Onthulling

 Wij wonen precies aan de andere kant van de spoorlijn en dus niet in Presikhaaf maar ik voel me heel betrokken bij die wijk want daar wonen verschillende vrienden en kennissen. Onder andere een groep ouderen waar ik regelmatig contact mee heb en een leuke band mee  op heb gebouwd via de vroegere cultuur scout van Presikhaaf Claudia Schouten. Met haar was ik via kunstroute Presikhaaf in aanraking gekomen omdat ik jarenlang meedeed aan de kunstroute Presikhaaf. 

En nu lag er een uitnodiging voor de onthulling van een kunstwerk dat  in het Openluchtmuseum geplaatst zou worden omdat het op de nominatie stond opgeruimd te worden en daar was de groep het niet mee eens.

Dus vanmorgen ging het weer richting Openlucht museum. We hadden een gezamenlijke afspraak maar ik was er al iets vroeger om ook zelf nog wat te fotograferen. En we troffen het want het was zo mooi mistig met een lage zon en heerlijk weer. De voorbereidingen waren kennelijk al getroffen

We zouden elkaar in de hal bij de entree ontmoeten. Dus wandelden we eerst verder het park in om op de gestelde tijd weer terug te keren in de hal

En zo waren we weer terug naar waar we vandaan kwamen om het officiele gedeelte mee te maken

We kregen een interessant verslag te horen over de geschiedenis van Presikhaaf en hoe er regelmatig door de jarenn heen  over de wensen van de bewoners heen gewalst werd door ambtelijke regelgeving en ontwikkelingsplannen

En natuurlijk ook waardoor het kunstwerk nu in het Openluchtmuseum terecht is gekomen. Door de betrokkenheid van een groep jonge mensen

En dan is de wethouder aan de beurt om de beschrijving die bij het kunstwerk hoort te onthullen. 

Wij hebben daarvoor en daarna nog wat mooie plaatjes kunnen schieten die hierna weer aan de beurt zullen komen.

Openlucht museum

Het is wat je er zelf van maakt

 Regen, regen, regen. Het is gek maar vanaf dat ik erniet meer persee uit moet henb ik er geen hekel meer aan. Of misschien toch niet zo gek.

Nou meen ik me te herinneren dat ik er eigenlijk alleen maar op uitgekeken taakte toen ik met de kinderen in de zomer op de camping zat en het dagen achter een leek tw regenen. Alles was nat en bleef nat.

Nu zit ik lekker in mijn  'eigenste zelf ' en gerieflijk huis. Wat wil een mens nog meer.

Vannacht slecht geslapen en dat gebeurd me vaker naarmate ik ouder wordt maar ook dat doet niets af aan mijn gevoel van het goed te hebben. Slaap je niet dan rust je toch, zei mijn moeder altijd en ik ervaar dat het ook mijn waarheid is. 

Dus dit wordt een dagje lekker in huis bezig zijn met dingen die ik fijn vind.

O ja de fotootjes. Er zitten er nog vele in de computer die ik wil bekijken of bewerken en ik wil ook weer ideeen opdoen voor het schilderen. Daar is het een prima dagje voor.

Te moe

 Dus gingen we aan het einde van de ochtend naar het Openlucht museum. In de middag was er regen voorspeld en er stonden nog meer dingen op onze persoonlijke agenda. Maar een klein rondje is nooit weg. Met een abonnement en op een afstandje van ongeveer 4 kilometer lopend en 5 met de auto van huis is het een fluitje van een cent.  En een leuke bestemming voor altijd weer aardige opnamen.

Iedere keer als we komen is de boom in het weiland voor de molen iets meer herfstig. . De rest is allemaal niog behoorlijk groen. We besloten meteen een rondje rechtsaf te maken. 

In deze tijd van het jaar vind ik het leuk om opnames te maken van de lichtval. 

Maar ook leuk is het niu het niet zo druk is dat er toch nog steeds oude ambachten worden getoond.

Het werd maar een kleine wandeling want helaas bracht ik het niet ver vanmorgen, Weet je wat we maken gewoon nog een rondje met de tram dat is altijd leuk en dan kan ik lekker zitten dan zakt de pijn wel weer. Maar dan ben ik toch te moe om verder te gaan. 

Thuisgekomen had ik toch nog zo'n  50 foto's gemaakt. En er zitten nog wel wat leuke tussen. Nu eerst  eten koken en later meer.