zaterdag 14 maart 2020

En daar zit ik dan op mijn nieuwe plekje achter de computer. Ik kan alles zo aan de kant schuiven en de plek omtoveren zodat ik kan schilderen. Alles helemaal naar mijn zin.

Ik ben de computer aan het opschonen en heel veel fotootjes aan het weggooien. Maar toen kwam ik deze ook tegen van onze vakantie naar Wenen. Alweer drie jaar geleden. Wat is het toch leuk om te zien. Dan kom ik weer helemaal in die sfeer.


We hoorden onderweg tijdens een tussenstop in Passau het grootste orgel van de wereld. Nou als je daarop Toccata in Fuga van Bach hoort word je finaal omver geblazen en wandelt het kippenvel over je rug. Dus...
Deze herinnering mag blijven.

Weer verhuizen

Ik ben weer eens aan het verhuizen. Ja gewoon, intern. Iedere keer kom ik weer op nieuwe gedachten om de lichtinval zo voordelig mogelijk voor mijn ogen te gebruiken. Teveel licht in mijn ogen is niet handig want dan wordt mijn zicht steeds minder en te weinig licht op waar ik mee bezig ben is ook niet goed. Dus het blijft altijd weer zoeken naar andere of betere mogelijkheden.
Zo ook nu en ik denk dat ik nu mijn plekje gevonden heb.. Ik zit dan zelf buiten de lichtinval maar op de werkplek vang ik al het licht dat ik gebruiken kan.

Lekker in de kamer bij de open keuken een mooie werktafel. Vlakbij de kraan om kwasten te spoelen en ik kan er de computer ook opzetten. Alles bij de hand en voor 's avonds een mooie lamp erboven. Ik heb alles voorbereid en nu is het wachten tot mijn schat zijn gedeelte aanpast en dan kan ik ook weer verder. Dat gaat helemaal goed komen.


n

zondag 8 maart 2020

De herberg

De Herberg

Mens-zijn is een herberg.
Elke dag komen er nieuwe gasten.
Vrolijkheid, somberheid, laagheid (slaperigheid), even een helder moment
als onverwachte bezoeker.

Verwelkom ze en bied allen een gastvrij onthaal!
Ook al zijn het een hoop zorgen
die jouw huis overhoop halen.

Behandel toch elke gast met respect.
Misschien ruimt hij bij je op
en maakt hij plaats voor iets anders, iets fijns.

De sombere gedachte, de schaamte, de boosaardigheid,
Treed ze lachend bij de deur tegemoet
en nodig hen binnen.

Wees dankbaar voor wie er komt,
want ieder van hen is gestuurd
als een gids uit het onbekende.

Geschreven door Rumi




zaterdag 7 maart 2020

Oud spul

Steeds beter leer ik met mijn windows laptop annex tablet omgaan en de mogelijkheden zijn eindeloos. Ik merk steeds meer dat het handiger om ook als ik de windows modus gebruik toch de tablet instellingen te handhaven. Dat heeft voor mij veel voordelen.

ik ben alle foto's van de grote computer over aan het zetten op externe sticks of schijf zodat ik ze gewoon op de laptop kan gebruiken en in de tablet modus heb ik dan een heerlijk groot scherm en een compleet toetsenbord als ik dat wil gebruiken zoals nu.

Maar dat is niet het enige waar ik mee bezig ben. Ook op mijn gitaar ben ik regelmatig aan het oefenen. Afgelopen woensdag was er in Vreedenhoff, het verzorgingshuis hiernaast een bonte avond georganiseerd. Wat was het leuk. Het personeel voerde allerlei stukjes op. Af en toe lag ik dubbel van het lachen. De zaal was overvol en geen van de bewoners scheen behoefte te hebben na de pauze te verdwijnen. Ik heb samen met een collega vrijwilliger ook nog wat liedjes gezongen met de gitaar. Wel eng hoor maar we hebben het er redelijk vanaf gebracht en de bewoners hebben een mooie avond gehad.
Vrijdag middag ben ik weer op de klassieke toer gegaan en heb in een huiskamer pianostukken en concertgedeelten gedraaid van LangLang. De muziek moet oorverdovend hard zodat ik het niet meer om aan te horen vind omdat de apparatuur dat volume niet aan kan maar de bewoners genieten er dan pas van. Ja zo zie je maar.

Nu nog even een fotootje van een vakantie in 2007. Een van de fotootje waar ik nu druk mee bezig ben, Heel leuk om al dat oude spul weer tegen te komen.

Echt een heel blogje over oud spul. Maar ja wat wil je op mijn leeftijd. Ik geniet ervan ghaghagha.


Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...