De spin van eigenwilligheid houdt de mens gevangen een een web van 100.000 dingen, waardoor er niets meer ervaren wordt zoals het in wezen is. De eigenwilligheid houdt de mens gevangen in een web van identificaties. De een wat meer dan de ander, maar ze zijn er al die identificaties.
Ik wil gelukkig zijn; ik wil geen pijn; ik wil mooi weer; het moet nu maar eens gaan regenen; ik wil het beste voor mijn kinderen; ik wil niet gekwetst worden, want dit is toch respectloos; houdt het nu nooit op; potverdikkie dat gebeurt mij weer; ik ben hard aan vakantie toe; dat baantje bevalt me niet, ik wil wat anders; hoelang zal ik nog met deze ellende zitten; gelukkig eindelijk heb ik het goed, nu wil ik dat het zo blijft; eindeloze reeksen van dat wat gewild wordt. En met die manier van kijken heeft men zich geïdentificeerd. Dat ben ik, het gaat mij aan. Ik wil stilte, ik wil rust, ik wil vrienden en gezelligheid.
Daar vrij van zijn betekent op een heel nieuwe manier kijken. Daar vrij van zijn betekent de dingen zien zoals ze zijn.
Is dat een mogelijkheid?
Zou het leven zonder die identificatie mooier, rustiger en vriendelijker worden?
Kunnen we los komen van die eigenwilligheid, is dat een mogelijkheid?
En zo ja, hoe doe je dat dan? Want als ik er los van wil komen zit ik er weer middenin.
De foto's in de blogs kun je in de lichtbak bekijken als je ze aanklikt.
Alle blogs op data volgorde
donderdag 6 oktober 2011
woensdag 5 oktober 2011
Marsilio Ficino en de Madeleine in Parijs
Nee, ze hebben volgens mij geen relatie met elkaar maar...
Terwijl de printer de voorbereidingen uitdraait die ik maak voor de maandelijkse filosofiekring in het verzorgingshuis heb ik weer even gelgenheid een berichtje te plaatsen.
Ooit weleens gehoord van Marsilio Ficino?
Een heel interessante figuur in de filosofie. Hij was een groots vertaler in zijn tijd (rondom 1450) van de geschriften van Plato, Hermes Trismegistos, Plotinus, Zoroaster en Pythagoras om er maar enkele te noemen.
Hij moet een zeer beminnelijk man geweest zijn die vanuit liefde mededogen zijn ideeën op zijn leerlingen overbracht. Hij was de ziel van zijn academie. Hij kreeg veel erkenning en respect van vorsten, regeringsleiders, wetenschappers en religieuze gezagsdragers in binnen en buitenland. Hij werd gezien als een schatbewaarder van het spirituele gedachtengoed.
Marsilio Ficino,
Een universeel mens
Michael Shepherd (Red) verkrijgbaar bij de Slegte.
Het zal hopelijk een interessante gespreksgroep worden.
De Madeleine
Terwijl de printer de voorbereidingen uitdraait die ik maak voor de maandelijkse filosofiekring in het verzorgingshuis heb ik weer even gelgenheid een berichtje te plaatsen.
Ooit weleens gehoord van Marsilio Ficino?
Een heel interessante figuur in de filosofie. Hij was een groots vertaler in zijn tijd (rondom 1450) van de geschriften van Plato, Hermes Trismegistos, Plotinus, Zoroaster en Pythagoras om er maar enkele te noemen.
Hij moet een zeer beminnelijk man geweest zijn die vanuit liefde mededogen zijn ideeën op zijn leerlingen overbracht. Hij was de ziel van zijn academie. Hij kreeg veel erkenning en respect van vorsten, regeringsleiders, wetenschappers en religieuze gezagsdragers in binnen en buitenland. Hij werd gezien als een schatbewaarder van het spirituele gedachtengoed.
Marsilio Ficino,
Een universeel mens
Michael Shepherd (Red) verkrijgbaar bij de Slegte.
Het zal hopelijk een interessante gespreksgroep worden.
De Madeleine
dinsdag 4 oktober 2011
Notre Dame in de nacht
In de jaren tachtig was ik verschillende keren in Parijs. Soms op doorreis met mijn nicht als we met vakantie naar Frankrijk gingen of langer. Poepie, de piepkleine caravan parkeerden we op een camping op Ile de France even buiten Parijs en dagelijks reden we op en neer, parkeerden de auto soms vlak naast een politie bureau voor het Pantheon en trokken met de metro verder de stad in. Aten een broodje in een van de tientallen parkjes, berzochten wijken, winkels, musea en vermaakten ons kostelijk tot we 's avonds hondsmoe altijd weer zoekend via alle kades langs de Seine op goed geluk en met veel plezier, terugreden naar Poepie die nog trouw op ons stond te wachten.
Heerlijke herinneringen uit een tijd vol turbulentie vanwege de grote problemen tijdens mijn echtscheiding en de agressieve houding van mijn ex die me met doodsbedreigingen achtervolgde. Ik schreef daarover in mijn biografie "Als de hemel valt''.
Nu vijf dagen lang opnieuw rondwandelen in de stad, die ik toen beter kende dan Amsterdam, was een hele mooie belevenis. Ik heb onnoemelijk genoten. Er was veel veranderd, maar ook helemaal niet. De sfeer van toen vond ik weer terug en ik heb onnoemelijk genoten van alle herkenning, nu in rustigere omstandigheden. Dat was ook wel nodig, want gelukkig werden we overal met de bus naartoe gebracht. Om ook alles nog te belopen zoals vroeger had ik niet meer overleefd. Wel hebben we toch nog even een ritje met de Metro gemaakt op de late avond.
Een feest van herkenning.
's Avonds zijn de kast winkeltjes langs de seine gesloten en is het rustiger op straat, alhoewel er deze avond verschillende keren met luide sirenes politie auto's en motoren aan ons terrasje voorbijschoten. Het was heerlijk zoel en goed terrasweeer. De Notre Dame bij nacht bleef er onbewogen onder.
Heerlijke herinneringen uit een tijd vol turbulentie vanwege de grote problemen tijdens mijn echtscheiding en de agressieve houding van mijn ex die me met doodsbedreigingen achtervolgde. Ik schreef daarover in mijn biografie "Als de hemel valt''.
Nu vijf dagen lang opnieuw rondwandelen in de stad, die ik toen beter kende dan Amsterdam, was een hele mooie belevenis. Ik heb onnoemelijk genoten. Er was veel veranderd, maar ook helemaal niet. De sfeer van toen vond ik weer terug en ik heb onnoemelijk genoten van alle herkenning, nu in rustigere omstandigheden. Dat was ook wel nodig, want gelukkig werden we overal met de bus naartoe gebracht. Om ook alles nog te belopen zoals vroeger had ik niet meer overleefd. Wel hebben we toch nog even een ritje met de Metro gemaakt op de late avond.
Een feest van herkenning.
's Avonds zijn de kast winkeltjes langs de seine gesloten en is het rustiger op straat, alhoewel er deze avond verschillende keren met luide sirenes politie auto's en motoren aan ons terrasje voorbijschoten. Het was heerlijk zoel en goed terrasweeer. De Notre Dame bij nacht bleef er onbewogen onder.
vrijdag 30 september 2011
Abonneren op:
Posts (Atom)
Blogarchief
-
►
2011
(105)
- ► augustus 2011 (18)
- ► september 2011 (14)
- ► oktober 2011 (16)
- ► november 2011 (21)
-
►
2012
(346)
- ► januari 2012 (42)
- ► februari 2012 (18)
- ► maart 2012 (31)
- ► april 2012 (16)
- ► augustus 2012 (27)
- ► september 2012 (38)
- ► oktober 2012 (32)
- ► november 2012 (27)
-
►
2013
(151)
- ► januari 2013 (22)
- ► februari 2013 (20)
- ► maart 2013 (19)
- ► april 2013 (13)
- ► augustus 2013 (10)
- ► september 2013 (9)
- ► oktober 2013 (9)
- ► november 2013 (9)
-
►
2014
(106)
- ► januari 2014 (15)
- ► februari 2014 (11)
- ► maart 2014 (15)
- ► april 2014 (14)
-
►
2015
(106)
- ► januari 2015 (14)
- ► februari 2015 (22)
- ► april 2015 (1)
- ► september 2015 (20)
-
►
2016
(116)
- ► februari 2016 (25)
- ► april 2016 (1)
- ► augustus 2016 (11)
- ► oktober 2016 (21)
-
►
2017
(87)
- ► januari 2017 (13)
- ► maart 2017 (1)
- ► oktober 2017 (10)
-
►
2018
(146)
- ► januari 2018 (16)
- ► maart 2018 (26)
- ► april 2018 (21)
- ► augustus 2018 (15)
- ► september 2018 (11)
- ► oktober 2018 (10)
-
►
2019
(110)
- ► januari 2019 (16)
- ► februari 2019 (14)
- ► maart 2019 (17)
- ► april 2019 (12)
- ► oktober 2019 (8)
-
►
2020
(161)
- ► maart 2020 (9)
- ► april 2020 (7)
- ► augustus 2020 (17)
- ► september 2020 (17)
- ► oktober 2020 (9)
- ► november 2020 (25)
-
►
2021
(268)
- ► januari 2021 (26)
- ► februari 2021 (21)
- ► maart 2021 (24)
- ► april 2021 (22)
- ► augustus 2021 (23)
- ► september 2021 (32)
- ► oktober 2021 (19)
- ► november 2021 (15)
-
▼
2022
(121)
- ► januari 2022 (11)
- ► februari 2022 (15)
- ► maart 2022 (13)
- ► april 2022 (12)
- ► augustus 2022 (20)
- ► september 2022 (13)