Nee, natuurlijk gaat het niet altijd zoals ik het wil hebben. Dat is me in de loop van mijn leven wel duidelijk geworden. En ik denk dat het leven ook niet daarom draait, het draait er meer om hoe ik met alles wat er gebeurd omga. En er gebeurd nogal wat in deze tijd van thuis zitten.
Toen ik op Vreedenhoff werkte daarvan herinner ik me dat er in februari de meeste mensen overleden. Ja inderdaad dat zijn de dingen die bij het even horen als je oud bent en dat is makkelijk gezegd wanneer de dood nog niet direct aan de eigen deur staat te rammelen. Het wordt een heel ander verhaal als het steeds dichterbij komt en dan nog, zijn er veel mensen die het buiten de deur proberen te houden voor de eigen gemoedsrust. Daar denkt menigeen liever niet te intensief over na en velen vinden dat ook niet nodig. Het is de vraag of ze gelijk hebben. Een ieder moet uiteindelijk dealen met de eigen omstandigheden en niet te vergeten de eigen innerlijke mogelijkheden en manier van leven.
Toch word ik nu ik ouder ben steeds regelmatiger geconfronteerd met ouderdom ziekte en dood. Van dichtbij nu de tweede kennis in de directe omgeving aan Corona overleden. En van iets minder dan tien personen hoorde ik het al in mijn omgeving al heb ik mede door de beperkingen op dit moment geen persoonlijke contacten meer en is alles op afstand.. Op een of andere manier geeft het overlijden aan Corona net even een iets andere impact. Natuurlijk hopen wij er vrij van te blijven maar het is me wel duidelijk dat het risico steeds groter wordt naarmate de besmettingen dichterbij komen. Maar goed ook aan ouderdom en ziekte zie ik steeds meer mensen rondom me wegvallen. Het gaat hard de afgelopen weken.
Levenskunst, wat is dat?
Voor mij betekent het in ieder geval zonder te relativeren iedere keer weer in mijn midden terug te kunnen komen. Tevreden met wat er is. Zien wat er gebeurd. Wat de mogelijkheden en onmogelijkheden in dit leven voor mij zijn. Dat het leven kort is en dat ik alle tijd die me rest op een voor mij zinvolle manier wil besteden. Zonder alle ellende weg te poetsen. Optimaal leven binnen de restricties die noodzakelijk zijn, blij en me bewust van alles wat er wel en misschien ook niet is.
Nou dat is een hele mondvol en ik denk dat het me tot nu toe behoorlijk afgaat.
Vanmorgen maakte ik deze zonnebloemen af. Daarvoor had ik een opdracht gekregen. Ik heb er heerlijk aan kunnen werken. Het was leuk om te doen.
Gisteren ben ik een tijd lang met oude fotootjes bezig gewees. Er liggen zoveel DVDtjes in de archief koffer met mooie foto's . Ook leuk om mee te expirementeren.
Ik maakte ook een tijd geleden al een instagram account aan voor de fotootjes. Dan heb ik nu dus twee accounts. Een waar ik alleen mijn schilder werk op zet en nu ook een voor de foto's . Maar dan loopt toch niet helemaal zoals ik zou willen. Ik wil gewoon vanaf mijn computer daar fotootjes op kunnen zetten maar dat gaat dus niet onder windows. Wel met een appje op android tablet en phone. En daarbij komt dat op een klein schermpje van die twee dingen niet alles even mooi overkomt. En zo rommel ik maar wat aan.
Ik wil het graag allemaal zo hebben dat ik het snel en makkelijk even kan delen precies daar waar ik wil maar ieder platvorm heeft weer andere mogelijkheden maar ook beperkingen. Ik heb nog steeds niet precies gevonden zoals ik het hebben wil. En hoe meer er is hoe lastiger het wordt. Maar dat geeft niet, zo blijft er wat te rommelen en het houd je van de straat..
Hieronder deponeer ik nu maar eens wat fotootjes die ik gister tegenkwam. Uit de tijd dat we nog met vakantie konden. We waren in 2009 in Noorwegen. Wat een prachtig land is dat. Zou ik best wel weer een keertje naartoe willen.
We maakten toen ook een boottocht door een fjord. Dit zijn een paar van de foto's die ik maakte.
 |
