Een liefdevol weekend

 Eigen verantwoordelijkheid. Ik breek mijn hoofd erover, wat is dat dan. Wat is voor mij eigen verantwoordelijkheid? 

Ik denk dat iedereen daar een andere invulling aan zal geven en vooral in deze Corona tijd lijkt dat meer dan ooit een rol te spelen. Zoals met alle dingen is de interpretatie van eigen verantwoordelijkheid afhankelijk van veel meer zaken dan wat er in ons eigen hoofd een rol speelt omdat in ieders hoofd iets anders een rol speelt maar soms is het moeilijk andermans gedachten gang voor mezelf duidelijk te krijgen en dat hoeft ook niet altijd. Het blijft uiteindelijk toch 

EIGEN VERANTWOORDELIJKHEID/

Maar  heeft dat dan ook iets met anderen te maken?

Gaat het alleen maar over mijzelf.? Hoe overleef ik. kan ik het aan? Kan ik het niet meer aan? 

In deze tijd worden ons verschillende beperkingen opgelegd en de een heeft daar duidelijk meer moeite mee dan de ander. Niet alleen jongeren maar ook ouderen lijken het dar erg moeilijk mee te hebben.

Voor mij is mijn eigen verantwoordelijkheid dat ik wil bijdragen aan het welzijn van anderen en daarvoor worden  mij nu 'verplichtingen' aangereikt die grote beperkingen van vrijheid inhouden. Dat heb ik er graag voor over om mijn medemens en mijzelf zoveel mogelijk te beschermen. 

Ja hoor ik dan zeggen. Maar ik wil nog wel kwaliteit van leven hebben. Ja ja dat is een breed begrip. Heeft mijn vriendin die al tientalle jaren met veel pijn vanaf haar 18de jaar plat op bed ligt en zich door allerlei dwangstanden niet meer kan bewegen dan geen kwaliteit van leven meer. Geven we aan kwaliteit van leven  niet zelf de invulling aan even als aan een zinvol leven.

Eigen verantwoordelijkheid heeft niet alleen met mij te maken maar alles met wat ik voor een ander kan betekenen. Leven is communiceren en er zijn voor elkaar. Als ik er niet meer kan zijn voor de ander wat betekent spiritualiteit en liefde mededogen dan nog? Gaat het juist niet daarover?

En zo heb ik vele vragen waar ik voor mijzelf de antwoorden wel op vindt. 

Laten we er allemaal toch alsjeblieft zijn voor elkaar en ons aan de beperkingen houden. Wat is  nou een korte tijd op een heel mensen leven/ Als je op een leven terugkijkt zijn enkele jaren in een oogwenk voorbij. 

Maak er allemaal een heel mooi liefdevol weekend van

en laten we er zijn voor elkaar

Troosten

 Ik heb op een verkeerd linkje geklikt in een mail die ik kreeg over de reacties op mijn blog en nu krijg ik de ze niet meer in mijn mailbox toegestuurd. Ik heb me kennelijk daarvoor afgemeld. Dat vind ik lastig. Ik heb al overal gespeurd in de instellingen of ik het kan vinden maar met die nieuwe update kan ik het nergens naar boven halen. Jammer. De oude instellingen waren xdenk ik in dit geval toch wat makkelijker.

Nou ja, misschien loop ik er vandaag of morgen gewoon tegenaan. We zullen zien. 

Mijn arm. Nee die wil nog niet echt. Ach ik kan er alles mee hoor maar het is zo'n weeïge pijn. Misschienis het nog wel meer een soor rsi dan een ontsteking heb ik ook al bedacht maar wat het ook is, rust zou het beste zijn. Weet je wat het is,, ik houd zo graag mijn telefoontje of mijn tablet vast om dingen als blogjes, mailtjes, chatjes en vele ander dingwn lekker op mijn gemak op de bank te kunnen doen. Niet zo handig dus met een overbelaste arm die dat ding steeds vast moet houden. 

Allemaal luxe problemen zou ik zeggen 

Veel akeliger is het voor mijn buren. Hij is met Corona in een verpleeghuis en zij mag vandaag hem met zijn verjaardag feliciteren via de telefoon. Hij gaat erg achteruit en heeft ook vasculaire dementie. Het is maar de vraag of hij nog naar huis toe kan al zou hij beter worden. En dat is het enige wat hij wil. Zo triest. 

En een vriendin moest vnmorgen afscheid gaan nemen van haar vriendin die gesedeerd werd.  Allemaal zo heftig. Bij het ouder worden en in crisis tijd komen er steeds meer van zulke dingen op je af en het is goed mee te leven en er te zijn voor de ander als het nodig is maar je niet door de emoties mee te laten nemen. Dat op zich is al een hele oefening om er toch dagelijks weer te kunnen zijn met alles erop en eraan.

Enfin, om het toch nog even wat luchtiger af te sluiten, de hulp is weer heerlijk geweest en heeft me in een schoon huis gezet voor het weekend. De peertjes staan rood te stoven en het ruikt heerlijk in het hele huis. 

Ik hoop toch dat iedereen een goed weekend tegemoet gaat ...al weet ik dat velen het vreselijk moeilijk hebben .

Eentroost fotootje

Energie opdragen

 Vanmorgen de bloeduitslagen binnen van het jaarlijkse onderzoek. En... ik ben zo gezond als een vis. Maar deze snoepgrage dame moet toch maae iets voorzichtiger met suiker worden. Zoiets vermoedde ik al wel. Ik ken mijn lijf wel goed. Maar koffie zonder suiker lust ik niet en dat hoeft dus geen probleem te worden. Zo maar lekker een bakje inschenken.

De oog infectie is aardig aan het afnemen nog wel irritatie verschijnselen maar dat is niet meer dan een beetje lastig. Ik kan er dus weer tegen.

Vanmiddag weer een Zoom sessie en Fer komt zo thuis met sinasappeltjes want met dat anderhalve netje redden we het niet tot maandag. 

Niets beter dan een goed leven en ik ga al mijn energie vanmiddag opdragen aan allen die het zo hard nodig hebben in deze tijd. Zieken en mensen die er zohard mee geconfronteerd worden. Mijn gedachten zijn zo vaak bij hen. Er zijn zoveel bekenden ook in mijn omgeving die   door veel verdriet heengaan.  Niet alleen corona maar ook kanker. Het houdt niet op. Als ik al mijn energie aan hen opdraag weet ik niet of dat hen zal helpen maar het helpt mij om  me  al is het maar een tikkeltje, minder machteloos te voelen. 

Laten we maar hopen dat iedereen doet wat hij of zij kan binnen de eigen mogelijkheden om ook anderen door moeilijke tijden heen te .laten komen. Of dat we allemal een heilzame weg kunnen vinden om er doorheen te loodsen.

Ik las zojuist een mooi citaat

Waar je aandacht aan besteed, daar gaat je energie naartoe.

Aquarelleren

 Het gaat gelukkig stukken beter met mijn oog. Vannacht nog eens zalf erin en dan moet ik nog 2 dagen doordruppelen en smeren als ik mezelf morgen

genezen verklaar 🤣.

Dan heb ik er weer een paar luie dagen opzitten. Daar ben ik zo goed in, in lekker lui zijn. 

Nou ja zo noem je dat. Maar ik heb wel geschilderd en gelezen en dat is toch niet niets doen.  Weer eens een aquarel gemaakt en het was heel fijn dat weer eens op te pakken.

Picnic heeft weer keurig de boodschappen bezorgd en de levertijd is nog steeds op een dag na 1 week. Dus het volgende lijstje is alweer onderweg. 

 Ik loop al een tijdje met een peesontsteking in mijn schouder. Lastig en pijnlijk.  Maar goed sommige dingen kan ik goed mee leven omdat ik gelukkig goed in de slappe spieren zit en makkelijk kan ontspannen. 

Maar nu heb ik er een bacteriële oogontsteking bij gekregen en voel me zo af en toe echt K. Ik heb er druppeltjes voor gekregen en 's nachts een zalfje en nu maar hopen dat het niet zolang duurt want af en toe krijg ik er hoofdpijn van en het ziien is op dit moment dus ook weer niet optimaal. Zelfsmet mijn nieuwe goeede bril werkt het nietlekker. 

Af en toe doe ik maar gewoon even de ogen dicht. Dat is lekker.

Maar een opkikkertje. Ik kreeg een prahtige bos bloemen omdat de kinderen dit jaarzoveel verjaardagen vijn misgelopen die we door corona niet vierden.

Superblij

 Ik heb 

mijn nieuwe bril opgehaald en wat geweldig om weer een betere kijk op het leven te hebben 

Met vlagen

 Ja echt, met vlagen zit ik niet lekker in mijn vel. Die stomme schouder, daar heb ik last van en de ene dag meer dan de andere. En als ik er dan last van heb word ik weer hondsmoe. 

Gister bijvoorbeeld, een bezoekje aan mijn hervonden nicht gebracht. Heel gezellig oude herinneringen opgehaald en elkaar weer wat beter leren terugvinden. Ze woont niet zover bij mij vandaan en de terugwandeling was heerlijk maar duidelijk erg vermoeiend. Thuisgekomen was ik geen knip voor de neus meer waard.

Ik heb me heerlijk opgerold in meditatie houding, schoenmaker zit want dat relaxt voor mij zo fijn en mijn meditaties gedaan. Nu lees ik dat Walter (http://walterswerkwijze.blogspot.com/2020/10/de-avond-daarvoor.html)  daar mooie laatste blogjes over heeft geschreven. Fijn om te lezen.

Vanmorgen weer een gezellige koffie zoom ochtend en leuke inspirerende dingen meegekregen over wat kunstenaars laten zien en onderzoeken. Heel bijzonder en eyeopeners  en inderdaad, vanmiddag voel ik me alweer stukken beter.  Tja, die slijtageslag als je ouder wordt daar zoek ik dus een aardige weg in en dat gaat me lukken. Misschien gaan sommige kwaaltjes wel weer over en zo niet... dan ga ik  vanmiddag even naar de opticiën om voorlopig weer het oude glas in mijn  bril te zetten misschien werkt dat toch ook beter met het kijken op de computer en dan maar afwachten wanmt erg veel verbetering zit er tot nog toe niet in. Ach wat zeur ik nou. Kleuren zijn in ieder geval weer schitterend en de herfst doet zijn best.

De nieuwe bril is in bestelling.

Lastige schouder

 S avonds zit ik altijd lekker onderuitgezakt op de bank met een tablet en doe daar regelmatig een wordfeud spelletje op met vriendinnen terwijl we tussen de buien door chatten.  Natuurlijk kijk ik ook naar progammaá op de TV wn tegenwoordig wekelijks één en soms twee zoom cursussen. Maar...

Nu wil mijn schouder niet meer zoals ik wil en doet pijn. Ik vermoed door een verkeerde houding en ben dat nu aan het onderzoeken. Daarbij kwam ik tot de conclusie dat ik mijn hoofd vooruitschuif waarbij mijn nek in een rare stand staat  om beter te kunnen zien en dat is een hele gewoonte geworden. Het ligt dus niet zo zeer aan mijn hang houding op de bank  maar meer aan het ingespannen kijken waardoor mijn hoofd naar voren wil.  Ik hoop dat mijn nieuwe bril die ik pas over twee weken krijg daar een positieve bijdrage aan gaat leveren.

Nu ik dat weet scheelt het al een slok op een borrel en let ik er voortdurend op door mijn kin als in een meditatie houding in te trekken wat mijn nek ontlast.. Gelukkig gaan ontspanningsoefeningen mij ook goed af,. Daar ben ik mijn hele leven denk ik al in getraind. Toen ik heel klein was een jaar of twee drie zat mijn moeder aan mijn bed omdat ik erge pijn had en dan zei ze. 'Je moet heel stil en rustig blijven liggen dan gaat het wel over'

 en dat heb ik kennelijk mijn hele leven meegenomen.Voor mijn derde verjaardag werd ik al geopereerd en werd een van mijn nieren weggehaald. Ze zat uren aan mijn bedje vertelde ze.

Dank je wel Mam

Ik kom de winter wel door

 Al een tijdje niets meer geschreven. Ik heb ook niet zoveel te melden dacht ik. Griepprik gehad en daar door voelde ik me waarschijnlijk ook niet zo goed de laatste dagen maar nu komt mijn energie weer terug merk ik en daar ben ik blij om. 

Verder ben ik begonnen met nieuwe cursussen via Zoom en daarvoor 'moet' ik veel lezen en ben ik druk geweest om de boeken en readers op een makkelijke manier in mijn tablet reader te organiseren. Dat leest makkelijker voor mij dan op papier. Ik kan vergroten en de contrasten zijn hoger. Dat kan allemaal met aantekeningen en bladwijzers erbij maar ik ben er nog niet helemaal op en top handig mee. Oefening baart kunst zullen we maar zeggen. Het scheelt, ik vind het allemaal erg leuk om te doen. Ik doe het liever dan huishoudelijk werk want daar wordt ik moe van. 

Soms denk ik ís dat nou normaal dat ik zo vreselijk snel moe ben of zou het ook tussen mijn oren zitten en de weerstand die ik tegen lichamelijk werk heb een rol spelen. Of misschien is het wel andersom. Ik weet het niet en heb ook geen zin om me moe te maken met dingen die ik niet graag doe. Maar goed, mijn energie is weer wat beter en dan kom ik vanzelf toch weer iets meer in beweging.

Nu heb ik een heerlijk plekje gecreëerd in het hoekje bij het raam. Extra stroom aangelegd om alle digitaaltjes en lampjes aan te sluiten. Alles rondom me gedrapeerd en kan ik vanmiddag helemaal klaar zitten voor de zoomcursus die op het programma staat. Zie ik weer mensen die ik lange tijd niet meer gezien heb. En zo is het met al die cursussen die nu digitaal worden gegeven. Een uitkomst. Ik hoop dat ze ook na de coronatijden ermee door zullen gaan.

Tja en schilderen he. Heerlijk daarvoor heb ik nu weer een ander plekje in de kamer gevonden want het wordt te koud in de serre. 

Ik kom de winter wel door.

Deze maakte ik digitaal op mijn nieuwe telefoontje/ 

Gelukkig heb ik nu wat meer geheugen.

Heb ik wel nodig hihihi