De zomer is voorbij
Vermoeidheid omsluit me
als een zachte sjaal
Om mijn hals
Nog is er groen
Stap voor stap
Ritselen de bladeren
In de wind over mij heen
Een late vogel
Zingt alsof er niets voorbijgaat
Hoe ik ook zoek
Ik vind hem niet
Verscholen in het groen
Onzichtbaar voor oude ogen
Stil genietend
Wandel ik verder
Vermoeidheid omsluit me
Ja, de vermoeidheid ken ik....
BeantwoordenVerwijderenGelukkig geen vermoeidheid of somberheid als de blaadjes vallen. Ik kan me juist verheugen op de herfst
BeantwoordenVerwijderenGelukkig ken ik daarover ook geen somberheid maat wel stemmingswisselingen sls een warme sjaal om mijn hals 🙂
VerwijderenAlles komt langzaam tot rust, wij en ook de natuur maken ons klaar voor de winter.
BeantwoordenVerwijderenGelukkig zijn er seizoenen. En wat schreef je een mooi gedichtje. Lekker langzaam aan......... moe zijn, vervelend. Hoop dat je er iets op vind.
BeantwoordenVerwijderen