Toch nog een klein blogje over het stranden van dat schip.
Zolang ik ple ier heb in een hobby ga ik er natuurlijk wel mee door en doe ik wat ik kan maar wat ik kan zien gaat wel steeds lastiger en ik denk dat wanneer de resultaten dteeds minder bevredigend zijn en er bijvoorbeeld gaten in het beiwerk zitten die ik zelf niet kan herstellen dan gaat de lol er wel af.
Zo ook met fotograferen. Ik heb ook nu al zon moeite kleine dingen of macro te fotograferen.
Als het dan echt niet meer gaat dan ga ik me meer op andere dingen ruchten die nog wel mogelijk zijn.
Dat is geen probleem hoor. Een flinke meid is op de toekomsy voorbereid.
Maat voorlopig gaat het ook met alle makke die het zicht nu al geeft nog steeds tot op zekere hoogte redelijk. Ik laat dat wat niet meer lukt of pas het aan.
Macula is heel moeilijk uit te leggen en duidelijk te vertellen wat je wel en niet ziet. Sommige plekjes in mijn ogen zijn volkomen blind en in het midden van de fucus een grijze wazige vlek. Ok herken bijvoorbeeld geen gezichten meer op tv of ik moet er pal voor gaan zitten en dan zoe ik of de mond of één oog en zo scab ik het hele plaatje.
Dat ge,egd hebbende ga ik vandaag lekker schilderen met een vriendin en ben heel blij dat ik ook dat nog steefs kan op mijn eigen manier.
Fijne dag allemaal
Ja ik las je verhaal en : wat erg. Wat sta jij er positief in zeg. En stoer!
BeantwoordenVerwijderenWat goed dat je ondanks alles ook positief in leven blijft staan ook al is het soms niet gemakkelijk. Het is ook de beste remedie wat ik ook altijd zelf doet want als je er teveel over nadenkt wordt je slechts depresief. En ook al heb je minder goed zicht nu kan het schilderen wel een uitlaatklep zijn om dan weer te geven wat je voelt. Wellicht deel je dan hier weer je momenten uit je gedachten. Groetjes Tine
BeantwoordenVerwijderen