De laatste keer dat ik een breiwerkje in de vingers had heb ik het weer gauw aan de kant geschoven. Zo moeilijk om het goed te doen. Als ik verkeerd insteek kan ik het niet meer herstellen dus eigenlijk wordt het nu een werkje van super veel aandacht en niet zo snel meer bezig zijn. Dat is lastig want ik was een snelle breister en die gewoonte zit er zo in. Daar heb je ze weer die gewoontepatronen die ik niet meer gebruiken kan dus aandachtig zijn en geen haast maken. Een heel goede oefening in geduld en opmerkzaamheid. Dus...
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ik heb het weer opgepakt met een lamp direct boven mijn handen en niet in de ogen, want dan zie ik helemaal niet meer. Maar zo lukt het redelijk. Toch een aardig tijdverdrijf en we zien wel waar het schip strand.
En ja dan ook maar weer eens een wandelingetje maken
. Het wordt zo langzamerhand een oude wijven rondje om de plas van de achtertuin. Als ik een tijdje veel in huis ben geweest is de conditie tot nul gedaald dus ook weer hoog tijd iets meer fut in het lijf te krijgen. . En de eerste groene blaadjes zijn er alweer. Wat gaat de tijd toch snel.
In de verte op de bankjes zitten 'middags vaak buurtbewoners met hun hondjes maar er is nu nog niemand te zien. Als je goed door het rechterbosje heen kijkt. Ja juist daar, zie je wel dat dit mijn achtertuin is. 😃
En zowaar de eerste crocussen die ik onderweg tegenkom. Het beloofde voorjaar is echt in aantocht.
Misschien is er dan zo helemaal geen tijd meer om te breien en leg ik het weer lekker in de la. Naar buiten wil ik en heb zo'n zin om weer te fotograferen.
Is hier het schip met breiwerk dan al gestrand of blijft het een leuk tussendoortje?
Breien kun je ook ,als het regent
BeantwoordenVerwijderenAls het een tussendoortje wordt hoeft het schip niet stranden toch, gewoon even aanmeren om iets anders te doen.
BeantwoordenVerwijderenHet schip hoeft niet te stranden... lijkt mij.
BeantwoordenVerwijderen