zaterdag 12 november 2011

Wat is wijsheid?

In het blogje onder deze link heb ik het er al even over.

 Er is altijd het denken vanuit een middelpunt.
 'Het middelpunt dat IK denk te zijn', schrijf ik daar. Het oplossen van het egocentrische denken of misschien wel alleen al het herkennen daarvan zou een begin kunnen zijn van het realiseren van meer wijsheid.


 Refelxxus heeft het als reactie in het vorige bloge over: per seconde het juiste doen dat is mijn instelling, "het goede doen" lijkt me een dwaalweg.

We denken zo vaak het goede te doen en dat kan heel anders uitpakken omdat we eigenlijk zo weinig of, misschien wel niets weten. Altijd functionerend vanuit het denken in ons eigen middelpunt. Altijd kijken door onze eigen bril die gekleurd is, daar komen we niet omheen. Pas wanneer we dat door krijgen en de kijk op ons doen en laten herkennen als typisch iets van onszelf en het egocentrisme erin bespeuren,  kan er iets anders gaan gebeuren. Een waar woord van Reflexxus. Ze zegt waarschijnlijk niet voor niets 'iedere seconde', daar zouden  we ons bewust van kunnen worden om juist te handelen.
Sommigen hebben daar wat meer kijk op en anderen wat minder, maar daar ligt het begin van wijsheid en het juiste denken en handelen.
Dan kom je jezelf wel tegen hier, daar en overal en dat is niet altijd gemakkelijk. Spiritualiteit is doorgaans geen pad van doorlopend halleluja, dat wordt het pas wanneer je de ins en outs gaat herkennen in jezelf en er niet meer voor wegloopt, relativeert of vergoelijkt. Het is geen eenvoudige weg en het volgende citaat uit de Upanishads kan ik dan ook helemaal onderschrijven.

Wijze mensen zeggen dat het pad van de wijsheid smal en moeilijk te betreden is, zo smal als het scherp van een scheermes.


Het gaat een stapje verder dan het goede doen dat wij niet in essentie kennen, het is overtrokken door  de bril die we ons eigen hebben gemaakt. Het heeft te maken met het juiste doen, met wijsheid een wijsheid waar we zelf geen hoofdrol meer in spelen.

Het zou mooi zijn als we alles en  iedereen en ook onszelf met alle tekortkomingen, konden omarmen zoals een moeder haar kind omarmt vol van warmte en liefde en toch niet weglopen voor dat wat ons niet bevalt. De fouten corrigerend en misschien rechtvaardig bestraffend zonder het kind te veroordelen.

Wie wijs is mag het zeggen denk ik dan.

En wie zonder zonde is werpe de eerste steen zei Jezus.


7 opmerkingen:

  1. Wijsheid lijkt voor mij steeds meer de kant op te gaan van 'stilte'.
    Maar vanuit een wezenlijk gevoel van begrip en mededogen.
    Wijsheid door eerst maar eens te zien en te ervaren wat Is.
    En dan de Eigen Wijsheid volgens die past bij die je meent te zijn. Totdat, maar zover ben 'ik' nog niet.
    Groetjes met ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. oke, ik kan het niet laten; volgens moet volgen zijn! ( hihihi)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hmmmm ja als ik dit zo lees dan moet ik denken aan het begrip bij Christenen althans.Je hebt dode werken en je hebt levende werken.Dode werken zijn opzichzelf niet verkeerd maar er zit geen levenskracht in.Het verandert niets om zo maar te zeggen.Je hebt levende werken vanuit de inspiratiebron" de Heilige Geest" die ons leidt naar de volle waarheid en inzicht geeft om levende werken te doen die mensen veranderen,helpen in hun specifieke situatie.
    Ze zeggen wel eens Deze actie slaat de plank helemaal mis maar ze bedoelden het wel goed dat is een voorbeeld van een dood werk
    Ach het is wat anders als bij boedhisme maar christenen en boedhisten raken elkaar wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Novelle je zou kunnen kijken naar de gevolgen van een 'dood werk' Als het de plank misslaat en specifiek negatieve gevolgen heeft kan je proberen er iets aan te doen of ervan te leren. Toch? en dan kan het toch heilzaam worden voor jezelf al heeft het de plank misgeslagen. Dan doe je het de volgende keer misschien juister.
    Als het blijft bij een goede bedoeling zonder goede resultaten tja. Misschien geeft het dan wel negatieve resultaten ???

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Walter, totdat....

    Ja als ik in de verschillende tradities kijk en analyseer zou het, totdat... , een sterke persoonlijkheid ontwikkelen betekenen, die handelt vanuit het instrument, de persoonlijkheid die hem ter beschikking staat, volledig vervult van liefde mededogen waarin het ego a.h.w. is opgelost. WAT NIET BETEKENT ZOALS VAAK WORDT INGEVULD, JEZELF WEGCIJFEREN. (Wat het dan wel is, is voor mij een zoektocht steeds weer reflekteren en kijken hoe ik functioneer) En dat opgeloste ego WORDT dan wijsheid. Liefde en wijsheid die hand in hand gaan als twee vleugels van een vogel.
    Voorbeelden zijn voor mij Jezus en Boeddha.
    Heb jij ook zoiets in je hoofd? :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. wie zonder zonde is gooit sowieso niet met stenen. denk ik dan. ( zulke uitspraken maken me kriegel evenals een begrip als: zonde.

    met belangstelling gelezen, ik blijf je graag volgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dank jewel Reflexxus.

    Die kriebel herken ik wel vanuit mijn vroegere weerstand die af en toe en hier en daar weer opduikt.
    :-).
    In het Boeddhisme komen die termen ook niet voor.
    Nu zie ik het als methodieken die je kunt gebruiken (als je je daar wel bij voelt) om jezelf aan te spiegelen. Vaak zijn de uitspraken cultureel bepaalt en daardoor begrijpelijk voor hen die ermee leven.

    BeantwoordenVerwijderen

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...