vrijdag 4 januari 2013

Mag ik ff moe zijn?


Ik weet niet wat voor beeld ik oproep, maar wie zou niet moe worden van drie overlijdens in de familie achter elkaar tijdens kerst en de jaarwisseling. Toch aanwezig zijn en schoonmama zo goed mogelijk ondersteunen. Veel (vrijwillligers)werk en strijkwerk wat nog ligt te wachten en een kleinkind dat ik niet kan weigeren te komen logeren. Daar ook nog de tijd voor vrij weten te maken en morgen naar de volgende crematie te moeten.
Ik laat alles rustig over mij heen komen en ook de vermoeidheid mag er gewoon zijn.
Ik hoef werkelijk niet doorlopend energiek te zijn.

Ik hoef mezelf niet op de borst te kloppen maar ik voel mijn energie weer opborrelen bij de opmerkingen  en ben me ervan bewust dat ik op de juiste manier met heel veel verlies en verdriet om weet te gaan.
Mag ik ff moe zijn.? :-)
Dat is een gezonde manier om te weten: Ik ben aandachtig en doe alles wat er komt op zijn eigen tijd.
Alles mag er zijn zoals het is.

Het lijkt wel of ik in de verdediging schiet, maar geloof me. Jullie geven me een flinke dosis energie.
Dank dank dank :-)

En nu moet ik naar op facebook want mijn kleinzoon wil me chatten leren. Hahahaha

Vermoeidheid

Zit dat nou tussen mijn oren of ben ik gewoon moe, verschrikkelijk moe.
Ik merk hoe lastig het is om gewoon te accepteren en het te laten voor wat het is. Ik zou zo graag weer heel energiek willen zijn en de dag vol vreugde tegemoet willen gaan.
Natuurlijk zijn het heel vermoeiende en ongewone weken geweest en is het misschien ook niet zo vreemd om moe te zijn. Maar maakt mijn weerstand en het idee of het gevecht dat ik aanga om  niet moet te willen zijn het niet juist erger. Ik weet, ook weerstand vermoeid zelfs nog meer dan je lief is.
Ik zeg altijd: voluit leven, met alles erop en eraan. Als ik daar zelf ook aan wil beantwoorden dan hoort dit er ook bij en zal ik het met mijn energie gewoon moeten doen zoals het komt samen met de bijbehorende dip. Toch zou je denken met voluit leven dat het een heel andere lading heeft. Een lading waarvan ze tegenwoordig zeggen: positief blijven denken. Maar volgens mij, zoals ik er nu insta heeft dat er niets mee te maken. Dan leef je iedere dag zoals het komt en laat het zijn zoals het is. Ook als je eens even NIET positief denkt.
Wel denk ik dat je jezelf zo af en toe een schop onder je kont moet geven om grenzen te verleggen en gewoon moet doen wat je moet doen en zoals nu gewoon opschrijven en erkennen dat je niet zo lekker in je vel steekt. Nou en dat heb ik nu gedaan en merk dat het al tikkend achter compie verschil maakt. Ik mag gewoon moe zijn en ga vandaag leven met wat er gebeuren gaat.
De kerstboom heb ik gister samen met mijn kleinzoon opgeruimd en vandaag gaan we samen een lampje kopen wat zijn tante zo nodig heeft. Dan kan hij het vanavond mee naar huis nemen en brengen. En morgen hebben wij hopelijk de laatste begrafenis van dit jaar. Ach hopen,  eigenlijk levert dat niet zoveel winst op  De dingen laten komen zoals ze zijn is gewoon beter, dan is er niets wat tegen kan vallen. :-) En dat scheelt in de teleurstelling.
Gek hè toch voel ik me nu alweer een stuk beter. Ik realiseer me dat het goed is er gewoon te kunnen zijn ook als er vermoeidheid is of een dip en te communiceren met anderen. In relatie staan tot...wie of wat dan ook, dat is wat ik heel belangrijk vind dat is leven en zoals nu, even een kleinkind om me heen die nu nog lekker slaapt. En om dat allemaal te beseffen  heb ik het alleen maar even op hoeven schrijven.

Het wordt vast een dag met alles erop en eraan.


ff zitten



Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...