Niet omdat ik nog steeds zo'n strevertje ben als in mijn jonge jaren, maar omdat het leuk is en nieuwe perspectieven biedt. De wereld stopt niet bij wat je kunt en waarvoor je geprezen wordt.
Gelukkig ben ik een beetje van mijn faalangst af en dat maakt het makkelijker om oude dingen los te laten en nieuwe te onderzoeken. Niet dat het zo eenvoudig is dat te doen want eerst moet ik tot de ontdekking komen waarom ik me zo veilig voel met wat ik kan en onderzoeken wat ik niet kan.
Zo is het met schilderen maar ook met zelfreflexie.
Heel lang hield ik me stevig vast aan wat abstracter werk. Ik waagde me niet aan wat ik niet kon. Waarom zou ik als de resultaten me bevredigen? Natuurlijk alles heeft zijn beperking en ik ook, maar vernieuwing en uitbreiding onderzoeken is leuk. Ik kwam tot de ontdekking dat het me ontbrak aan geduld om dingen uit te werken. Soms is het nodig om dat niet te doen, maar als je het te pas en te onpas uit de weg gaat dan...
Misschien maakt deze vergelijking een beetje duidelijk wat ik wil vertellen. Het is zo makkelijk om te zeggen: dat kan ik niet, of dat past niet bij mij maar het is niet meer dan tegen blokkades aanlopen die er helemaal niet zijn. Soms moet ik dan wel heel diep in mezelf spitten om erachter te komen wat me weerhoudt om het uit te proberen en soms wat langer door zetten maar dat geeft kleur aan het leven.
Werk uit de jaren '90
Vlucht
acryl op papier 70 x 50
