Zondag was een heerlijke dag. Prachtig weer en windstil. Dat is ideaal weer om te fotograferen. Zaterdag heb ik de laatste antibiotica pil ingenomen en mijn fitheid was beslist niet op een hoogtepunt maar we gingen lekker naar Wageningen want even naar buiten in de lage herfstzon is nooit weg. Dat is genieten.
Het gebouw van het Depot is ook weer open en zeker een bezoekje waard maar nu, met dit mooie weer lekker buiten rondkijken. En er was genoeg te zien.\
Lekker wandelen en de lichtval is zo mooi
bij de vijver waar we zomers de kikkers en libellen zien kijk ik nu mijn ogen uit op de hortensia's die achter het bankje aan de vijver staan.
De vergankelijkheid heeft voor mij toch altijd weer iets fascinerends. De schoonheid van de vergankelijkheid.
Maart er waren zelfs nog parende libellen
Frisse roosjes tussen de bottels.
Een nog jong uitziend zandoogje op een oud blad
 |
Nou ja je begrijpt het wel, toen 's middags ook zoon en schoondochter met Niels nog eens kwamen en we met zijn alleen aan de Indische rijsttafel zaten kon mijn dag niet meer stuk. Enige consequentie was dat ik later op de avond hondsmoe was. Maar daarvoor hebben we een geweldig bed.
En vanmorgen kon ik weer fris en vrolijk aan het schilderen.
Morgen prikken voor de suiker controle en meteen na laten kijken of de blaasontsteking verdwenen is.
