Jonge zwaan

Arme Ekster

Vanmiddag zijn we weer even naar Sonsbeek gegaan. Een rondje om de grote vijver. Dat is inspannend genoeg .  Mijn energie wil maar niet verbeteren en de huisarts heeft mijn bloed laten prikken. Gelukkig schijnt er niets bijzonders aan de hand te zijn maar volgende week moet ik even naar het spreekuur komen. Dan zal ik wel meer horen.

In Sonsbeek was het dus weer een klein rondje maar we hebben heerlijk even kunnen fotograferen.

Ik zag een ekster die er niet zo florisant uitzag volgens mij misthij een stuk van zijn vleugel en hij scharrelde door de struiken op de grond. Die gaat waarschijnlijk de winter niet overleven.

Maar eer waren ook veel mooie dingen te beleven. De hele sfeer ademt alweer de herfst. Vreemd want er is toch nog niet zoveel kleur in het blad te bekennen of  toch...

De jonge zwanen zijn intussen behoorlijk uit de kluiten gewassen.

Als kers op de taart liet de citroenvlinder zich mooi fotograferen. Mijn dag is weer goed.

Eendjes voeren

Er is iets vreemds gebeurd. Deze is bovenaan in mijn gepupliceerde blogs komen staan. Nou het is een oudje maar hij mag blijven 😝

Ik zal wel iets verkeerd hebben gedaan 

Ook vandaag maakte ik een wandelingetje maar nam mijn fototoestel mee. Ja dan ben ik veel langer onderweg voor zo"n klein ommetje.  Er komen veel mensen in het park van het verpleeghuis en kinderen van de scholen steken een hoekje af door het park als ze van en naar school gaan met de fiets.

Ik kwam een verpleeghuisbewoner tegen in een elektrische rolstoel. Nee hij had er geen bezwaar tegen als ik fotootjes voor het web van hem maakte en hij legde me uit dat hij altijd de vogeltjes voerde en daar speciaal voer voor kocht. Ook de honden die in het park uitgelaten werden, kregen altijd iets lekkers. Die wisten het al precies.

Eerst kregen de Nijlganzen hun deel en als ze genoeg hadden gingen ze hun veren poetsen op de tak in de vijver.

dan zijn de kleinere eenden aan de beurt

En dan verplaatst hij zich naar een kaal plekje in het gras en strooit, achtervolgt door de eenden, het gekochte zaad uit.

We wensen elkaar een plezierige dag toe en ik loop naar de Sawah Belanda. Er vlak naast. Het Indisch monument. Een gerealiseerd project van de zusjes Bloem.

Helaas is Joyce die het landschap creëerde nog niet zo erg lang geleden overleden. Er heeft een herdenking plaatsgevonden op 15 augustus. Vanuit mijn raam kan ik dan de mensen op het terrein zien als ik erop attent wordt gemaakt want mijn ogen herkennen dat niet meer zeker niet van zo'n afstand.

Er zijn bloemen gelegd op een van de verhaal tableaus die Marion Bloem schreef.

En het rijstveldje ligt er mooi en waterig bij. Dat is andere jaren wel eens minder geweest.

En dan wandel ik verder en maak nog verschillende opnamen van alles wat er verder nog te beleven valt.

De achterste vijver is een en al kroos en niet meer als vijver herkenbaar

Zouden de bramen rijpen nu ze ze weinig regen hebben gehad deze zomer?

fotograferen

Nu ik mijn Magazijn heb samengetrokken met mijn fotoblog wordt het hoogtijd vanaf nu ook weer wat foto's te plaatsen.

Enkele van de Heemtuin achter ons huis verleden jaar

Daar is altijd wel iets te beleven

Als je er oog voor hebt

Want je moet het natuurlijk wel willen zien, zelfs dat pietepeuterige kleine beestje rechts die ik thuis pas ontdekte

Is het niet grappig zo'n mier met een tor