Dat zal mij niet meer gebeuren

Gisteren begon de chaos al toe te slaan. Een telefoontje waardoor een afspraak verplaatst of niet door kan gaan. Plannen die maar even opgeschoven moeten worden. Dingen die nog moeten en niet kunnen. Het hele patroontje voor de planning van vandaag komt in de knoei.

De laatste jaren heb ik daar niet zoveel last meer van en lopen de dingen niet over me heen, dan is het al vrij eenvoudig om te denken dat je je er niet zo snel door mee laat nemen. Maar als de omstandigheden veranderen is dat de vraag. Kan ik onder alle omstandigheden in rust bij mezelf blijven?

Jaren geleden, toen de werkdruk erg hoog was werd ik overspannen met grote consequenties voor mijn dagelijks leven. Nu na jaren is het eenvoudig om te zeggen: dat zal mij niet meer gebeuren zeker weten. Maar is dat ook werkelijk zo? Als de omstandigheden er rijp voor zijn en de druk werkelijk te lang duurt en te hoog is, zou ik dan niet weer in dezelfde valkuil stappen en 'doordraaien'? Zou ik dan wel stabiel en onverdroten rustig door kunnen gaan?
Ik weet het niet en ik hoef dat niet te weten zolang alles op rolletjes gaat en er niet meer is dan een beetje chaos. Maar zekerheid? Nee dat idee van zekerheid, daar trap ik niet meer in.
Of is dat net zoiets als 'dat zal mij niet meer gebeuren' en dus een valse zekerheid? Onzeker over onzekerheid. Min maal min is plus. Ligt daar een link naar wijsheid? Kom ik dan weer terug op leven met werkelijk alles erop en eraan zonder voorbehoud...?

Denken over het leven zelf zit vol valkuilen. Je moet het gewoon leven.

Ik pas goed op mezelf en probeer alert te blijven.

Nadat het balkon in een veranda was omgetoverd betoverde deze regenboog me. Het leek alsof hij schuin over ons heenboog.

Een mooie 'belofte'

Fotootjes kijken

Voor iedereen die graag fotootjes van mij ziet:
Kijk ook eens op mijn andere blog
 de link staat altijd in de zijbalk
onder:

Mijn andere blogs.

link nu  hieronder
http://ellyvandoorn.wordpress.com/

Overdekt fietspad

En dan plotseling

als ik zit na

te denken over

een overdekt

fietspad

komt er een 

dubbelportretje 

voorbijvliegen.

Spelen

Op de vroege morgen even met fotootjes spelen.
Want nu moet ik echt iets gaan doen met de nieuwe waranda ;-)\Het is gelukt. In een dag is ons balkon omgetoverd tot een waranda al ziet het er nog niet uit, het zit eraan te komen. Het is natuurlijk al een heel ander gezicht, maar vuil!! Ik mag de ramen nog niet schoonmaken vanwege de kit maar dat is niet het enige. Er moet van alles gebeuren.
Terwijl gisteren de werkzaamheden in volle gang waren scheen het zonnetje al door het afgesloten gedeelte en werd de wind tegengehouden, heerlijk. We gaan er de komende tijd hopelijk nog een beetje van genieten als het niet al te koud is.