De wereld gaat aan vlijt ten onder

 Het eerste literair boek dat ik in mijn leven las was op aanraden van mijn nichtje die leerde om engels te kunnen gaan geven op middelbare scholen. Terwijl ik druk was met huishouden en kinderen. Het was in de jaren 60 en ik was meteen om. Daarna volgde er een boekenkast vol waar ik doorlopend van genoot. Maar dat eerste boek, ik zal het nooit vergeten. 

En nu heb ik het als e book op mijn tablet staan. Boeken lezen is me te moeilijk geworden en op het tablet functioneert het makkelijker ivm het slechte zien. Ik ben  zojuist aan het e book begonnen en merk dat ik me er nog  weinig of eigenlijk niets meer van herinner. Ik ben heel benieuwd of het nog zo boeiend is of misschien wel gedateerd. 

Het was 

De wereld gaat aan vlijt ten onder 

Van Max Dendermonde. 

Eerlijk gezegd heb ik het idee dat er sindsdien niet veel veranderd is en we er alleen maar dichterbij zijn gekomen. 

Ik ben benieuwd of ik de  inhoudelijkheid van het verhaal een plekje kan geven.

Als je het ook wilt lezen kan ik het je sturen. 

E n verder hier maar wat plaatjes van de herfstkleuren. Hopelijk hebben we daar nog  ons hele leven plezier van 

Overtuigend bewijs

 Vanmormiddag ben ik eens vol goede moed op mijn fietsje gestapt. Het komt er niet zo vaak van er zomaar op eigen houtje uit te gaan. Maar ik weet als ik eenmaal onderweg ben dat ik het heerlijk vind. Ik kan op of afstappen als ik daar zelf zin in heb en hoef met niemand rekening te houden. Heerlijk vind ik dat. En toch... en toch ben ik geen einselgänger. Dus moet ik mezelf altijd weer overtuigen voor ik de deur uitga fat het leuk is. 

Nou werkte het weer ook niet echt mee. Wat dat betreft gaan we niet de goede knt op en verstevigt het mijn idee van lekker thuis leuke dingen doen, maar het is dan toch gelukt. Op de heenweg had ik wind tegen en ik heb bewust niet op het motortje (waarmee ik ook zonder trappen kan rijden ) gereden.  Foei foei ik ging niet harder dan 11 km p/u maar dat hoefde ook niet want het moet wel leuk blijven. Met een paatr kennisjes en 2 scootmobiels erbij moest ik vaak wel op het motortje gaan anders draaiden mijn trappers in het luchtledige. Dus gewoon lekker rustig peddelen. 

Ik wilde even bij de Rijn kijken en dat is gelukt. Op de terugweg had ik wind mee. Heen  en terug was maar 7 km  maar mooi genoeg voor een oud mens .🤣 .  Ik vind dat ik goed mijn best heb gedaan. Hopelijk overtuig ik mezelf vaker van dit genot. 

En hier is het bewijs.