dinsdag 5 april 2022

Oude snoepdoos

 Het komt er gewoon niet van. k bedoel van  dat blogjes schrijven. Soms vind ik het heel leuk en soms heb ik andere dingen te doen. Druk, druk, druk met van alles en nog wat. En het fijnste is dat ik me nergens toe verplicht hoef te voelen en gewoon kan doen waar ik op het moment zin in heb. Dat zijn denk ik de voordelen van het oud mogen zijn. Er zijn steeds minder dingen die ik als verplichting voel. Ja natuurlijk eten kloken bijvoorbeeld want daar ben ik niet zo gek op maar zelfs dat, als ik geen zin heb, is er wel iets te bedenken zonder koken .


Maar nu wil ik nog even  reageren op de vraag die Ferrata  op het vorige blogje stelde waarin ze vroeg waar die foto voor was bedoeld. 

Nou er zijn veel dingen waar ik zo af en toe een en ander aan bijdraag en de foto was bedoeld voor 2 leerlingen van het VMBO die meededen aan een project van Tino Maatschappelijke diensttijd.  Daar hebben ze veel ouderen voor nodig om jongeren bekend te maken met de know how en levensverhalen van ouderen waardoor ze weer eens een ander soort kennis op kunnen doen. Aan de hand daarvan leren ze dan vragen stellen, een verslagje schrijven en andere vaardigheden. Achter dat project schuilt een mooie maatschappelijke filosofie en scholen maken daar steeds meer gebruik van.  Als je onder de link hierboven kijkt kom je het hele Tino programma tegen met klimwand en vaardigheids trainingen voor leerlingen uit allerlei lagen. Dit keer had ik dus twee meisjes van het VMBO en een andere keer kan het eeen student uit Wageningen zijn waar ik een diepgaander en interessant gesprek mee had.  Zo kom je verschillende nivo's  van wel en niet geïnteresseerden leerlingen tegen , Alles is mogelijk en het is leuk om  zo even  kontakten met jongeren te hebben en als het lukt en lekker loopt ook vragen terug te stellen zodat er een gesprekje ontstaat. . Het mes snijdt dan aan twee kanten. 

Ook worden er veel leuke activiteiten voor de vertellers georganiseerd. Soms life soms met Zoom zodat je ook vertellers uit andere steden ontmoet en ervaringen uit kunt wisselen. 

Een tijdje geleden werkte ik mee aan een intervieuw en als ik daar bericht van krijg dat het gepubliceerd is deel ik die link wel weer. 

Als iemand van mijn lezers interesse heeft dan is er vast via de link wel mogelijkheid om je daarvoor op te geven.

En verder ben ik weer lekker aan het schilderen./ en niet te vergeten aan het lezen via de email bibliotheek.  Zo leuk om weer gewoon makkelijk iets gezelligs te kunnen lezen. Uvonne Keuls, Isabelle Allende, Toon Telligen en er is zoveel meer.   Wat heb ik het gemist. Er is veel in te halen. Ik ben alleen een beetje de weg kwijt geraakt in wat er momenteel op de markt is dus grijp ik voorlopig maar even terug op wat ik nog ken. Eigenlijk heb ik  voor lezen niet eens al te veel tijd want de dagen vliegen door mijn vingers. 

En heel blij ben ik met de bloeduitslagen van mijn  suiker. Onder de 6/ Namelijk 5,4. Heb ik toch goed mijn best gedaan als oude snoepdoos. 






woensdag 30 maart 2022

Zelf doen

 Zo, eerst maar eens even mijn agenda bijgewerkt. Het lijkt wel of ik er steeds meer in krijg te staan en daar zit ik niet zo op te wachten.  Aan de andere kant is het natuurlijhk ook wel leuk. Het betektent dat er nog genoeg te doen is.  Maar ik wil het toch wel in de gaten blijven houden. 

Ik heb zojuist een fotootje op moeten sturen uit mijn werkzame leven toen ik de aktiviteiten begeleiding deed in het verzorgingshuis dat intussen veranderd is in een verpleeghuis. Nee zo makkelijk als toen kom je er niet meer in en je moet echt heel wat mankeren wil je daar nu gezellig rustig je laatste levensjaren verslijten. Toen kon je nog veel organiseren omdat de mensen  tot veel in staat waren en dan  rezen mijn haren soms te berge van alle aktiviteiten die er geoprganiseerd moesten worden. 




Dat waren de jaren 80. Nu loop ik er nog weleens rond maar er valt nog weinig te herkennen. 

Dus wandel ik het park in om weer wat fotootjes te schieten. 







Zo heeft iedere periode zijn eigen charme. Je moet er zoveel mogelijk zelf iets zinvols van maken. Een ander doet het niet voor je hoor. 😀

maandag 28 maart 2022

Mammie

  Vervreemdend

mijn jonger zelf is verleden

Jij zit nu in  mijn lijf  verweven

De oppervlakten  zo anders dan verwacht

Mijn slechte zicht ziet steeds meer in  jouw beelden

In dat   wat jij nooit zag 


In mijn herinnering opgeslagen

Smelt jij met mijn bezieling samen


Zo leef jij ongewild

 Voort in  mijn leven 


Zie jij  wat ik  begrijp? 


Ach het is  me om het even

Jouw voorbeeld raakt mijn eeuwigheid








zondag 27 maart 2022

voorjaar en fotograferen

 Her is heerlijk nu het voorjaar zijn gezicht weer laat zien. Vooral dat we weer op stap kunnen met het fototoestel en ik was er al snel weer IN. Even was ik bang dat mijn ogen teveel achteruit zouden zijn gegaan en het fotograferen te lastig zou zijn geworden. Maar nee de routine helpt me er  door en ik heb er weer veel plezier in. 


Allereerst waren we in de dierentuin. Daar is altijd wel wat te beleven. Altijd weer anders en steeds weer op een andere plek. Deze jonge zebra leek niet erg gezond maar ik denk dat het wel meevalt alhoewel hij vaak en overal uitgestrekt op de grond bleef liggen.'


De ijsvogel zit altijd achter die lastige tralies. Toch wel triest. Het geeft me altijd een dubbel gevoel. Voor ik fotografeerde had ik helemaal niets met dierentuinen vanwege het opgesloten zijn van de dieren. Maar er gebeurt natuurlijk ook veel goeds. Maar over het algemeen maak ik liever geen opnamen waarop de tralies zichtbaar zijn. Nog altijd vind ik dat niet plezierig en het confronteert me met die opsluiting.


Maar ook een lijster is in de dierentuin te vinden. Zaterdag was het wel weer verschrikkelijk druk in de Zoo dus gaan we liever door de week.

Vanmorgen zijn we dan ook naar de heemtuin vlak achter onze appartementen flat geweest. En ook daar is van alles te fotograferen. En lekker rustig. Ik heb genoten vanmorgen. 







Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...