Vroeger was het leven anders. Ja natuurlijk vroeger was ze jong. Ze werd oud.
Oud worden? Haar kleinkinderen zouden lachen en zeggen. 'Worden? je bent oud oma. ' En zo had zij zelf vroeger ook aangekeken tegen mensen van achter in de zeventig. Ze kon zich dat nu bijna niet voorstellen want oud voelen, nee dat deed ze zich niet maar ze wist wel dat ze s morgens anders uit haar bed stapte dan toen ze jong was. Iedere dag was toen weer een nieuwe uitdaging en die ging ze vol moed en energie tegemoet. Het leek wel of sommige dingen meer gestabiliseerd waren. Ze vroeg zich af of er dan geen pieken en dalen meer waren zoals vroeger. Dan zat ze soms diep in de put en af en toe was ze himelhochjauchzend blij en gelukkig.
Toch was dat er allemaal ook nog maar een voordeel was dat ze daar minder lang in bleef hangen. Vooral die dalen daarover mocht ze niet mopperen af en toe zakte je natuurlijk wel even door je assen als er iets ellendigs op je af kwam maar ze kon nu beter met haar emoties omgaan. Dat had ze wel geleerd in meditatiesessies en ervaringen. Maar waar ze toch nog eens iets aan zou willen doen was aan dat opstaan. Dat was wel erg veranderd. Daar wilde ze toch maar eens iets bewuster mee omgaan. Misschien kon ze daar nog wel wat winst uithalen. Door zich bewust te worden dat de diepe blijdschap er niet was bij het wakker worden zoals ze vroeger de dag tegemoet had kunnen gaan. Natuurlijk het was wat het was maar ze wist dat ze door bewustwording langzaam naar een andere houding kon groeien. Zonder het vooropgezette idee waarin de weerstand schuilging van 'dat wil ik niet ik wil vrolijk en blij zijn omdat daar ook alle reden voor is' dat niet dus maar alleen aandachtig opmerken en de ideeen voor de nieuwe dag binnen laten komen als een vanzelfsprekendheid over alles wat er was.
Er was zoveel om blij en dankbaar voor te zijn. Uiteindelijk zat ze nu ook weer vrolijk achter haar laptopje te typen.
Maar ging het daar dan om? Ging het om zoveel mogelijk winst te behalen uit je eigen leven? En wat was dat dan, winst behalen uit je leven, zo goed mogelijk omgaan met alles wat zich in je leven voordoet? Gaat het leven erom dat er alleen maar blijdschap is of mag de zware kant van het leven ook belicht worden en er gewoon zijn? Plotseling zat ze middenin vele vragen Wat was de essentie van haar eigen leven en belangrijker: wat maakte ze zelf tot die essentie?
Was het belangrijk om niet iedere morgen vol blijdschap en energie wakker te worden of gaat een zinvol leven ook om nog iets anders?
De flarden leken uit de hand te lopen en een zwaan kleef aan object te worden Ja er was veel veranderd in haar leven de vragen die ze zichzelf stelde bleven en waren voor haar het overdenken waard. Die waren anders dan vroeger. Toen was het een kwestie van leven en overleven. Nu wilde ze zinvol leven en die weg kon ze alleen maar zelf gaan. Ondanks dat ze daar veel verhelderende dingen over had geleerd vanaf haar middelbare leeftijd en daar was ze heel dankbaar voor. Die lessen zijn niet meer maar ook niet minder dan 'de vinger die naar de maan wijst maar kijken dat moet iedereen zelf doen'. En kijken dat was wat ze zich voornam te doen. Bewust aanwezig in alle dingen die ze deed dat was haar conclusie nadat ze ze zich afvroeg waar ze mee wilde werken.
Oefenen was net zo nodig voor de geest als het noodzakelijk was voor het gebruik van de spieren in haar lijf maar dat oefenen hield iets anders in dan af of aanleren en een een soort eigenwilligheid want dat was totaal niet behulpzaam had ze ondervonden. oefenen leek hoofdzakelijk te bestaan uit pure aandacht en bewustwording.
