De smid in het openluchtmuseum

Hij smeedt het ijzer als het heet is.

Als liefde en vakmanschap samen gaan, verwacht dan een meesterstuk.

John Ruskin

Overdaad

Net als het lichaam vervalt de geest vaak tot een puisterige, slecht geconditioneerde toestand, als gevolg van overdaad en comfort.


Charles Dickens


Wie de schoen past trekt hem aan zou ik zeggen in deze westerse wereld van overdaad. :-)

'Doe wat je wilt', is niet altijd een wijs advies. Het kan maken dat we grenzen overschrijden in een wereld waar overdaad voor handen is.
Daar komen we dan vaak door schade en schande achter. Het is wijzer gedisciplineerd met grenzen om te gaan. In die zin kan iets  'moeten'  heilzaam zijn, ook al hebben velen daar 'een broertje aan dood' in deze moderne westerse maatschappij van alles moet kunnen.
Niet alle beslissingen, gebaseerd op de emotie van wat we graag willen, is heilzaam.

Heel vaak is de afkeer van 'het moeten' (nog steeds) een reactie op het idee 'arbeid adelt', waarmee velen helaas vroeger zwaarwegend geconfronteerd werden.

Onsterfelijkheid

We geloven niet in onsterfelijkheid omdat we het kunnen bewijzen, maar we proberen onsterfelijkheid te bewijzen omdat we het niet kunnen helpen dat we erin geloven.

Harriet Martineau


Wat ik geloof?
Dat er iets doorgaat staat voor mij als een paal boven water, maar of het bewustzijn dat doorgaat zich van zichzelf bewust is, dat is de vraag.

Als dat niet zo is, wat gaat er dan door. IK? Wat is dat IK dan, bewustzijn? Wat is bewustzijn werkelijk zonder hersenen (het denken) en zintuigen?
Ik wil en kan dat in  mijn diepere zelf onderzoeken en ervaren. De plek waar je de Stilte kunt raken.


De religieuze verhalen over het voortbestaan na de dood hebben vooral als doel ons te helpen deze werkelijkheid te ontdekken. Daarom helpen deze verhalen ons niet alleen om onze dood serieus te nemen, maar ook ons leven.


Uit: de dood serieus nemen
Perspectieven op leven na de dood


Dr. Daniël van Egmond.

Voor vandaag

En altijd.

Hij die iets krijgt zou dat nooit mogen vergeten.

Hij die iets geeft zou het zich nooit mogen herinneren.

Pierre Charron.

Wat fijn is het toch dat er mensen zijn die zulke uitspraken doen. Dingen zeggen waarbij je eens even in je geheugen moet peuteren hoe dat nu bij jezelf zit. Heb ik wel eens iets gekregen waarvoor ik allang niet meer dankbaar ben.  Nou dat is bij mij best wel het geval. Een tante bijvoorbeeld die altijd voor me klaarstond en waarvan ik weet dat ze veel van me hield. Heb ik op het eind van haar leven, toen het niet meer zo gezellig was in het verpleeghuis waar ze noodgedwongen moest verblijven, wel genoeg aandacht aan haar besteed?

En omgekeerd. De uitdrukking 'stank voor dank' heeft me ook weleens in mijn hoofd gezeten, misschien heb ik het niet uitgesproken, maar wel gedacht. Tja. 

Eens kijken wat er allemaal naar boven komt.

Er valt vast nog wel wat te verbeteren aan

solidariteit

medemenselijkheid

vriendelijkheid

de dingen niet zo zwaar maken

loslaten

en dat alles met

een beetje humor.

Maar het is wel moeilijk de grond in te komen.

die is keihard als het heeft gevroren

:-)

zinloos of zinvol

Het leven is zinvol, evenzoveel als het zinloos is.
Zin geven aan het leven doen wijzelf of niet.

De enige handreiking die een religie, een kerk, een  gemeenschap of een filosofie
ons kan bieden is ons een  motivatie aanreiken
en laten zien hoe een leven zinvol gemaakt kan worden.

Helaas laten groepen of kerken buiten de leerstukken om, ons ook de
onheilzame gevolgen van een verkeerde interpretatie zien.
Daarom is het noodzakelijk dat, ieder persoonlijk,
zichzelf blijft controleren op zuiverheid en een eigen verantwoording op zich neemt..

Leerstukken moeten getest worden op basis van een  werkelijkheid,
logisch redeneren en analyseren.

De Dalai Lama zegt.
Spiritualiteit is niet louter een hersenspinsel, maar iets wat werkelijk bestaat.
Het Boeddhisme hecht veel waarde aan logisch redeneren.
Als de basis van onze spirituele beoefening  louter een product van de verbeelding was, zou deze niet het vermogen hebben onze geest te veranderen en te transformeren.

Meer goed en wijs onderbouwde argumentatie voor de liefhebbers over liefde, lijden, mededogen, wijsheid, leegte, vele 'soorten' meditatie en methoden. Dit keer geen gemakkelijke kost maar een diepgaand onderzoek met veel uitleg over de Boeddhistische filosofie die ik nog niet zoveel tegenkwam in de boekhandel, want er is een verschil tussen Boeddhistische lezingen en lessen en de verschillende boeken. Dit boek gaat dieper op de stof in:
De fasen van meditatie
Dalai Lama
ISBN 90 389 1217 X
NUGI 613

Gelek Rimpochee geeft les in Nijmegen.

Volgende week is het weer zover.

Wat is meditatie?

Ik vond een logje op mijn oude weblog en bewerkte het een beetje.

Krishnamurti is daar heel duidelijk over. Hij heeft het niet over zitten op een kussentje maar gaat uit van totale aandacht.

In zijn boek: Het licht in jezelf zegt hij:

Meditatie is de totaliteit van het leven volkomen bevatten; en vandaaruit komt het juiste handelen. Meditatie is absolute stilte van de geest. Geen relatieve stilte of stilte die het denken heeft geprojecteerd en gestructureerd, maar de stilte van orde, en dat is vrijheid. Alleen in die totale, volkomen, onvervalste stilte is dat wat waarheid is, wat eeuwig is.

Dat is meditatie.

 Als hij weet wat het betekent zo in het leven te staan, kan ieder mens het leren om zo in het leven te staan. Vrijheid is wat we allemaal verlangen. Maar vanzelf zal het niet gaan. Leven in aandacht is dus een eerste vereiste. Hoe realiseer ik dat?

Wat ik wel weet is dat zonder de oefeningen op mijn kussentje mijn gedachten alle kanten opvlogen. Onbeheersbaar en niet geconcentreerd afdwaalden. Ze gingen als het ware hun eigen gang zonder dat ik er invloed op uit kon oefenen. Na veel oefenen in aandachtig opmerken op mijn kussentje herken ik af en toe een moment van stilte en vrijheid. Mijn gedachten vliegen niet meer alle kanten op en er komt ruimte die vrijheid in zich draagt. Na veel oefenen komt er ook in het dagelijks leven meer aandachtige opmerkzaamheid van mijn functioneren. Die rust van mezelf leren (her)kennen in alle dingen die in mijn geest opkomen en tot rust brengen, weer weg laten vloeien, brengt niet alleen meer vrijheid met zich mee, maar ook meer begrip.

De onderste sport van de ladder, want daarna begint het leven pas.

Vrede op aarde en in mijzelf

Een bloem sterft ook al houden wij ervan.
Onkruid groeit ook al houden we er niet van.


Dogen

Aantrekking en Afstoting.
Ik kan alleen maar opmerkzaam zijn hoe deze twee krachten in mij werkzaam zijn. De omstandigheden houden daar geen rekening mee. Ik kan daar wel een weg in zoeken om in vrede te blijven.

 De vraag is waardoor ik me regelmatig laat beïnvloeden door deze twee krachten en heb ik daar zeggenschap over of totaal niet? En wat zijn de consequenties van wel of niet?

Aardige overdenking als je het over vrede hebt met de kerst, toch?

Dat is weer eens iets anders dan een fakkeloptocht nadat iemand is doorgeslagen en zijn afkeuring heeft duidelijk gemaakt in zinloos geweld.

Ook al sla ik dan niet zo door, hoe blijf ik in vrede onder alle omstandigheden.

Goede vraag

Waarom heb je zo'n haast om alles te verwijderen wat het oog pijn doet en stel je, als iets je ziel pijn doet, de behandeling uit tot volgend jaar.?

Horatius.

Een voordeel. Volgend jaar duurt niet zo lang, maar beter is het er meteen en dagelijks iets aan te doen als het pijnlijk is.

Compleet

De mens is een compleet wezen; hij maakt niet alleen een wezen uit. hij is ook alles; hij is niet een stukje van de wereld, hij is de wereld zelf, hij is ook de reden waarom er een wereld is.


John Donne 1572-1632


Deze uitspraken sluiten aan bij het hoofdstuk dat Es in haar blog plaatste, waar ik het in het vorige logje melding van maakte. Het gaat over de samenhang van alle dingen. Dat er niets is dat op zichzelf bestaat en alles alleen kan bestaat doordat er onderlinge verbondenheid is. Het een kan niet zonder het ander. Het is zo alomvattend dat het door ons niet zo wordt ervaren. Pas wanneer we dat werkelijk doorgronden , ontstaat er compassie en wordt de hele wereld een Theofanie en Schoonheid. Met alles erop en eraan.

Als we dat niet doorlopend ervaren en uit ons doen raken, 

is er nog veel werk aan de winkel.

Wijsheid en/of kennis.

We kunnen kennis vergaren via andermans kennis, maar we kunnen nooit wijs worden met andermans wijsheid.


Michel de Montaigne

Maar waar begint nou eigenlijk wijsheid?

Theater Boembats, Nijmegen 
 psychologisch geschoolde clown Mariët Mensink

Lief zijn, spiritualiteit en een weg naar vrijheid

Ik wilde zo graag een lief kind zijn. Daar deed ik alles voor. Ik kan me slechts herinneren dat ik maar twee keer bestraft werd, want waarschijnlijk was ik heel gehoorzaam. Ik vond het vreselijk als mijn moeder boos op me was en had er alles voor over om dat te voorkomen.
Die gehoorzaamheid is me duur komen te staan. Niet naar mijn ouders toe, want dat waren schatten, maar de gehoorzaamheid zette zich door in mijn volwassen leven, ik wilde dat iedereen me lief vond, totdat ik me bewust werd van de positie waarin ik mezelf had gemanouvreerd door mijn eigen volgzame houding. Toen wilde ik aan veel dingen niet meer gehoorzaam zijn, omdat ik me bewust werd van andermans opvattingen en een leven dat ik leidde en niet zo wilde. Angst voor de gevolgen van de ongehoorzaamheid namen de plaats in van lief gevonden willen worden en de moed zonk me in de schoenen tot het water me aan de lippen stond en ik wel actie moest ondernemen.
Mijn hele zelfbeeld was opgebouwd uit het idee dat ik lief was.
Heel langzaamaan heb ik me eruit geworsteld door te leren zien dat ik dat niet ben, maar wat ben ik dan wel? Het was niet eenvoudig mezelf in de ogen te durven kijken en te erkennen dat ik niet altijd lief was en dat ook niet altijd hoefde te zijn. Mijn hele leven werd op zijn kop gezet. Ideeën zitten zo diep geworteld. Ik had me als een drenkeling vastgeklamd aan mijn eigen lieve persoonlijkheid die ik dacht te zijn. Wie was ik nog?

Nu na jaren durf ik los te laten en mag ik ieder moment zijn die ik ben. Soms aardig soms boos soms verdrietig soms blij en dat allemaal ben ik. Ik ben niet iets vast, iets dat ik aan kan wijzen of kan pakken. Ik durf in de ruimte te staan zonder duidelijke contouren, de ruimte die ik ben.

Heel veel (boeddhistische)  beoefeningen liggen daaraan ten grondslag. Ik ben blij dat ik mezelf gevonden heb door geen vast punt te kunnen vinden en dat ik van moment tot moment aanwezig mag en kan zijn. Natuurlijk betrap ik me erop dat ik vaak ook niet op die manier in het leven sta, maar ieder moment dat ik dat weer herken is goed genoeg.

In die zin is er nooit een algemene weg naar vrijheid, want iedereen heeft zijn eigen ding en zijn eigen weg om zichzelf te leren kennen en herkennen en zoals in mijn geval dan ook nog eens niet te (hoeven) vinden. Een persoonlijke weg naar vrijheid. De tradities kunnen als richtingaanwijzers dienen. Zelf maak je uit of het de juiste richtingaanwijzer is voor jouw doel en dat kun je alleen maar weten door er op af te gaan. Je ervaring vertelt je hoe en of het bij jou werkt. Niet klakkeloos achter denkbeelden en hoopgevende voorspellingen aan lopen en denken dat het  wel juist zal zijn ook al begrijp je niet hoe het logischerwijs mogelijk is, maar uitproberen, denken, kauwen laten zakken (verinnerlijken) en ervaren. Jezelf tegenkomen, reflecteren en ervaren of het werkt voor jouw doelstelling. Nooit kritiekloos zijn! Maar na goede ervaringen ook de twijfel durven te overwinnen.
Altijd een persoonlijke weg volgend die inzet vraagt met vele juiste en degelijke richtingaanwijzers om alle mogelijkheden in jezelf volop te gebruiken.

Je kunt het pad niet gaan voordat je het geworden bent.
uit: De stem van de Stilte
HPB Blavatsky

Weg naar de overwinning

Met de teugels niet te strak en niet te los

de geest, emotie, en denken (paarden) onder controle

Ook een symbool uit de Bhagavat Gita

Maar dit is de kleine Arc de Triompf in Parijs.

Met beide beentjes op de grond

De schoonheid van het menselijk leven is volgens mij, groter voor degene die zich niet laten verblinden door goddelijke uitstraling.

Bertrand Russell

Dat is niet zomaar een citaat. Dit zegt veel meer dan je op het eerste moment zou verwachten. Wanneer iemand echt in staat zou zijn het hele leven te omarmen, met alles erop en eraan, niets uitgezonderd, niets afwijzend, dan zou hij/zij veel dichter in alle stilte bij een religare komen dan wanneer hij/zij alleen afgaat op dat wat hij/zij denkt dat goddelijk zou zijn. Dat is een grootse opgave om daaraan te kunnen beantwoorden. Dat zijn de voorbeelden die sommige (Boeddha, Jezus, mystici en vele anderen) ons geven, die het lijden en het geluk gelijkelijk aanvaarden.

Voor ons/mij nog lang geen werkelijkheid.


Veroni, Emile en Elvire (op beeldscherm) neemen een cheque in ontvangst van Albert Mund die een sponsorfietstocht maakte naar Roemenië voor Stichting Intermobiel die zij oprichtte om lotgenoten te ondersteunen met o.a.  het project mediteren met een lastig lichaam 

Kleine dingen

Heb vertrouwen in kleine dingen, want daarin ligt je kracht.

Moeder Teresa

Wat is wijsheid?

In het blogje onder deze link heb ik het er al even over.

 Er is altijd het denken vanuit een middelpunt.
 'Het middelpunt dat IK denk te zijn', schrijf ik daar. Het oplossen van het egocentrische denken of misschien wel alleen al het herkennen daarvan zou een begin kunnen zijn van het realiseren van meer wijsheid.

 Refelxxus heeft het als reactie in het vorige bloge over: per seconde het juiste doen dat is mijn instelling, "het goede doen" lijkt me een dwaalweg.

We denken zo vaak het goede te doen en dat kan heel anders uitpakken omdat we eigenlijk zo weinig of, misschien wel niets weten. Altijd functionerend vanuit het denken in ons eigen middelpunt. Altijd kijken door onze eigen bril die gekleurd is, daar komen we niet omheen. Pas wanneer we dat door krijgen en de kijk op ons doen en laten herkennen als typisch iets van onszelf en het egocentrisme erin bespeuren,  kan er iets anders gaan gebeuren. Een waar woord van Reflexxus. Ze zegt waarschijnlijk niet voor niets 'iedere seconde', daar zouden  we ons bewust van kunnen worden om juist te handelen.
Sommigen hebben daar wat meer kijk op en anderen wat minder, maar daar ligt het begin van wijsheid en het juiste denken en handelen.
Dan kom je jezelf wel tegen hier, daar en overal en dat is niet altijd gemakkelijk. Spiritualiteit is doorgaans geen pad van doorlopend halleluja, dat wordt het pas wanneer je de ins en outs gaat herkennen in jezelf en er niet meer voor wegloopt, relativeert of vergoelijkt. Het is geen eenvoudige weg en het volgende citaat uit de Upanishads kan ik dan ook helemaal onderschrijven.

Wijze mensen zeggen dat het pad van de wijsheid smal en moeilijk te betreden is, zo smal als het scherp van een scheermes.


Het gaat een stapje verder dan het goede doen dat wij niet in essentie kennen, het is overtrokken door  de bril die we ons eigen hebben gemaakt. Het heeft te maken met het juiste doen, met wijsheid een wijsheid waar we zelf geen hoofdrol meer in spelen.

Het zou mooi zijn als we alles en  iedereen en ook onszelf met alle tekortkomingen, konden omarmen zoals een moeder haar kind omarmt vol van warmte en liefde en toch niet weglopen voor dat wat ons niet bevalt. De fouten corrigerend en misschien rechtvaardig bestraffend zonder het kind te veroordelen.

Wie wijs is mag het zeggen denk ik dan.

En wie zonder zonde is werpe de eerste steen zei Jezus.

Niet iets

Een begrijpende God is geen God

St. Johannes Chrysostomus 

We kunnen maar één ding zeker weten over God- Dat hij is wat wij niet zijn.

Simone Weil 1909-1943

Ik heb u niet buiten gevonden, o Heer, want ik maakte de fout om U die binnen in me is, buiten te zoeken.

St Augustinus van Hippo



Het lijkt allemaal zo tegenstrijdig en toch is  in de stilte van het hart een verbinding mogelijk met dat wat (het) niet is.

Help !!

It's a relief, frankly, that in Buddhism, there is no self to save.

Darren Littlejohn

vrij vertaald.

Wat een opluchting dat er in het boeddhisme geen zelf is dat veilig moet worden gesteld.

En als je dat door begint te krijgen dan zegt Nietsche ook nog.

De mate van wijsheid kan afgemeten worden aan de verkleining van opgewondenheid.

Dus als ik het nu goed op een rijtje zet dan is het alleen maar zinvol je voor rechtvaardigheid liefde-mededogen en wijsheid in te zetten.

Maar er is altijd dat denken vanuit het middelpunt dat IK DENK te zijn. IK wordt aangevallen `HÈÈÈÈLP
Lastig hoor om dan niet opgewonden te raken.
Wijsheid en zelfloosheid houden dan verband met elkaar volgens deze inzichten.

Zou Lodewijk de 14de dat ook geweten hebben in zijn schitterende paleis Versaille?

Zit er niet in een mens een diepte die zo diep is dat die zelfs verborgen is voor de persoon waar ze inzit?

St. Augustinus van Hippo.

Weer zo'n kort citaat waar ik me helemaal in kan vinden. In één leven kunnen we nooit geconfronteerd worden met alle mogelijkheden die een rol in een mensenleven kunnen spelen. En wanneer die situaties zich voor zouden doen (oorlog, natuurrampen, stinkend rijk zijn, president of koning zijn), kunnen we nu onmogelijk  weten waartoe we in staat of juist niet in staat zouden zijn. Er kunnen helden zowel als angsthazen, agressors en dictators  in ons schuilgaan.
Of het belangrijk is om te weten hoe we precies zouden zijn als...? Ik denk het niet. Het lijkt me wel belangrijk te weten dat ik niet weet. Dat kan de kijk op de wereld een heel ander perspectief geven. En het geeft te denken over het eigen dagelijks leven hoe ik nu  reageer op kleine zaken. (aandachtig zijn) Als er de  overtuiging is van die onwetendheid diep in het menselijk wezen, geeft het meer ruimte en is er een  minder bekrompen benadering in het  naar buiten brengen van 'mijn' waarheid, wat dat ook moge zijn.

Wat niet wegneemt dat het evenzo belangrijk is om te STAAN voor een rechtvaardige zaak.

Aandachtig zijn en reflekteren is boeiend en blijft nieuwe perspectieven bieden.

Meer foto's van Parijs en La `Défense

Mijmeren in het gras

God is Schoonheid

Fransiscus van Assisi.

 

Werkelijkheid

De werkelijkheid van een persoon ligt niet in wat hij tegenover jou onthult, maar in wat hij je niet onthult. Dus moet je om hem te begrijpen, niet luisteren naar wat hij zegt, maar naar wat hij niet zegt.

Kahlil Gibran.

UPDATE

De motor ronkt, wijds is het zicht
De oogkleppen zijn aangedaan
Reeds naakt het blauwe ochtendlicht
Ach laat uw vleugels nu maar gaan
De bloemen wenken, doe uw plicht
Terstond, want weldra breekt uw avond aan.
...
De wijze is niet meer op tijd gericht.
Hij zwijgt een lach stil naar de maan.

Plato voor Elly, vanwege een wesp.

Erg mooi Plato. Zo mooi!
Dank...
 

De liefde

Is er een liefde groter dan ter elfder ure inkerend, rakelings langs de dood.

Gerrit Achterberg.


En dan doet de herfst haar intrede zo kleurijk zo stralend, zo liefdevol vlak voor de dood.