Vanmorgen vroeg even op mijn gitaar wat kerstliedjes zitten pingelen. Heerlijk is dat. Nlu ja ik bedoel, stel je er niets van voor want op mijn leeftijd worden de vingers stugger en ik borduur een beetje voort op dat wat ik in de pubertijd leerde spelen. Ik ben heftig aan het oefenen om een heel klein beetje te tokkelen in plaats van het slaan en mishandelen van dat instrument zoals ik het in de jaren 60 oppakte. Maar het is zo leuk om te doen. Ik heb geen enkele behoefte meer om echt iets te presteren maar gewoon lekker mijn ding doen, daar gaat het om.
Aan de ontbijttafel weer een gesprekje erover en ik kwam tot de conclusie dat ik niet echt kan leren volgens methodieken. Dat heb ik nooit gekunt. Altijd hen ik de basisprincipes opgepakt en daaruit mijn eigen conclusies en ontwikkelingen doorgemaakt. Dus les nemen op de oude dag om beter te presteren daarblijf ik ver van.
Ja en nu weer die stilte van de lock down. Ac hhet zegt mij niet zoveel. Het leven gaat voor mij gewoon verder en wordt niet anders dan normaal. Wel kan ik me voorstellen hoe moeilijk de tijden voor velen zijn.
Geduld is een schone zaak en ik denk dat er ook en misschien eel juist in corona tijd heel wat te leren valt al zijn daarvoor geen methodieken uitgeschreven en zullen we onze eigen capaciteiten moeten gebruiken om op een goede manier met de omstandigheden om te gaan.