Weidebeek juffertje

 Het is niet echt lekker weer om te fotograferen. 

Ik vond deze in mijn archief. Ik fotografeerde er enkele gewoon in een klein beekje langs de voortuinen van de huizen op een wandeling naar de apotheek. 

Bijzonder toch. 

Jonge mandarijnen

 Weken geleden fotografeerde we een paartje mandarijneendjes in Sonsbeek.

Om precies te zijn op 14 mei

Leken ze druk op zoek

naar een plekje waar ze een bettje 

Privacy zouden kunnen vinden.

Daarna hebben we ze niet meer teruggezien. Soms wel het mannetje alleen. Maar ja, we hadden meer mannetjes gespot. Wil de echte vader opstaan?

 Maar tot onze grote verbazing. verscheen afgelopen zondag  plotseling een eend met negen peutertjes en ik had in eerste instantie niet eens in de gaten dan het een vrouwtjes mandarijn eend was. Ik geef mijn slechte ogen maar de schuld.

 Inderdaad.  

De zoektocht van het paartje heeft vruchten afgeworpen en er zijn jonge mandarijn eendjes in Sonsbeek.  Ik hoop dat velen het zullen overleven. 

Rakesh

 Een blogje uit 2020

Rakesh

Hij zat op de kledingstandaard aan het voeteneind van mijn bed en keek me aan. Zijn kleine priemende oogjes leken dwars door me heen te boren.

‘Ik heb je lang niet gezien’, zei ik.

‘Dat heb je ervan als je niet oplet’, antwoordde hij arrogant.

‘Heb je goed geslapen?’ voegde hij eraan toe om de pil te verzachten.

Ik keek op de wekker, het was half zes.

‘Jawel, maar veel te kort. Heb jij me wakker gemaakt?’

‘Ik zou niet durven.’

‘Vroeger hoorde ik je nog weleens als je ’s morgens op de rand van de dakgoot ging zitten. Je riep drie keer en ik wist dat het goed was. Vanaf we zijn verhuisd ben jij ook verdwenen. Ja, ik weet wel dat dingen veranderen. Maar toch, ik mis jouw gekras wel hoor.’

Hij schudde wat aan zijn veren en draaide verwaand zijn kop naar de rug om het zwarte pak glad te strijken terwijl hij mompelde: ‘ik ben er altijd, dat zou je nu toch moeten weten.’

Ik knikte nog toen hij driemaal kraste en wegvloog

Gehandicapt of bijzonder

 Ik ben nog steeds druk bezig om Google foto te omzeilen en zo goed mogelijk alles op mijn eigen computer deelbaar op te slaan. En ik moet zeggen het lukt me aardig. Ik heb nu een mapje in mijn telefoon gemaakt waar ik klein gemaakte fotootjes in kan opslaan via een sd cardreader zonder dat ze automatisch in google foto worden opgeslagen en ik ze wel gewoon in mijn fotogalerij van de telefoon te zien krijg.

Gistermorgen zijn we weer fijn aan het fotograferen geweest, maar dat liet ik al zien met dat 'lelijke' gansje

Ik ben helemaal niet zo gecharmeerd van eenden fotograferen maar die kleintjes zijn toch wel schattig

 OOOO uuuhhh het zijn er meer. 

En als dan zo'n hele 'kudde'🤣 aan je oog voorbij trekt 

Ben ik om en heb ik veel te lang

De vinger op het knopje om af te drukken.

Nou ja ik moet uiteindelijk dan toch een keus maken. en sluit af met een boompje waarover je een boom op kunt zetten. 

Is hij gehandicapt of is hij bijzonder gevormd?