http://platoonline.wordpress.com/2014/10/13/we-300-oktober-2014/#comment-9414
Het zet me aan het denken want ik heb er niet zoveel plezier meer in, in dat schrijven op mijn blog, niet zoveel meer als een tijdje geleden. Misschien komt het wel weer terug maar nu denk ik: Wie zit er nu echt op mijn dagelijkse dingen, schrijfsels en hersenspinsels te wachten? Niemand toch. Ook voel ik me niet meer 'verplicht' overal en op alle blogjes te reageren. De kijkcijfers zijn dan ook hard achteruit gelopen en wat maakt het allemaal uit.
Er is de laatste tijd veel gebeurd. Je loopt toch niet te zeuren op een blogje over je pijntjes en de kwaaltjes die onvermijdelijk bij het ouder worden horen. Niet dat ik daar nu dagelijks mee bezig ben ik heb wel wat anders te doen. Maar pijn... daar kom je niet omheen. Gelukkig gaat het nu weer wat beter. Ik krijg extra D vitamine en mijn suikerspiegel is gezakt. Dat scheelt een slok op een borrel en ik zit weer beter in mijn energie alhoewel de werkelijke pijnklachten minder zijn maar niet overgaan.
Ik ben gestopt met 'verplichtingen' buitenshuis en dat geeft meer rust. En wat zo heerlijk is: ik schilder volop, teken, ga naar het open atelier van het KWA, experimenteer met foto's en ook facebook laat me niet koud. Daar vind ik weliswaar vluchtige maar toch leuke contacten met familie en bekenden en... heel belangrijk, ik heb meer tijd voor de mensen om me heen. Ja het is wel goed zo.
Moet mijn blogje kwaliteit hebben vraag ik me dan af naar aanleiding van Plato's blog? Ook daar maak ik me niet druk om. Ik wil er gewon lol in hebben en inspiratie komt niet uit de lucht vallen. Net als met het schilderen, je moet gewoon beginnen als je iets wilt doen en dan begint het vanzelf te borrelen. Zoals ik ook nu weer merk bij het schrijven. Wie weet komt er weer een periode van meer aandacht voor "Mijn Magazijn" waar uiteindelijk van alles inpast. We zullen zien.
Nog een plaatje van het Arboretum Wageningen.
