Bij de klank van de gong aan den tempel ontwaakte de heemel.
Het stof wolkte op door de hoeven van het voortgedreeven vee op den weg.
Vrouwen kwamen van de rivier, met de klotsende kruiken op hun heup.
Je armbanden rinkelden en het schuim stond aan den rand van de emmer.
De morgen verging en ik kwam niet digt bij je.
De woorden van Tagore
Het schilderij van mij 😊
Helaas een spammer heeft mijn blogje ontdekt dus ga ik maar eens een poosje modereren. Ik hoop dat ik dat dan weer keurig kan doen en ik niet per ongeluk reacties verloren laat gaan maar ik heb er alle vertrouwen in dat het me gaat lukken.
Verder denk ik na over de twee blogjs die ik nu heb om op te schrijven. Ik wilde daar een duidelijk onderscheid in maken en had dat redelijk goed uitgedacht maar ik merk dat er dingen door elkaar heen gaan lopen. En dat is niet zo vreemd.
Ik had bedacht op Elly's eigen wijze hoofdzakelijk mijn persoonlijke dingen over spiritualiteit te gaan plaatsen en het in mijn Magazijn wat luchtiger en alledaagser te houden. Maar dat mislukt grandiooos. Het leven is nu eenmaal een geheel van gebeurtenissen en er is geen duidelijk onderscheid tussen het dagelijks leven en spiritualiteit voor mij.
Flarden bijvoorbeeld worden de stukjes waaronder ik ook schreef onder het label overdenkingen. Ik dacht ze meer te schrijven gerelateerd aan het verleden waardoor ik ze hier plaatste maar soms schrijf ik over wat zwaardere onderwerpen als de dood, die misschien beter op Elly's eigen wijze zouden passen. Ik merk dat de uitsplitsing allemaal min of meer mislukt en de moed ontbreekt me om er meer duidelijkheid en onderscheid in te maken en plaats alles gewoon zoals het voor mij uitkomt al probeer ik de toets met het verleden wel aan te brengen in Flarden en blijf ik ze gewoon hier plaatsen. Mocht het gte zwaar zijn, nou dan lees je het toch niet 😂 Het leven is nou eenmaal een geheel van gebeurtenissen waar ik iets mee wil doen. Ervan leren, erover schrijven, schilderen, fotograferen en laten zien waar het leven voor mij om draait. Mijn overdenkingen en flarden komen links en rechts voor bij en ik doe maar wat.
Ik heb een besloten weblog dat ik als een soort kladblok gebruik. Niet alleen voor aantekeningen of voor dingen die ik wil schrijven en nog bewerken. Maar voor van alles te pas en onpas.
Het lastige is echter dat ik ook dingen die ik heb geschreven, kopieer en hier of op ellys eigen wijze plaats en dan weet ik niet meer wat ik wel of niet eerder plaatste. Vaak heb ik het dan alsnog bewerkt en komt het in de andere blogjes toch weer anders tot zijn recht.
Ach het maakt allemaal niet zoveel uit. Het houd je van de straat en daar gaat het maar om in coronatijd. 🤣
Vanmorgen eerst eens een ochtendje zoomen met een klein groepje. Altijd weer leuk elkaar op deze manier digitaal te zien en te spreken.
Vroeger was het leven anders. Ja natuurlijk vroeger was ze jong. Ze werd oud.
Oud worden? Haar kleinkinderen zouden lachen en zeggen. 'Worden? je bent oud oma. ' En zo had zij zelf vroeger ook aangekeken tegen mensen van achter in de zeventig. Ze kon zich dat nu bijna niet voorstellen want oud voelen, nee dat deed ze zich niet maar ze wist wel dat ze s morgens anders uit haar bed stapte dan toen ze jong was. Iedere dag was toen weer een nieuwe uitdaging en die ging ze vol moed en energie tegemoet. Het leek wel of sommige dingen meer gestabiliseerd waren. Ze vroeg zich af of er dan geen pieken en dalen meer waren zoals vroeger. Dan zat ze soms diep in de put en af en toe was ze himelhochjauchzend blij en gelukkig.
Toch was dat er allemaal ook nog maar een voordeel was dat ze daar minder lang in bleef hangen. Vooral die dalen daarover mocht ze niet mopperen af en toe zakte je natuurlijk wel even door je assen als er iets ellendigs op je af kwam maar ze kon nu beter met haar emoties omgaan. Dat had ze wel geleerd in meditatiesessies en ervaringen. Maar waar ze toch nog eens iets aan zou willen doen was aan dat opstaan. Dat was wel erg veranderd. Daar wilde ze toch maar eens iets bewuster mee omgaan. Misschien kon ze daar nog wel wat winst uithalen. Door zich bewust te worden dat de diepe blijdschap er niet was bij het wakker worden zoals ze vroeger de dag tegemoet had kunnen gaan. Natuurlijk het was wat het was maar ze wist dat ze door bewustwording langzaam naar een andere houding kon groeien. Zonder het vooropgezette idee waarin de weerstand schuilging van 'dat wil ik niet ik wil vrolijk en blij zijn omdat daar ook alle reden voor is' dat niet dus maar alleen aandachtig opmerken en de ideeen voor de nieuwe dag binnen laten komen als een vanzelfsprekendheid over alles wat er was.
Er was zoveel om blij en dankbaar voor te zijn. Uiteindelijk zat ze nu ook weer vrolijk achter haar laptopje te typen.
Maar ging het daar dan om? Ging het om zoveel mogelijk winst te behalen uit je eigen leven? En wat was dat dan, winst behalen uit je leven, zo goed mogelijk omgaan met alles wat zich in je leven voordoet? Gaat het leven erom dat er alleen maar blijdschap is of mag de zware kant van het leven ook belicht worden en er gewoon zijn? Plotseling zat ze middenin vele vragen Wat was de essentie van haar eigen leven en belangrijker: wat maakte ze zelf tot die essentie?
Was het belangrijk om niet iedere morgen vol blijdschap en energie wakker te worden of gaat een zinvol leven ook om nog iets anders?
De flarden leken uit de hand te lopen en een zwaan kleef aan object te worden Ja er was veel veranderd in haar leven de vragen die ze zichzelf stelde bleven en waren voor haar het overdenken waard. Die waren anders dan vroeger. Toen was het een kwestie van leven en overleven. Nu wilde ze zinvol leven en die weg kon ze alleen maar zelf gaan. Ondanks dat ze daar veel verhelderende dingen over had geleerd vanaf haar middelbare leeftijd en daar was ze heel dankbaar voor. Die lessen zijn niet meer maar ook niet minder dan 'de vinger die naar de maan wijst maar kijken dat moet iedereen zelf doen'. En kijken dat was wat ze zich voornam te doen. Bewust aanwezig in alle dingen die ze deed dat was haar conclusie nadat ze ze zich afvroeg waar ze mee wilde werken.
Oefenen was net zo nodig voor de geest als het noodzakelijk was voor het gebruik van de spieren in haar lijf maar dat oefenen hield iets anders in dan af of aanleren en een een soort eigenwilligheid want dat was totaal niet behulpzaam had ze ondervonden. oefenen leek hoofdzakelijk te bestaan uit pure aandacht en bewustwording.
