De foto's in de blogs kun je in de lichtbak bekijken als je ze aanklikt.

woensdag 30 november 2011

Wijsheid en/of kennis.

We kunnen kennis vergaren via andermans kennis, maar we kunnen nooit wijs worden met andermans wijsheid.


Michel de Montaigne



om
Labels: , ,

11 opmerkingen:

  1. reflexxus30 november 2011 om 19:12

    Kloppend citaat! dank je wel!

    nu eens proberen te formuleren wat er bij jouw vraag in mij naar voren komt.

    Wijsheid zou kunnen zijn, volgens mij: het in een mens "omhooggekomen" inzicht na het leven langdurig ernstig/serieus te hebben genomen.

    ((een beloning zou je kunnen zeggen))
    lach me niet uit om deze eerste poging!benieuwd naar jouw omschrijving, Elly!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. elly30 november 2011 om 19:24

    Ik ben nog aan het brainstormen Refexxus. Dus ik vind het al heel wat dat je hiermee komt
    UUUhhh.
    Ja ik roep maar wat hoor.

    Zou het kunnen zijn dat we juist zo"n ballast meeslepen dat alle inzicht en wijsheid van ons daardoor gekleurd is met ons eigen verleden en nooit puur?

    Jaaaaa ik weet het ik heb de neiging in extremen te denken. Een beetje van dit en een beetje van dat, een beetje wijs, daar heb ik moeite mee. Het is wijs of niet punt. En is dat haalbaar?

    Maar vaak is een beetje goed genoeg hoor. maar ik wil graag het onderst uit de kan hahaha.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. carin30 november 2011 om 19:59

    Waar begint wijsheid, vraag je.

    Ik begin nu met nadenken.

    Een kind is zich van wijsheid niet bewust. Toch kun je met al je geleerdheid niet op tegen zo een pasgeboren kind.

    Wanneer je als jong mens voor het eerst een ander ontmoet die je als 'wijs' of 'wijzer' dan jou zelf ervaart, dan zou dat een begin kunnen zijn. Je stelt je open voor die wijsheid, het wekt ook een zeker verlangen op, je vraagt je af hoe diegene dat verworven heeft, want je wilt ook wijs - en gelukkig -worden. Ik herinner me nog heel goed, dat ik het zo heb ervaren. Het is een innerlijk gebeuren en dat wéét je ook. Niets kun je kopiëren of nadoen, je moet zelf met het leven aan de slag. Het is ook een dramatisch punt, omdat je intuïtief weet dat je ervoor moet lijden en strijden.

    Nu realiseer ik me dat wijsheid voor mij ingaat en echt is, wanneer ik 'door schade en schande' in mijn aller-eigenste biografie het geleerde kan toepassen in het bestaan. Elke dag weer een kans. Duizenden kansen. En maar hopen dat ik er 1 kan pakken.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. reflexxus30 november 2011 om 20:44

    Elly, alles is subjectief daar ontkomen we niet aan...( maar toch gaat daar íets bovenuit, zoals jij vermoed en ik doe dat ook. ((maar ik wil eigenlijk hier er niet zo ver op doorgaan.

    met groet!,
    josiene

    BeantwoordenVerwijderen
  5. elly30 november 2011 om 20:58

    Als je wilt kun je me mailen Josiene.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. elly30 november 2011 om 21:02

    Dat eerste Schrips, dat boeit me.

    Een baby of heel jong kind heeft nog geen herinnering en geen bewustzijn van een zelf. Het is puur. Bij het ouder worden bouwt zich het, vanuit je eigen middelpunt denken, op en ontstaat er egocentriciteit. Niet steigeren nou hoor bij dat woord. Het is heel logisch en niet zo erg, maar we gaan erin vastzitten en kunnen niet meer anders dan vanuit dat middelpunt denken. We bestaan uit onze herinneringen, condities en ideeën die we hebben opgebouwd.(en nog veel meer natuurlijk)

    We zouden puur als een baby kunnen zijn en naar de dingen kijken als nieuw zonder alle achtergronden die we meeslepen met een bewustzijn dat niet vanuit die herinneringen, geconditioneerdheid en ideeën werkt.

    Maar om dat te kunnen moet je al die dingen eerst kennen en herkennen. Mens ken uzelf. daar heb je het weer. :-)

    Dan wordt je wijs vermoed ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. es30 november 2011 om 22:56

    Ooit hoorde ik noemen: wetende dat je onwetend bent is het begin aller wijsheid...
    Dat vond ik een wijze...
    Uit levenservaring tot dat inzicht komen, ligt daar niet de essentie?

    Verder heb ik niets tegen eigen-wijsheid.

    ***

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Walter30 november 2011 om 23:14

    Het eerste dat bij mij opkomt is; volledige overgave..
    Maar als ik het uit zou moeten leggen, tja dan ontbreekt de wijsheid mij.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. elly30 november 2011 om 23:16

    Twee mooie hierboven

    daar kan ik wat mee.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Plato1 december 2011 om 13:24

    Misschien begint wijsheid op het moment dat je bewust je mond houdt als een ander iets zegt waar je het niet mee eens bent.

    De laatste alinea van het antwoord van Schrips vond ik ook boeiend.

    Als wijsheid een begin kent, kent het dan ook een einde?

    BeantwoordenVerwijderen
  11. elly1 december 2011 om 22:38

    De eerste alinea zal ik in mijn zak steken en aandacht aan schenken Plato ;-)
    Maar of dat ALTIJD wijsheid is waag ik te betwijfelen. Misschien is WETEN, wanneer je moet zwijgen of spreken, wijsheid. Ik gok het dan altijd maar, want wat weet ik nou???

    De reactie van schribs vind ik ook heel zinvol, in zijn geheel.

    Volgens mij kent wijsheid als kwaliteit(goddelijke) geen einde en geen begin, maar als we denken dat we het (ons toegeeigend) hebben dan is het al geen wijsheid meer.

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...