Heb vertrouwen in kleine dingen, want daarin ligt je kracht.
Moeder Teresa
De foto's in de blogs kun je in de lichtbak bekijken als je ze aanklikt.
Alle blogs op data volgorde
dinsdag 22 november 2011
zondag 20 november 2011
Verhuizen
Hard gewerkt en nog zijn we niet klaar. Het hele huis stond op zijn kop, maar nu hebben we ook wat...!!
Mijn bureau met de computer staat in de huiskamer en terwijl ik werk aan vrijwilligers opdrachten, mijn logs of wat dan ook, ik heb alles bij de hand. Muziek, de schildersezel, de keuken, ik kan naar buiten kijken en zie de prachtige herfstkleuren. Het zonnetje schijnt achter mijn bureau schuin naar binnen en zowaar, ik moet het scherm iets laten zakken om mijn monitor nog optimaal te bekijken. Dat allemaal omdat de muziekinstrumenten van Fer naar de andere kamer zijn verplaatst. Hij moet nog erg veel aansluiten en in orde maken, maar nu heeft hij de hele kamer ter beschikking en ik zit met warme voetjes in de kamer praktisch tegen de verwarming. Voor beiden een verbetering.
Wat een weelde.
Als ik mijn computer aanzet om te kijken of het weer werkt, krijg ik een mailtje binnen van Amnesty waarop veel verhalen staan van mensen die geholpen zijn door een simpele klik op beantwoorden, waardoor ik heb laten weten dat ik het niet eens ben, samen met gelukkig vele anderen, met de gevangenneming of uitzetting van onschuldige mensen in landen waar de omstandigheden niet kunnen reiken naar de vrijheid en het welbevinden dat we hier in vele gevallen nog hebben.
Want ook hier zijn allerlei veranderingen mogelijk in de hand gewerkt door oneigenlijke angsten en een teruglopende economie. De vrijheid kan alleen zo blijven wanneer ieder persoonlijk zich zoveel mogelijk inzet voor omstandigheden waarin iedereen zich gewaardeerd en thuis kan voelen. En die inzet eist veel zelfrefexie en een heldere en aandachtige oplettendheid waar onze angsten en ideeën over zelfbehoud de solidariteit overstijgen.
Mijn bureau met de computer staat in de huiskamer en terwijl ik werk aan vrijwilligers opdrachten, mijn logs of wat dan ook, ik heb alles bij de hand. Muziek, de schildersezel, de keuken, ik kan naar buiten kijken en zie de prachtige herfstkleuren. Het zonnetje schijnt achter mijn bureau schuin naar binnen en zowaar, ik moet het scherm iets laten zakken om mijn monitor nog optimaal te bekijken. Dat allemaal omdat de muziekinstrumenten van Fer naar de andere kamer zijn verplaatst. Hij moet nog erg veel aansluiten en in orde maken, maar nu heeft hij de hele kamer ter beschikking en ik zit met warme voetjes in de kamer praktisch tegen de verwarming. Voor beiden een verbetering.
Wat een weelde.
Als ik mijn computer aanzet om te kijken of het weer werkt, krijg ik een mailtje binnen van Amnesty waarop veel verhalen staan van mensen die geholpen zijn door een simpele klik op beantwoorden, waardoor ik heb laten weten dat ik het niet eens ben, samen met gelukkig vele anderen, met de gevangenneming of uitzetting van onschuldige mensen in landen waar de omstandigheden niet kunnen reiken naar de vrijheid en het welbevinden dat we hier in vele gevallen nog hebben.
Want ook hier zijn allerlei veranderingen mogelijk in de hand gewerkt door oneigenlijke angsten en een teruglopende economie. De vrijheid kan alleen zo blijven wanneer ieder persoonlijk zich zoveel mogelijk inzet voor omstandigheden waarin iedereen zich gewaardeerd en thuis kan voelen. En die inzet eist veel zelfrefexie en een heldere en aandachtige oplettendheid waar onze angsten en ideeën over zelfbehoud de solidariteit overstijgen.
donderdag 17 november 2011
The Young Americans
Het Olympus en Opus College waar mijn kleinzoon op is, organiseert met deze groep een show. In de tweede helft wordt samengewerkt met de leerlingen van het derde leerjaar die in tien uren repetitietijd meegetrokken worden en leren een enorme brok vreugde en dynamiek over te brengen. Een spektakelstuk in de Rijnhal.
Gisteravond na de boerenkool met worst en de hele familie was het zover. Genieten van expressiviteit, een enorme dosis enthousiasme en energie. Het spatte er aan alle kanten af. Kijk maar even mee.
Gisteravond na de boerenkool met worst en de hele familie was het zover. Genieten van expressiviteit, een enorme dosis enthousiasme en energie. Het spatte er aan alle kanten af. Kijk maar even mee.
Na de pauze werken de leerlingen mee.
En jawel...ook mijn kleinzoon heeft een solo
Natuurlijk ben ik apetrots
Ook de docenten lieten zich van hun beste kant zien
Het was werkelijk genieten.
Meer foto's op
http://ellyvandoorn.wordpress.com/
http://ellyvandoorn.wordpress.com/
maandag 14 november 2011
loslaten
Vergeven is een gevangene vrijlaten en dan tot de ontdekking komen dat jijzelf die gevangene was.
Een gezegde en het laat me denken aan de drenkeling die dreigt te verdrinken. Op zijn rug in het water liggend omklemt hij stevig de plank waarmee hij zich drijvende houdt. Totdat een mede drenkeling hem erop attent maakt dat hij zijn eigen arm omklemt.
Geraakt worden is mezelf vasthouden aan het ego en vasthouden aan de illusie van het denken over mezelf. Angst te verliezen wat ik denk te zijn, maar op die manier is er niets te verliezen.
Een gezegde en het laat me denken aan de drenkeling die dreigt te verdrinken. Op zijn rug in het water liggend omklemt hij stevig de plank waarmee hij zich drijvende houdt. Totdat een mede drenkeling hem erop attent maakt dat hij zijn eigen arm omklemt.
Geraakt worden is mezelf vasthouden aan het ego en vasthouden aan de illusie van het denken over mezelf. Angst te verliezen wat ik denk te zijn, maar op die manier is er niets te verliezen.
Goedemorgen Nederland
Alhoewel...
Dit was in Parijs.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Blogarchief
-
►
2011
(105)
- ► augustus 2011 (18)
- ► september 2011 (14)
- ► oktober 2011 (16)
- ► november 2011 (21)
-
►
2012
(346)
- ► januari 2012 (42)
- ► februari 2012 (18)
- ► maart 2012 (31)
- ► april 2012 (16)
- ► augustus 2012 (27)
- ► september 2012 (38)
- ► oktober 2012 (32)
- ► november 2012 (27)
-
►
2013
(151)
- ► januari 2013 (22)
- ► februari 2013 (20)
- ► maart 2013 (19)
- ► april 2013 (13)
- ► augustus 2013 (10)
- ► september 2013 (9)
- ► oktober 2013 (9)
- ► november 2013 (9)
-
►
2014
(106)
- ► januari 2014 (15)
- ► februari 2014 (11)
- ► maart 2014 (15)
- ► april 2014 (14)
-
►
2015
(106)
- ► januari 2015 (14)
- ► februari 2015 (22)
- ► april 2015 (1)
- ► september 2015 (20)
-
►
2016
(116)
- ► februari 2016 (25)
- ► april 2016 (1)
- ► augustus 2016 (11)
- ► oktober 2016 (21)
-
►
2017
(87)
- ► januari 2017 (13)
- ► maart 2017 (1)
- ► oktober 2017 (10)
-
►
2018
(146)
- ► januari 2018 (16)
- ► maart 2018 (26)
- ► april 2018 (21)
- ► augustus 2018 (15)
- ► september 2018 (11)
- ► oktober 2018 (10)
-
►
2019
(110)
- ► januari 2019 (16)
- ► februari 2019 (14)
- ► maart 2019 (17)
- ► april 2019 (12)
- ► oktober 2019 (8)
-
►
2020
(161)
- ► maart 2020 (9)
- ► april 2020 (7)
- ► augustus 2020 (17)
- ► september 2020 (17)
- ► oktober 2020 (9)
- ► november 2020 (25)
-
►
2021
(268)
- ► januari 2021 (26)
- ► februari 2021 (21)
- ► maart 2021 (24)
- ► april 2021 (22)
- ► augustus 2021 (23)
- ► september 2021 (32)
- ► oktober 2021 (19)
- ► november 2021 (15)
-
▼
2022
(121)
- ► januari 2022 (11)
- ► februari 2022 (15)
- ► maart 2022 (13)
- ► april 2022 (12)
- ► augustus 2022 (20)
- ► september 2022 (13)