Hoe meer ik dat in de gaten krijg des te meer ik opmerk dat er maar heel weinig is dat ik spontaan en zonder overwegingen doe. Als iets haar tegenstaat zeg ik nee dat wil ik niet, als ze iets leuk vindt of er profijt van kan hebben staat ze vooraan om mee te doen. Dat dictatortje heeft me aardig onder controle en regeert mijn handelingen. Ik laat me van alles door haar opleggen. Ze zorgt ervoor dat ik bij voorbaat al weer iets heb bedacht om het wel of niet te willen.
Wat zou er een enorme vrijheid zijn als ik haar overboord kon gooien en ik overal als een kind open en vrij tegenover zou kunnen staan. Als ik er kon zijn voor het leven zelf met alles erop en eraan en niet omdat alles om mij draait.
En toch vind ik het al een heel gewin dat ik dat dictatortje heb ontdekt. Het geeft me gelukkig een wat eerlijker zelfbeeld zonder uitvluchten en de keus naar haar te luisteren of niet.
Ik zou al die zelfopgelegde beperkingen graag weg willen blazen als de pluizen van de paardebloem
of is dat willen ook weer aan dat dictatortje gerelateerd?
Daar zal ik deze week toch ook eens op letten.
Oplettendheid kent geen einde
en dat dictatortje is zo handig
een eindeloos spel van nieuwsgierigheid voor mij :-)