Ik denk dat ik nooit ben uitgeleerd. Iedere keer komen er weer nieuwe dingen op mijn pad waar ik me mee bezig kan houden. Nu ben ik weer even bezig geweest met de zee omdat het op mijn pad kwam. Iemand anders was ermee bezig en zette een strakke lijn voor de horizon. Ik denk dat het schijlderrijker is daar wat anders mee om te gaan. Wanneer je focust op de horizon zul je hem nooit helemaal als een strakke lijn overzien. Misschien wel op een foto maar niet in de werkelijkheid. Ook waar het licht valt waardoor je ogen accommoderen zal het minder scherp zijn. Al die punten kun je in een schilderij benadrukken en heeft de schilder de vrijheid daar op eigen manier mee om te gaan precies zoals hij of zij dat zelf wil. Een focus punt is dan scherp en daar waar je niet focust zal de scherpte weglopen.
Verder zullen de tegenstellingen in kleur tussen hemel en zee afhankelijk zijn van de weersomstandigheden. Dus ale vrijheid voor de schilder alles naar eigen idee in te vullen. Dat maakt schilderen boeiend.
Ik aan het stoeien met de zee...
En ook nog even met de kleine Sony een paar opnamen van het beslagen raam. Dat geeft een leuk abstract plaatje. En dan weer met het SD kaartje in de laptop oefenen om ze heelhuids zonder domme verschuivingen door het wiebelende beeldscherm over te krijgen in verkenner. Met links het schermpje tegenhouden en met rechts de touchscreen voorzichtig behandelen. Het gaat me steeds beter af.