Het einde van dit jaar wordt voor ons getekend door het afscheid nemen van drie familieleden. Ik hoop dat zij die achterbleven in het nieuwe jaar een weg zullen vinden in hun verdriet en het leven vol liefde en moed op kunnen pakken.
Zelf hoop ik dit jaar op wat meer rust in de familie omstandigheden en komt er dan ook weer wat meer aandacht vrij die ik aan mijn blogjes kan besteden.
Ik wens iedereen zoals je in mijn header kunt zien een heel goed en gezond nieuwjaar toe.
Hopelijk weet ieder voor zich overal een lichtpuntje in te ontdekken. Ook als het niet zo meezit.
De foto's in de blogs kun je in de lichtbak bekijken als je ze aanklikt.
Alle blogs op data volgorde
maandag 31 december 2012
zondag 30 december 2012
Hoe eindig alles is.
Dat komt aan het einde van dit jaar wel heel erg dichtbij.
De laatste drie weken word ik daar heel direct mee geconfronteerd.
Toen we thuiskwamen van de crematie van mijn schoonvader lag er de overlijdenskaart van een nichtje in de brievenbus naar wiens uitvaart we gingen en nu moeten we weer afscheid nemen van een neef van Ferry's kant die ik op de crematie van Pa nog een dikke knuf gaf. Beiden, nicht en neef in hun zestigste levensjaar.
De eindigheid van al wat er is wordt me duidelijk onder de neus geschoven en dat brengt toch altijd weer verdriet met zich mee. We hopen dat we er dan voor elkaar kunnen zijn als ondersteuning. Helaas neemt dat het gemis niet weg voor de dichtst bijzijnde.
Ik wens iedereen veel sterkte.
De laatste drie weken word ik daar heel direct mee geconfronteerd.
Toen we thuiskwamen van de crematie van mijn schoonvader lag er de overlijdenskaart van een nichtje in de brievenbus naar wiens uitvaart we gingen en nu moeten we weer afscheid nemen van een neef van Ferry's kant die ik op de crematie van Pa nog een dikke knuf gaf. Beiden, nicht en neef in hun zestigste levensjaar.
De eindigheid van al wat er is wordt me duidelijk onder de neus geschoven en dat brengt toch altijd weer verdriet met zich mee. We hopen dat we er dan voor elkaar kunnen zijn als ondersteuning. Helaas neemt dat het gemis niet weg voor de dichtst bijzijnde.
Ik wens iedereen veel sterkte.
dinsdag 25 december 2012
Wie je in wezen bent
Misschien heb je weleens zo'n moment beleeft, zo'n oncontroleerbaar moment tijdens een boswandeling, tijdens een concert of tijdens andere gelegenheden die plotseling het hele universum voor je ontsloot. Het doorstroomde je van hoofd tot voeten en je was er totaal in opgenomen. Waarin alles overstroomd werd door liefde, blijdschap en ontzag.
Je zou het onmogelijk alleen maar emotie kunnen noemen en als het wel zo was dan zouden die emoties je toch ingewijd hebben in een alomvattende wereld waar ook rouw en verdriet inpassen en een geheel zijn met het al van vreugde en vervoering. Een andere wereld dan waar je gewoonlijk in vertoeft. Een alomvattende betekenisvolle wereld die meer is dan de som van haar delen. Het maakt fier en ootmoedig en brengt het geheel van haar delen tot eenheid.
Zulke emoties zijn als een drijvende kracht die je diep van binnen iets te vertellen hebben. Je had even je ogen geopend naar het licht. Krachten verbonden met liefde, schoonheid, verwondering en rouw de opstap naar alle mystieke ervaring.
Daarin kun je even vluchtig ervaren wie je in wezen bent.
Dit wordt een mooie eerste kerstdag met een hoopvolle lichtende ster in het duister.
Je zou het onmogelijk alleen maar emotie kunnen noemen en als het wel zo was dan zouden die emoties je toch ingewijd hebben in een alomvattende wereld waar ook rouw en verdriet inpassen en een geheel zijn met het al van vreugde en vervoering. Een andere wereld dan waar je gewoonlijk in vertoeft. Een alomvattende betekenisvolle wereld die meer is dan de som van haar delen. Het maakt fier en ootmoedig en brengt het geheel van haar delen tot eenheid.
Zulke emoties zijn als een drijvende kracht die je diep van binnen iets te vertellen hebben. Je had even je ogen geopend naar het licht. Krachten verbonden met liefde, schoonheid, verwondering en rouw de opstap naar alle mystieke ervaring.
Daarin kun je even vluchtig ervaren wie je in wezen bent.
Dit wordt een mooie eerste kerstdag met een hoopvolle lichtende ster in het duister.
zondag 23 december 2012
De mystiek van het lijden
en het antwoord van de Boeddha
Het Boeddhisme neemt een uiterst pragmatische houding ten
aanzien van het lijden aan. De Boeddha constateerde op grond van zijn
verlichtingservaring en als een van zijn zes edele waarheden, dat het leven
lijden is. Het lijden is zo onlosmakelijk verbonden met het leven dat het
zinloos is om te proberen er voor weg te vluchten of het te ontkennen.
Volgens hem is de enige oplossing om aan het lijden te
ontkomen dat we aan het leven zelf ontsnappen. Dit betekent echter niet een
oproep om dan maar over te gaan tot zelfdoding, want ook na de dood gaat het
bestaan door en zullen de consequenties van onze daden uiteindelijk weer
uitgedrukt worden in een nieuw leven op aarde. Daarom is de enige oplossing om
ons definitief te ontdoen van alle lijden, dat we onszelf bevrijden uit de
eeuwige kringloop van geboorte en dood. Zo heeft het Boeddhisme in al zijn
veelkleurigheid talloze methoden en technieken ontwikkeld die allemaal tot doel
hebben ons te verlossen van al onze gehechtheden en daarmee van onze aangeboren
drang tot bestaan. Alleen op die manier is het mogelijk om definitief met het
lijden af te rekenen.
Voor de Boeddha is het lijden geen mysterie. Hij heeft
immers de oorzaak van het lijden geschouwd: Hoewel al het bestaan vergankelijk
is, hechten wij ons steeds weer aan allerlei dingen, niet in het minst aan
onszelf en onze dierbaren. Maar vroeg of laat worden we gedwongen om alles waar
we ons aan gehecht hebben weer los te laten. De oorzaak van al het lijden is
dus onze gehechtheid en onze onwetendheid over de vergankelijkheid van alles
wat er bestaat. De schuld van het lijden ligt dus bij onszelf, van
onrechtvaardig lijden is dan ook geen sprake. In moderne opvattingen over karma
en reïncarnatie heeft men deze gedachtegang van de Boeddha overgenomen, zonder
dat men over zijn wijsheid beschikte. Want daar waar de Boeddha er de nadruk op
legde dat er geen permanent ik of een permanente ziel bestaat die onderworpen
is aan het proces van reincarnatie, zijn vele hedendaagse
reïncarnatie-gelovigen er juist wel van overtuigd dat er zo'n permanent ik
bestaat. Dit blijkt al uit het gemak waarmee men over "mijn vorig" of
"mijn volgend" leven spreekt. Zo wordt het inzicht van de Boeddha
door velen vervormd tot een spijkerhard geloof: Indien het slecht met je gaat,
indien je bijvoorbeeld verkracht bent of een vreselijke kwaal hebt opgelopen,
wordt dit maar al te vaak verklaard door er op te wijzen dat je in je vorig
leven dan wel zelf een verkrachter zult zijn geweest en/of slecht karma hebt
opgebouwd. Hier is er geen sprake meer van het mysterie van het lijden. Alles
is onderworpen aan de koele en mechanische wet van oorzaak en gevolg.
Maar als er geen permanente ziel bestaat, wat is dan de
rechtvaardiging van mijn lijden? Wanneer iemand anders dan ik, tijdens zijn of
haar leven slecht karma heeft opgebouwd, waarom moet ik daar nu dan voor
boeten? Hoewel de Boeddha een weg gewezen heeft hoe we onszelf kunnen
verlossen, heeft hij toch niet het mysterie van het lijden opgelost. Volgens de
overlevering was dit ook niet zijn doel. Hij zei: Indien iemand op het slagveld
getroffen wordt door een pijl van een tegenstander, zal hij zich toch ook niet
eerst afvragen wie deze pijl heeft afgeschoten en waarom die persoon juist hem
beschoten heeft. Nee, hij zal eerst alles in het werk stellen om hulp te
zoeken, zodat zijn wond verbonden kan worden en hij weer zal genezen. Daarom
dienen we ons niet bezig houden met allerlei speculaties over de zin van het
lijden, maar moeten we al onze inspanningen richten op onze gang op de weg naar
bevrijding.
in onderstaande link vind je ook andere benaderingen vanuit andere tradities.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Blogarchief
-
►
2011
(105)
- ► augustus 2011 (18)
- ► september 2011 (14)
- ► oktober 2011 (16)
- ► november 2011 (21)
-
►
2012
(346)
- ► januari 2012 (42)
- ► februari 2012 (18)
- ► maart 2012 (31)
- ► april 2012 (16)
- ► augustus 2012 (27)
- ► september 2012 (38)
- ► oktober 2012 (32)
- ► november 2012 (27)
-
►
2013
(151)
- ► januari 2013 (22)
- ► februari 2013 (20)
- ► maart 2013 (19)
- ► april 2013 (13)
- ► augustus 2013 (10)
- ► september 2013 (9)
- ► oktober 2013 (9)
- ► november 2013 (9)
-
►
2014
(106)
- ► januari 2014 (15)
- ► februari 2014 (11)
- ► maart 2014 (15)
- ► april 2014 (14)
-
►
2015
(106)
- ► januari 2015 (14)
- ► februari 2015 (22)
- ► april 2015 (1)
- ► september 2015 (20)
-
►
2016
(116)
- ► februari 2016 (25)
- ► april 2016 (1)
- ► augustus 2016 (11)
- ► oktober 2016 (21)
-
►
2017
(87)
- ► januari 2017 (13)
- ► maart 2017 (1)
- ► oktober 2017 (10)
-
►
2018
(146)
- ► januari 2018 (16)
- ► maart 2018 (26)
- ► april 2018 (21)
- ► augustus 2018 (15)
- ► september 2018 (11)
- ► oktober 2018 (10)
-
►
2019
(110)
- ► januari 2019 (16)
- ► februari 2019 (14)
- ► maart 2019 (17)
- ► april 2019 (12)
- ► oktober 2019 (8)
-
►
2020
(161)
- ► maart 2020 (9)
- ► april 2020 (7)
- ► augustus 2020 (17)
- ► september 2020 (17)
- ► oktober 2020 (9)
- ► november 2020 (25)
-
►
2021
(268)
- ► januari 2021 (26)
- ► februari 2021 (21)
- ► maart 2021 (24)
- ► april 2021 (22)
- ► augustus 2021 (23)
- ► september 2021 (32)
- ► oktober 2021 (19)
- ► november 2021 (15)
-
▼
2022
(121)
- ► januari 2022 (11)
- ► februari 2022 (15)
- ► maart 2022 (13)
- ► april 2022 (12)
- ► augustus 2022 (20)
- ► september 2022 (13)