de grafheuvels zien uit de bronstijd. En dan komen we bij het depot waar ik al eerde een blogje over schreef

https://magazijn.blogspot.com/2021/09/grafheuvels-tussen-renkum-en-wageningen.html

en daar hebben we weer rondgewandeld in een oase van rust. Meest opvallend vinden we toch steeds weer dat er zo weinig insecten zijn. 

Tot het hele boeket van gele uitdaging heeft geen enkel bijtje zich laten verleiden.   Ook vlindertjes zijn er wel maar het is allemaal mondjesmaat.

Alleen de uienbollen werden wat drukker bezocht.

De stadsreus ziet er groot en gevaarlijk uit maar het is een ongevaarlijke zweefvlieg.