Boodschappen in het dorp
Middenin dat bos stond
hij. De tot vakantiehuisje omgebouwde werkkeet op wielen. Op een prachtige plek midden in het bos . Een
zandplaat ervoor en een heuveltje erachter tussen de dennenbomen. Een groen wc huisje op dat heuveltje met een
open hartje in de deur. En schuin voor
het vakantieverblijf onder een grote denneboom met laag afhangende takken, een
schommel met een dik koetouw vastgebonden. Om de beurt zwierden we met regelmaat zo hoog
mogelijk de lucht in.
In gedachten dwars door
het bos wandelend herinner ik me iedere boom waar we 's morgens langs liepen.
Ieder zanderig heuveltje waar we over gingen in de zwoele zomerwarmte. De
bloedende stam van de berkenboom waar insecten verdwaasd en stuurloos omheen vlogen,
dronken van de zoete versnapering die daaruit zijpelde . Ze lieten zich niet
storen door vier verwonderde kinderogen. Oom Wim liet ons alle bijzonderheden
van de natuur zien en altijd was er zijn lach en onverbeterlijke manier van
grapjes maken. De wandeling door het Veluwse bos en de verwachting dat er deze
keer misschien een ijsje af kon. Maar eerst alle boodschappen halen zodat we
weer een dag verder konden.
Daar was het zandpad al
dat om het pension op de heuvel heen liep. Het grote huis lag verscholen achter
de bomen. Verder gingen we. Achterlangs de
landerijen waar het pad uiteindelijk overging in de geasfalteerde weg van het
kleine dorp.
Aan de linkerkant het nieuwe moderne
bakkerijtje van Mientje waar we eerst binnen gingen voor het brood. Sinds ze
was getrouwd had ze haar eigen winkeltje en stond ze niet meer aan de overkant
in het kruidenierswinkeltje van haar moeder. Haar moeder, lang, slank en tanig
van het buitenleven altijd gekleed in een donkere jurk met kleine bloemetjes en
schort. De haren keurig in een knot, kon de drukte zelf welaan.
Als we het oude winkeltje naar
binnen gingen rinkelde de klepel hard in de bel die aan een stalen veer hing en
schoven we achter elkaar met z'n vieren naar binnen door de ingang aan de
zijkant van de oude boerderij. Papa en oom Wim bleven buiten wachten want dan
was het winkeltje vol. Langs de toonbank was de ruimte niet breder dan de
ingang van de deur en achter de toonbank stonden alle voorraadbakken kasten en
blikken. Het was er niet breder dan het raam waardoor
het licht naar binnen viel. Boven de toonbank was een lang touw gespannen waar
alle papieren zakjes aanhingen.
Na een lange winter was het een hartelijk weerzien en een uitwisseling
van: Hoe gaat het ermee? En als de boodschappen waren gedaan, moesten we even buitenom naar de achterkant van de boerderij zodat de petroliekan
gevuld kon worden uit het grote vat met het handpompje dat de benzine naar
boven pompte.
Terug naar de wagen.
De weg slingerde zich door
het dorp. Naast de kruidenier was het dorpsschooltje met drie klaslokalen en
een speelplaats. Soms hoorde je de kinderen binnen zingen, als we er, door ziekte min of meer gedwongen, waren in
een periode buiten de schoolvakantie. Wat leek het me leuk op zo’n
dorpsschooltje te zitten.
Aan de overkant de pastorie en de kerk en aan
het einde van het straatje de doorgaande dorpsweg . Daar was de bazaar. Van
alles kon je er kopen. Ook speelgoed. Rechtsom door het dorp weer terug naar onze woonwagen. Vlak voor het
hek van de Hoge Veluwe wandelden we dan het bos weer in om verder de vakantie
van wel een hele week te vieren.
Enkele jaren geleden ging we op onderzoek uit naar herinneringen.
