Ja daar ben ik weer.. Vanaf dat ik de gitaar weer heb opgepakt lopen mijn dagen vol met allerlei extra activiteiten. Dat lijkt denk ik maar zo, Maar intussen loop ik alles zingend te doen. Ik heb altijd graag gezongen maar mijn stem liet het de laatste jaren afweten. Nu ik daar ook wat vaker mee bezig ben merk ik dat ik ook weer iets hoger kan zingen. Nou ja... zingen. Ik loop maar wat te galmen door het huis en het interesseert me niet meer of het wel of niet mooi is, zolang ik er maar plezier in heb en Fer is nog niet weggelopen. Wel maken we er grapjes over. Het repertoire loopt van
In Holland staat een huis en de zilvervloot tot Love me tender en All I have to do is dream. Ik hark er vrolijk op los en gelukkig, met de pijnlijke vingers gaat het al iets beter.
Nu moest er ook nog een cadeautje komen voor een jarige vriendin en vanmiddag heerlijk wezen winkelen op Kronenburg. Daar was ik ook al tijden niet meer geweest. Ik slaagde er ook nog en de beloning was een heerlijke glas chocolademelk met slagroom.
Vanmorgen naar de kapper geweest. Het kan niet op. Ik voel me een bezige bij. Het kan niet op. En dat met die warmte... Nou ja af en toe zit ik even uit te zweten, zoals nu achter de computer. Nu nog een foto eronder en dan is dit blogje klaar. Gaan we lekker eten.
De foto's in de blogs kun je in de lichtbak bekijken als je ze aanklikt.
Alle blogs op data volgorde
woensdag 28 augustus 2019
donderdag 15 augustus 2019
Pijn in mijn vingers
Maar ja het is dan ook wel heel leuk weer een beetje te tokkelen op een ukelele of een gitaar..
Dat kwam zo.
Er is op Vreedenhoff en zangmiddag voor de bewoners en een van de vrijwilligers is daar heel voortvarend mee aan de gang gegaan. In eerst instantie heel schoorvoetend en kalm aan maar het sloeg zo aan dat er iedere week wel veertig bewoners in de zaal zitten. Gebracht en begeleid door medewerkers. Ik help ook mee als vrijwilliger en van lieverlee krijg je heel veel plezier in die oude liedjes wanneer je ziet hoeveel plezier de bewoners er in hebben.
De paden op de lanen in. Door berg en dal klinkt hoorngeschal en de blauw geruite kiel het is verwonderlijk hoeveel informatie en liedjes er op het internet gevonden kunnen worden.
Maar nu heb ik ook helemaal de geest te pakken. Vroeger speelde ik gitaar en toen speelde ik met akkoorden de zestiger jaren tophits, Al tientallen jaren geleden deed ik het instrument weg en ik heb geen idee waar ik het had gelaten. Ik kreeg van Vreedenhoff een ukelele te leen en daarop leerde ik wat accoorden die op dat ding toch weer anders zijn dan op de gitaar. Maar intussen konden wel mijn vingertopjes een beetje eelt opbouwen.
Op zoek naar een gitaar dus. Overal gekeken en geïnformeerd tot ik woensdagochtend bij een vriendin op de koffie ging en haar het verhaal vertelde.
"Ik heb er nog een op zolder"
Mijn verbazing kenden geen grenzen, evenals die van haar. Volgens mij was het mijn oude gitaar en zij had ook geen idee meer hoe ze eraan gekomen was.
Het vervolg is duidelijk. Dagelijks ben ik er op aan het experimenteren. Het valt nog niet meer en ik heb eigenlijk helemaal geen zin om me er er op een professionele manier in te verdiepen dus ik ben op gevoel en gehoor aan het werk maar het plezier is er niet minder om. Evenals de pijn in de vingertoppen. Maar dat zal wel weer overgaan als het eelt er is. En... binnenkort zet ik er nylon snaren op dat zal hopelijk ook wat makkelijker functioneren.
Dat kwam zo.
Er is op Vreedenhoff en zangmiddag voor de bewoners en een van de vrijwilligers is daar heel voortvarend mee aan de gang gegaan. In eerst instantie heel schoorvoetend en kalm aan maar het sloeg zo aan dat er iedere week wel veertig bewoners in de zaal zitten. Gebracht en begeleid door medewerkers. Ik help ook mee als vrijwilliger en van lieverlee krijg je heel veel plezier in die oude liedjes wanneer je ziet hoeveel plezier de bewoners er in hebben.
De paden op de lanen in. Door berg en dal klinkt hoorngeschal en de blauw geruite kiel het is verwonderlijk hoeveel informatie en liedjes er op het internet gevonden kunnen worden.
Maar nu heb ik ook helemaal de geest te pakken. Vroeger speelde ik gitaar en toen speelde ik met akkoorden de zestiger jaren tophits, Al tientallen jaren geleden deed ik het instrument weg en ik heb geen idee waar ik het had gelaten. Ik kreeg van Vreedenhoff een ukelele te leen en daarop leerde ik wat accoorden die op dat ding toch weer anders zijn dan op de gitaar. Maar intussen konden wel mijn vingertopjes een beetje eelt opbouwen.
Op zoek naar een gitaar dus. Overal gekeken en geïnformeerd tot ik woensdagochtend bij een vriendin op de koffie ging en haar het verhaal vertelde.
"Ik heb er nog een op zolder"
Mijn verbazing kenden geen grenzen, evenals die van haar. Volgens mij was het mijn oude gitaar en zij had ook geen idee meer hoe ze eraan gekomen was.
Het vervolg is duidelijk. Dagelijks ben ik er op aan het experimenteren. Het valt nog niet meer en ik heb eigenlijk helemaal geen zin om me er er op een professionele manier in te verdiepen dus ik ben op gevoel en gehoor aan het werk maar het plezier is er niet minder om. Evenals de pijn in de vingertoppen. Maar dat zal wel weer overgaan als het eelt er is. En... binnenkort zet ik er nylon snaren op dat zal hopelijk ook wat makkelijker functioneren.
woensdag 7 augustus 2019
Beregoed
We waren weer in Burgers Zoo en daar is altijd wel iets te beleven.
Nu waren de jonge beertjes weer te bewonderen en ze maakte er meteen een hele show van. Kijk maar.
Nu waren de jonge beertjes weer te bewonderen en ze maakte er meteen een hele show van. Kijk maar.
woensdag 24 juli 2019
Monchau
Ik zou helemaal vergeten het volgende bericht te posten van ons reisje naar de drie landen waar Vaals zo bekend om is geworden. Dus hier volgt Monchau.
Nou ja, nu kom ik tot de ontdekking dat het er al wel opstond. aar Arcen nog niet dus die komt later.
Nou ja, nu kom ik tot de ontdekking dat het er al wel opstond. aar Arcen nog niet dus die komt later.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Blogarchief
-
►
2011
(105)
- ► augustus 2011 (18)
- ► september 2011 (14)
- ► oktober 2011 (16)
- ► november 2011 (21)
-
►
2012
(346)
- ► januari 2012 (42)
- ► februari 2012 (18)
- ► maart 2012 (31)
- ► april 2012 (16)
- ► augustus 2012 (27)
- ► september 2012 (38)
- ► oktober 2012 (32)
- ► november 2012 (27)
-
►
2013
(151)
- ► januari 2013 (22)
- ► februari 2013 (20)
- ► maart 2013 (19)
- ► april 2013 (13)
- ► augustus 2013 (10)
- ► september 2013 (9)
- ► oktober 2013 (9)
- ► november 2013 (9)
-
►
2014
(106)
- ► januari 2014 (15)
- ► februari 2014 (11)
- ► maart 2014 (15)
- ► april 2014 (14)
-
►
2015
(106)
- ► januari 2015 (14)
- ► februari 2015 (22)
- ► april 2015 (1)
- ► september 2015 (20)
-
►
2016
(116)
- ► februari 2016 (25)
- ► april 2016 (1)
- ► augustus 2016 (11)
- ► oktober 2016 (21)
-
►
2017
(87)
- ► januari 2017 (13)
- ► maart 2017 (1)
- ► oktober 2017 (10)
-
►
2018
(146)
- ► januari 2018 (16)
- ► maart 2018 (26)
- ► april 2018 (21)
- ► augustus 2018 (15)
- ► september 2018 (11)
- ► oktober 2018 (10)
-
►
2019
(110)
- ► januari 2019 (16)
- ► februari 2019 (14)
- ► maart 2019 (17)
- ► april 2019 (12)
- ► oktober 2019 (8)
-
►
2020
(161)
- ► maart 2020 (9)
- ► april 2020 (7)
- ► augustus 2020 (17)
- ► september 2020 (17)
- ► oktober 2020 (9)
- ► november 2020 (25)
-
►
2021
(268)
- ► januari 2021 (26)
- ► februari 2021 (21)
- ► maart 2021 (24)
- ► april 2021 (22)
- ► augustus 2021 (23)
- ► september 2021 (32)
- ► oktober 2021 (19)
- ► november 2021 (15)
-
▼
2022
(121)
- ► januari 2022 (11)
- ► februari 2022 (15)
- ► maart 2022 (13)
- ► april 2022 (12)
- ► augustus 2022 (20)
- ► september 2022 (13)