Onkwetsbare vonk

van het innerlijke licht.

Het is bijna kerst.

Computertaal

Het is alweer een paar jaar geleden dat ik met mijn jongste kleinzoon aan de grote tafel zat.
Er lag een stapeltje papiertjes en hij had een autootje naast zich staan.
"Oma, zullen we elkaar briefjes schrijven?" vroeg hij "en dan stuur ik ze je met de auto toe."
Ja, het zijn moderne tijden en we hebben een auto tot onze beschikking.
"O.K."zei ik, "begin jij maar."
Zo ontstond er een briefwisseling. Hij vouwde 'de brief' heel klein op, stopte het in het autootje en reed hem over de tafel naar me toe.
Ik vouwde hem uit en schreef een antwoord. Zo waren we een tijdje bezig en bedachten steeds nieuwe onderwerpen.

Opvallend vond ik de vele briefjes die over de computer gingen.
Dit is er één van. Die computerkwartjes vallen eerder dan die van de Nederlandse taal. :-)


Ach de tijd gaat snel en ik denk dat hij nu zelf ook zal staan te kijken van zijn spelling toen.

Vannacht komen ze hier weer eens samen slapen na de verjaarsmiddag van hun oom, mijn oudste zoon. En als er nog tijd is gaan we met de kerstboom aan de gang.

Je mag er nooit genoegen mee nemen om te kruipen als je de neiging voelt om hoog te vliegen.

Helen Keller.

Voorgevel

Wie zichzelf kent, kent de wereld.

Wat er achter de voorgevel schuilgaat is niet altijd barmhartig

Ik keek naar een logje van Angela, zeer de moeite waard.

http://angelawende.blogspot.com/2011/12/duidelijk-verhaal.html