zondag 18 september 2022

Solidariteit

  Ik ben jarig vandaag.  En zo heerlijk, ik hoef het niet meer te  vieren van mijzelf. Een heerlijk rustig dagje. Om twaalf uur zijn we met een gebakje naar schoonmama gegaan 

Er overvalt me op dit moment een herfstig gevoel. Als ik naar buiten kijk regent het en de bladeren aan de kastanjeboom zijn al helemaal btuin. Dat is niet van de herfst maar van een ziekte waar veel kastanjebomen aan lijden,  We gaan richting winter en de vreselijk warme dagen zullen nu wel voorbij zijn. Daar hebben veel mensen last van gehad. Ik gelukkig niet zoveel want ik heb het sneller te koud dan te warn. 

Toen we thuis kwamen van Ma heb ik meteen op internet in Friesland warme sloffen besteld van Schapenvacht. Eerder bestelde ik daar al een vachtje voor op de leren bank die altijd koud aanvoelt. In de hete zomer is dat wel lekker maar nu ligt het vachtje er weer op en is dat voor mij veel aangenamer.  Ik ben benieuwd hoe de pantoffels zijn die ik dus van het geld kocht dat ik van ma kreeg. Vind ik ook altijd wel leuk dat ik haar dan kan vertellen hoe ik het besteed heb,  Zo kom ik de winter wel weer door.

Dat geeft altijd zo'n heerlijk warm gevoel in mijn eigen huisje te zitten met de dingen om mij heen waar ik blij mee ben. Zo'n winters gevoel dat er weer aankomt. Hopelijk wordt het ook bewaarheid want intussen staat de wereld op de kop. Oorlog en klimaatverandering met alle gevolgen van dien zijn aan de orde van de dag.  Rusland is nog steeds in Oekraïne de boel aan het terroriseren en  draait de gaskraan voor het westen dicht. De prijzen over de hele wereld rijzen de pan uit. Er komt steeds meer schaarste en de mensen met de minste inkomens zijn er de dupe van.  Op de lange duur zal de schaarste zeker ook door gaan werken naar de middenklasse die n al geraakt worden en regeringen proberen met maatregelen de schaarste en pijn  te beperken. Maar hoe het allemaal werkt, daar heb ik niet echt verstand van ook al heb ik wel zo mijn eigen ideeën  en begrijp ik van veel maatregelen niet zo veel. 

De regeltjes worden steeds ingewikkelder gemaakt.

Laatst popte er zo'n idee bij me naar boven. Waarom leveren alle mensen en bedrijven die het kunnen missen biet 10 % in  om de wereld en het klimaat er weer bovenop te helpen. Simpel toch. Alles in een grote pot waarmee we de hele wereld kunnen helpen om te overleven. Maar ja zoveel solidariteit is er niet over de hele wereld. 

Ja ja ik weet dat het niet haalbaar is maart volgens mij is het DE oplossing. Toen we vroeger nog naar de kerk gingen was dat de manier om de kerk te onderhouden en van het kleine beetje geld dat mijn vader verdiende  wist mijn moeder toch wekelijks  nog 10 % af te dragen.  Ze vond het heel normaal en zette de tering naar de nering.  Maar die tijden zijn voorbij en er is niemand meer die de tering naar de nering wil zetten. Iedereen wil meer en beter .  Maar ik denk dat ook die tijden wel eens voorbij zouden kunnen zijn. 

Wij proberen in ieder geval een klein steentje bij te dragen en nijn lief is druk doende zich te informeren om voor een groot deel op elektrisch over te gaan.  Het zijn maar kleine dingen die we zelf in kunnen brengen. Zo draai ik de heet waterkraan niet meer als vanzelfsprekend open. Eigenlijk een lachtertje op wereld niveau maar het gaat erom dat iedereen zich meer bewust wordt van de noden in de wereld. 

En ook voor de flamingo's is het afzien. Ze hebben dan wel wat meer ruimte dan ik op een vorig blogje liets zien maar dit is ook niet optimaal, helaas, 




Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...