vrijdag 1 oktober 2021

vermoeidheid


De zomer is voorbij
Vermoeidheid omsluit me
als een zachte sjaal
Om mijn hals
Nog is er groen 

Stap voor stap
Ritselen de bladeren
In de wind over mij heen
Een late vogel
Zingt alsof er niets voorbijgaat
Hoe ik ook zoek
Ik vind hem niet
Verscholen in het groen
Onzichtbaar voor oude ogen
Stil genietend 
Wandel ik verder

Vermoeidheid omsluit me

donderdag 30 september 2021

Ik was het bijna vergeten.

 Maar ik heb nog veel meer blogs van onze vakanties bijvoorbeeld. Daar gaat niets meer af of bij en af en toe bekijk ik ze.. Maar wat ik zeg, ik was het bijna vergeten en nu ging ik eens even kijken op zo'n oud blog over een vakantie in Italië in 2014. 

https://rondomlagomaggiore.blogspot.com/

Wat is er dan veel veranderd. De fotootjes die ik daarop zette vond ik in die tijd mooi. Niet bijzonder maar een goed verslag van de plekken waar we geweest waren en genoten hadden. Wat is er dan veranderd?

Nou m,ijn ogen zijn slechter geworden en het fotograferen is misschien  mede daardoor ook veranderd. Wat ik toen als goed zag vind ik nu niet goed meer. 

Deze foto heb ik eens even als voorbeeld genomen. ik maakte hem in de tuinen van Taranto.


In de donkere partijen is voor mij geen doortekening meer te zien en de hondjes zijn praktisch onzichtbaar. Ik heb hem er eens even afgeplukt en door een fotobewerkingsprogramma gehaald met dit als resultaat. De kwaliteit van dfe foto wordt er natuurlijk niet beter op want de apperatuur was toen minder geavanceerd en de informatie die er niet is kun je niet uit de lucht plukken ook niet door belichtingen te veranderen. Toch is dit plaatje nu voor mijn ogen veel aantrekkelijker. 



Bekijk het eens van de andere kant

 


woensdag 29 september 2021

Alles is schoonheid

 Hij had zich verstopt


In een uithoek tussen de bladeren van de vlindertuin. 

Het was mooi geweest. Hij was mooi geweest.


Hij herinnerde zich niet meer hoe hij in een eerder stadium als rups van de blaadjes had gesnoept en steeds groter was geworden


 Toen hij eindelijk geworden was wat hij was liet hij zijn ware aard maar zelden in rust zien. En verschool  zich meestal in zijn bruine gedaante .



Maar wanneer hij spelletjes ging spelen en in sneltreionvaart door de tuin danste


Zijn vriendjes uitdaagde voor een spel


Kon je niet meer aan hem voorbij kijken.

Zijn stralende blauw liet hij niet vaak in ruststand zien.



Maar nu was hij uitgeput.  Het leven was mooi geweest. 



Alles is schoonheid.

Helaas ervaren wij dat niet altijd zo.

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...